انواع توکن کدامند؟

تفاوت کوین و توکن در چیست؟

امروزه بحث خرید و فروش ارزهای دیجیتال و سرمایه گذاری بر روی رمز ارزها بسیار داغ است. فعالان این بازار حتی با اطلاعات اندکی در خصوص ماهیت کریپتوکارنسی ها، سرمایه خود را وارد این بازار می کنند و دنبال کیف پول های الکترونیکی هستند. اما اصطلاحات این بازار تنها محدود به کیف پول الکترونیکی و نام ارزهای دیجیتال نیست. کوین انواع توکن کدامند؟ و توکن دو اصطلاح متداول دیگر در بین فعالان بازارهای ارز دیجیتال است که گاهی اوقات به اشتباه این دو مفهوم را یکی می دانند و به جای یکدیگر بکار می برند. اما تفاوت کوین و توکن در چیست؟ این سوالی است که قصد داریم در این مطلب به آن پاسخ دهیم. پس ابتدا کوین و توکن را بصورت جداگانه تعریف کرده و در نهایت به تفاوت این دو می پردازیم.

کوین (Coin) یا سکه ارز دیجیتال چیست؟

کوین در اصل نوعی پول دیجیتال است که با استفاده از تکنیک های رمزنگاری ساخته شده است. کوین با هدف ذخیره ارزش در دنیای ارزهای دیجیتال استفاده می شود. تعریف دیگری که از کوین وجود دارد این است که به هر رمز ارزی که بلاک چین مستقل و مخصوص به خود داشته باشد، کوین می گویند. بیت کوین، اتریوم و مونرو نمونه هایی از کوین های موجود در بازار کریپتوکارنسی ها هستند.

ویژگی های کوین و موارد استفاده آن

به زبان ساده کوین را می توان شکل دیجیتال پول در فضای مجازی دانست که می توان آنها را از شخصی به شخصی دیگر انتقال داد. تمام اطلاعات مربوط به این انتقال ها در پایگاه اطلاعات جهانی منحصربفرد آنها که همان شبکه بلاک چین است، ذخیره می شود. کوین ها عرضه محدودی دارند و می توان آنها را همانند پول تعویض و یا تقسیم کرد.

کوین ها همان کارایی پول را دارند؛ با این تفاوت که دیگر خبری از شکل فیزیکی آن نیست. در واقع هدف اصلی پیدایش ارزهای دیجیتال هم چون بیت کوین نیز، حذف شکل فیزیکی ابزار انتقال ارزش و تسهیل در انتقالات بین المللی بود. امروزه با کوین هایی هم چون بیت کوین می توان به صورت اینترنتی خرید کرد و یا در بستر شبکه بلاک چین منحصربفرد اش، آن را انتقال داد. یکی دیگر از کاربردهای کوین، قابلیت خرید و ذخیره آن در کیف پول های الکترونیکی است. به این امید که ارزش آن در آینده بیشتر شود.

توکن (Token) چیست؟

اما توکن همان دارایی دیجیتال هم چون حواله و ارز و غیره هستند که می توان آن را در یک اکوسیستم یا پروژه خاص استفاده کرد. توکن ها شبکه بلاک چین مخصوص به خود ندارند و در بلاک چین های موجود ساخته می شوند. تعداد توکن ها روز به روز در حال افزایش است و اکثر آنها در بستر کوین های معروفی هم چون اتریوم به وجود می آیند. تتر و بت، نمونه هایی از توکن هستند.

کاربردهای توکن و موارد استفاده از آن

توکن ها معمولا برای استفاده در یک پروژه یا برنامه غیرمتمرکز ساخته می شوند. ساخت توکن های جدید کار سختی نیست، اما این اهداف یک پروژه و میزان موفقیت آن در نیل به این اهداف است که ارزش توکن ها را تعیین می کند. اجازه دهید با مثالی ساده توضیح دهیم.

فرض کنید شما بلیط یک شرط بندی بر روی مسابقه فوتبال را خریده اید. شما با این بلیط تنها می توانید در این مسابقه شرکت کنید و هرگز نمی توان با آن به سینما رفت و از تماشای فیلم لذت برد! از طرفی ارزش این بلیط شما بستگی به موفقیت تیمی دارد که شما حاضر شدید بر روی برد آن شرط بندی کنید. اگر تیم شما شانس برد بیشتری داشته باشد، بلیط شرط بندی شما هم ارزش بیشتری پیدا می کند.

توکن ها قابلیت های جذابی در جذب سرمایه دارند. شرکت های تازه تاسیس می توانند با تبلیغ و مشخص سازی اهداف خود، تعداد مشخصی از توکن های شرکت را به مردم فروخته و سرمایه لازم را جمع آوری کنند. به تدریج و با راه اندازی شرکت، ارزش توکن های در دست مردم افزایش می یابد و مالکان آنها می توانند توکن ها را انتقال و یا نگهداری کنند. این تنها کاربردی ساده از توکن ها بود!

آشنایی با انواع توکن

توکن ها را بر اساس نحوه عملکرد و کاربرد می توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد:

۱ – توکن های کاربردی (Utility Tokens)

نوعی ارز دیجیتال است که از آن برای خرید کالا و خدمات و یا پرداخت هزینه ها در یک پروژه خاص استفاده می شود. این نوع از توکن ها، از رایج ترین ارزهای دیجیتال موجود در بازار کریپتوکارنسی ها هستند. توکن لینک (Link) نمونه ای از یک توکن کاربردی است که می توان برای پرداخت هزینه پلتفرم چین لینک از آن استفاده کرد.

۲ – توکن های جایزه (Reward tokens)

این نوع توکن ها برای در نظر گرفتن نوعی امتیاز وفاداری به افراد داده می شود. به همین خاطر به آنها توکن جایزه می گویند. این توکن ها بر روی یک بلاک چین خاص طراحی می شوند. ولی ارزش آنها الزاما برابر با توکن های استاندارد نیست.

۳ – توکن های امنیتی (Securities tokens)

توکن های امنیتی نقش اوراق بهادار را دارند. به همین خاطر به آنها توکن های بهادار هم می گویند. این توکن ها سهامی یک شرکت یا پروژه هستند که پس از اتمام دوره عرضه اولیه، به خریدار داده می شود. هر یک از این نوع توکن ها نشان دهنده یک حقوق مشخص و مالکیت بخشی از شرکت است. ارزش این توکن ها هم چون سهام بورسی، وابسته به عملکرد شرکت است. و در کل توسط قوانین خاص فدرال و قانون تجارت سهام محدود می شوند. این توکن ها را می توان در بستری خارج از پلتفرم مخصوص آنها هم استفاده کرد.

۴ – توکن های غیر قابل معاوضه (NFT tokens)

این نوع از توکن ها ویژگی های خاصی دارند و اکثرا از آنها برای خرید و فروش آثار هنری استفاده می شود. توکن های موجود در این مجموعه ارزش برابری ندارند و هر توکن از امضای خاصی برخوردار است؛ بنابراین نمی توان آنها را با یکدیگر تعویض کرد. از این رو به آنها توکن های غیر قابل معاوضه می گویند.

۵ – توکن های ارزی (Currency tokens)

توکن های ارزی برای پرداخت خریدها طراحی می شوند و ویژگی هایی مانند رمز ارزهای واقعی دارند. این توکن ها را می توان با دیگر رمز ارزها و ارزهای فیات معامله و یا برای دیگران ارسال کرد.

۶ – توکن های دارایی (Asset tokens)

نوع دیگری از توکن ها وجود دارد که توسط دارایی های واقعی هم چون طلا، اوراق قرضه و یا املاک پشتیبانی می شوند. به همین دلیل به آنها توکن های دارایی می گویند. با استفاده از این توکن ها می توان اموال فیزیکی را در بازار ارز دیجیتال خرید و فروش کرد. توکن های دارایی نشان دهنده ارزش واقعی اموالی هستند که پوشش می دهند.

تفاوت کوین و توکن

تا به اینجای کار باید تفاوت بین کوین و توکن را فهمیده باشید. مهمترین فرق کوین و توکن در برخورداری از یک شبکه مستقل بلاک چین است. کوین ها شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارند اما توکن ها در بستر بلاک چین کوین های دیگر طراحی می شوند. البته توکن ها می توانند پس از توسعه یافتن، بلاک چین مستقل خود را راه اندازی و به کوین تبدیل شوند.

از کوین و توکن می توان برای پرداخت استفاده کرد. اما توکن ها قابلیت های بیشتری دارند و می توان از آنها برای راه اندازی یک کسب و کار و یا شرکت استفاده کرد. کوین ها فقط برای پرداخت ارزش یک کالا و یا جنس استفاده می شوند و کارایی های پول فیزیکی را دارند.

یکی دیگر از مهمترین تفاوت کوین و توکن در معیارهای تعیین ارزش آنها است. ارزش هر کوین بر اساس میزان عرضه و تقاضایی که برای آن در بازار وجود دارد، تعیین می شود. اما توکن ها به خودی خود ارزشی ندارند و ارزش توکن ها وابسته به میزان موفقیت پروژه یا شرکتی است که آنها را طراحی کرده است.

دیگر تفاوت های بین کوین و توکن

موضوع بعدی که در ارتباط با تفاوت کوین و توکن می توان به آن اشاره کرد، بحث ایجاد آنهاست. توکن را می توان به راحتی و با هزینه ای بسیار کم، در بستر یک شبک بلاک چین ایجاد کرد. اما ساخت کوین بسیار دشوار است و نیاز به ایجاد یک پلتفرم مستقل دارد.

اکثر کوین ها قابل استخراج هستند و انواع توکن کدامند؟ یا خود شرکت موسس آنها را به صورت قطره چکانی به بازار تزریق می کند. اما توکن ها به روش عرضه اولیه یا همان ICO بین متقاضیان تقسیم می شوند.

از دیگر فرق های بین کوین و توکن، بحث برخورداری از کیف پول اختصاصی است. کوین ها می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند. اما توکن ها را تنها می توان در کیف پول بلاک چین میزبان ذخیره کرد.

کلام آخر

شاید حتی پس از مطالعه این مطلب، درک تفاوت کوین و توکن برای شما مشکل باشد. این یک موضوع طبیعی است؛ چون شما برای سرمایه گذاری بر روی بهترین ارزهای دیجیتال به اطلاعات جامع و کاملی در این زمینه نیاز دارید و باید بیشتر مطالعه کنید. برای تشخیص اینکه کدام ارز دیجیتال کوین است و کدام یک توکن، می توانید به سایت معتبر کوین مارکت کپ مراجعه کنید. در سراسر این مطلب سعی شد که با زبانی ساده فرق بین کوین و توکن را به شما یاد دهیم. اما اگر باز سوالی در این زمینه داشتید، آن را در بخش دیدگاه ها با ما در میان بگذارید تا شما را راهنمایی کنیم.

توکن(Token) رمزنگاری شده چیست و چه کاربردهایی دارد؟

توکن ها بر انواع توکن کدامند؟ روی شبکه بلاکچین هایی که از قبل وجود داشته اند، ایجاد میشوند. در واقع به لطف ایجاد قراردادهای هوشمند، رایج ترین شبکه بلاکچین توکنها ،اتریوم میباشد. توکنهایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته میشوند با نام توکنهای ERC-20 شناخته میشوند.

با این وجود پلتفرم های دیگری مانند NEO، Waves، Lisk و Stratis نیز وجود دارند که میتوان بر روی آنها توکن ایجاد کرد. همانطور که در بالا ذکر شد توکنهای پلتفرم اتریوم با نام ERC-20 و توکنهای مورد استفاده در نئو(NEO) با نام NEP-5 شناخته میشوند.

هرکسی میتواند توکن مخصوص به خود را در یکی از این پلتفرم ها ایجاد کند.

توکنها چگونه ساخته می شوند؟

برای ساخت توکن، مهارت زیادی نیاز نیست؛ در حقیقت این کار برای افراد آماتور پیشنهاد نمی شود اما برای فردی که تجربه برنامه نویسی داشته باشد، زمان زیاد طول نخواهد کشید؛ البته به یک برنامه نویس و یا توسعه دهنده می بایست با صرف مقداری از کوین‌های بومی بلاکچین مورد استفاده، توکنهای مورد نظر خود را ایجاد کند.

برای مثال، اگر توکنی بر روی شبکه اتریوم ایجاد شود، سازنده آن باید مقداری اتر به استخراج کنندگان جهت بررسی و تایید تراکنشهای توکن مورد نظر پرداخت کند.

لازم به ذکر است که مبلغ کارمزد باید برای تمام تراکنش های توکن مورد نظر پرداخت شود، نه فقط جهت ایجاد آن.

به همین دلیل، هر برنامه‌ای که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شود باید از اتر برای انتقال اطلاعات بین کاربران استفاده کند.

هدف استفاده از توکنها

اغلب توکنها به منظور استفاده جهت برنامه های غیرمتمرکز(ِdApps) ایجاد شده اند. وقتی که توسعه دهندگان تصمیم به ایجاد یک توکن میگیرند، میتوانند به میزان دلخواه توکنهای مورد نظر را ایجاد کرده و همچنین می تواند مقصد توکن مورد نظر را پس از ساخته شدن، مشخص کنند.

توکنها، پس از ایجاد، معمولا برای فعال سازی ویژگی‌های کاربردی برنامه‌ای که توکن موردنظرجهت آن ایجاد شده بکار میرود.

برای مثال، صرافی باننس توکن مخصوص به خود را ایجاد کرده است و وقتی که کاربران با استفاده از توکنهای بایننس(BNB) معاملات را انجام میدهند، کارمزد تراکنشها 50% کاهش میابد.

مزیت بزرگ ساخت توکن:

از آنجایی که توسعه دهندگان برنامه های غیرمتمرکز و توکنها مجبور به ساخت بلاکچین اختصاصی برای خود نیستند، زمان و منابع زیادی را برای خود صرفه جویی می کنند؛ اگر بخواهند بلاکچین و کوین مخصوص به خود را بسازند، آن وقت باید ماینرهایی را نیز جهت بررسی و انواع توکن کدامند؟ تایید تراکنش ها بیابند.

به ماینرهای زیادی برای ساخت یک شبکه بلاکچین قوی که نتوان به آن حمله کرد، نیاز است. برای کامپیوترها نیز منطقی تر است که بر روی یک بلاکچین مشترک که قابلیت اجرای برنامه های مختلف را دارد کار کنند تا اینکه برنامه های خود را بر روی یک بلاکچین اختصاصی که به صورت بالقوه دارای نقاط ضعف متعدد است، اجرا کنند.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد یک توکن به‌جای بلاک چین اختصاصی را بررسی می‌کنیم. همچنین چگونگی ذخیره‌سازی توکن‌ها در کیف پول‌ها را توضیح داده و در پایان انواع دسته‌بندی توکن‌ها را نام می‌بریم.

توکن چیست؟

توکن یک سخت افزار بسیار کوچک بوده که برای ورود کاربر یک سرویس رایانه ای به سامانه به کار برده می شود. در واقع یک دستگاه فیزیکی بوده که در اختیار کاربران قرار داده می شود تا به راحتی بتوانند برای استفاده از یک سیستم کامپیوتری هویت آنها تشخیص داده شود. از توکن امنیتی، به صورت الکترونیکی استفاده می شود. معمولا از توکن می توان برای رمز عبور معمولی برای احراز هویت مشتری استفاده کرد. به عبارت دیگر از توکن به عنوان یک کلید الکترونیکی برای دسترسی استفاده می شود.

از برخی از توکن ها برای کلیدهای رمزنگاری همچون امضای دیجیتال و اطلاعات بیومتریک همچون اثر انگشت استفاده می شود. این دسته از توکن ها مجموعه ای از چند کلید هستند که برای وارد کردن شماره شخصی و شروع برنامه توکن جهت انجام عملیات ایجاد رمز عبور استفاده می شود. طراحی این توکن ها به صورت ارتباط USB و بلوتوث است که این نوع روش ها در انتقال کلید رمز تولید شده به سیستم انجام می شود. در حال حاضر سازمان املاک و اسناد کشور، کانون سردفترداران، بانک ها برای شناسایی افراد و مشتریان از راه دور از توکن استفاده می کنند.

توکن‌ها انواع مختلفی دارند که در این طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند که شامل:

توکن‌های امنیتی

این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق قرضه یا مشتقات هستند.

توکن‌های کاربردی

این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالا‌ها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.

توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)

معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره‌ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود. این ارز‌ها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

در فضای نوظهور و رو به رشد کریپتوکارنسی‌ها، رواج اصطلاحات جدید منجر به سوءبرداشت‌های اشتباهی از این مفاهیم شده است. بنا به تعریف، ارز (کارنسی) یک وسیله مبادله، واحد شمارش و یا ذخیره کننده ارزش است. بیت کوین نیز تمامی این ویژگی‌ها را داراست، درنتیجه انتخاب نام “کریپتوکارنسی” برای آن توجیه دارد. اما پس از موفقیت بیت کوین، تمامی کوین‌ها و توکن‌هایی که به طور انبوه تولید شدند “کریپتوکارنسی” نام گرفتند با این‌وجود که بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های لازم را نداشتند. بنابراین، تفاوت کوین و توکن چیست که به اشتباه مترادف هم به کاربرده شدند.

اما کوین چیست؟

کوین، پولی دیجیتال است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند. کوین درواقع یک معادل دیجیتالی پول است که بیت کوین مشهورترین نمونه آن است. بیت کوین، مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است (دفتر کلی عمومی که در آن‌همه تراکنش‌ها قابل رویت‌اند). در این زنجیره داده‌ها به طور جمعی ذخیره و بین شرکت‌کنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می‌شوند. تکنولوژی بلاک چین، شفافیت را تضمین می‌کند و احتمال کلاهبرداری نیز را کاهش می‌دهد. برخی از کوین‌ها مبتنی بر پروتکل اصلی بیت کوین هستند مثل لایت کوین و برخی دیگر بر روی بلاک چین فعالیت می‌کنند مانند ارز ریپل و مونرو. توجه داشته باشید که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند:

مشخصه‌های اصلی کوین‌ها عبارتند از:

• به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند: به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.
• قابلیت ارسال، دریافت و استخراج دارند.

از کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شود؟

معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به چند مورد زیر اشاره کرد:

• برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
• یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

برای مثال، می‌توان از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کرد. شما می‌توانید این ارز دیجیتال را برای مدت‌زمان طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کنید. به غیر از استفاده‌های پولی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد. اما کوین‌های دیجیتالی دیگری نیز وجود دارند که دارای ویژگی‌های بیشتری هستند. برای مثال:

• اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده می‌شود (به عنوان سوخت تراکنش‌ها). بر روی شبکه Ethereum می‌توان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که این‌ها هزینه‌های ماینینگ را تامین می‌کنند (به کامپیوترهایی پرداخت می‌شوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنش‌ها مشغول‌اند).
• در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را می‌دهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.

اگر ایده‌ای برای به روزرسانی شبکه DASH مطرح شود، کسانی که به اندازه معین‌شده دش در اختیاردارند، می‌توانند روی دهند که آیا این به‌روزرسانی باید رخ دهد یا خیر. این حق روی به دارندگانش این امکان را می‌دهد تا در خصوص چگونگی تحقق این پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

منشا ایجاد توکن ها چیست؟

برای ایجاد هر توکن، می توان از هر پلتفرمی که از قراردادهای هوشمند و زبان برنامه نویسی سطح بالا، تشکیل شده است استفاده کرد. در حال حاضر بیشتر از 80 درصد از توکن های بازار بر روی پلتفرم اتریوم، بارگزاری شده است. بعد از اتریوم، می توان به بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون اشاره کرد.

در واقع برای ایجاد یک توکن، باید از زبان های برنامه نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم بلاک چنی آن را ارائه می کند، قراردادهای هوشمند توکن خود را ایجاد کرد و یا با استفاده از ابزارهای موجود، آن را در بلاک چین باید پیاده سازی کرد.

ساخت توکن زمان چندانی لازم نداشته و می توان در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار پایین آن را انجام داد. اما نباید فراموش کرد که تنها ایجاد توکن، به خودی خود نمی تواند ارزشمندی را تضمین کند.

متاسفانه راحتی ایجاد توکن می تواند دردسرساز باشد، چرا که شرایطی را ایجاد می کند که کلاهبرداران توکن هایی انواع توکن کدامند؟ را ایجاد کنند که هیچ ارزشی ندارد. برای اینکه یک توکن ارزش کسب کند باید آن را در یک پروژه کاربردی استفاده کرد و یا اینکه در صرافی های بسیار معتبر آن را اضافه کرد که کار چندان ساده ای نیست.

در حال حاضر بیش از 90 درصد از توکن هایی که در بازار وجود دارند، کاربرد خاصی نداشته و برای پرکردن جیب توسعه دهندگان عرضه انواع توکن کدامند؟ می شوند. به ئعنوان مثال در سال 2017، پروژه های کلاهبرداری بسیاری وارد بازار شد که هر یک با پیش فروش توکن های خود به سرمایه گذاران ناآگاه چند میلیون دلار پول کلاهبرداری کردند. در صورتی که در سال 2018، همه آن توکن ها به فراموشی سپرده شد و هرگز نتوانست به قیمت اولیه خود برگردد.

چرا باید از توکن استفاده کرد؟

مهم ترین مزیتی که باعث می شود از توکن استفاده کرد، صرفه جویی در هزینه و زمان است. اکثر پروژه هایی که می خواهند کار روی شبکه و بلاک چین خود را انجام دهند، در ابتدا بودجه و سرمایه لازم برای انجام چنین کاری را ندارند. این افراد می توانند در ابتدای کار از بلاکچین هایی استفاده کنند که بر روی اتریوم پیاده سازی شوند. از این طریق می توانند سرمایه خصوصی و عمومی خود را به صرافی ها اضافه کنند و از این طریق به سرمایه و زیمان بندی مورد نظر خود دست یایند.

البته باید این نکته را در نظر داشت که در برخی از موارد اصلا نیازی به ساخت بلاکچین جداگانه برای پروژه نبوده و پروژه می تواند از امنیت بالای بلاکچین میزبان استفاده کند.

به عنوان مثال پروژه چین لینک در حال حاضر به خوبی کار می کند و با تیم های بزرگی قرار داد دارد، اما از توکن آن یعنی لینک بر روی اتریوم قرار دارد.

در حال حاضر پروژه دیگری که از بلاکچین اتریوم استفاده می کند، تتر است. این استیل کوین برای حفاظت از سرمایه گذاران در مقابل نوسانات ساخته شده است و قیمت آن با داشتن پشتوانه دلاری، همیشه یک دلار است. به همنی خاطر توکن های خود را بر روی چندین بلاکچین امن عرضه کرده است که نیازی به ایجاد بلاکچین خصوصی نیست.

کیف پول‌های توکن‌ها

هر توکن می‌تواند روی تمام کیف پول‌ها و آدرس‌های بلاک چین میزبان ذخیره و منتقل شود. برای مثال، یک توکن اتریومی مانند چین لینک یا تتر را می‌توانید روی کیف پول و آدرس‌های اتریوم ذخیره کنید. به‌بیان ساده، با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم می‌توانید تمام توکن‌های مبتنی بر آن را ذخیره کنید. تتر می‌خواهید؟ آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید. چین لینک می‌خواهید؟ بازهم آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید.

در مورد بلاک چین‌های دیگر مانند ترون، بایننس چین، ایاس و تزوس هم به همین صورت توکن‌ها روی کیف پول‌های هر کوین ذخیره می‌شوند. البته در بلاک چین‌های جدید مانند پولکادات و اولنچ این امکان وجود دارد که توکن‌ها روی کیف پول‌های اختصاصی با آدرس‌های متفاوت هم ذخیره شوند.

مرکز آموزشی و کارآفرینی خوارزمی در مسیر یادگیری مهارت های حرفه ای، پیشرفت شغلی، کارآفرینی و توسعه کسب و کار با بهره مندی از دانش و تجربه اساتید متخصص و دارا بودن کادری مجرب در کنار فراهم آوردن محیطی پویا با امکانات روز آموزشی، با افتخار در کنار شما خواهد بود. امیدواریم بتوانیم نقش و سهمی موثر در آینده، جایگاه شغلی و اجتماعی شما مردم کشور عزیزمان ایران داشته باشیم و رسالت اجتماعی خود را به نحو احسن ایفا نماییم.

توکن غیر مثلی (NFT) چیست؟ لیست تمامی توکن‌های غیر مثلی ( NFT)

nft چیست؟ رمز غیر همگن ( NFT) توکن (Token) غیر مثلی یک پروژه بلاک چین منحصر به فرد با حقوق مدیریت زیرساخت می‌باشد. این شکل از ارز دیجیتال برای موارد زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال سوابق مالکیت مجموعه‌ها ، موارد بازی‌، هنر دیجیتال‌، بلیط های رویداد ، نام دامنه و حتی دارایی‌های فیزیکی را می‌توان با این ارز مخصوص خرید و فروش کرد.

اگر شما هم مدتی در دنیای ارزهای رمز پایه جستجو کرده باشید، به احتمال زیاد کلمات “نشانه‌های غیر همگن” یا (NFT) انواع توکن کدامند؟ را شنیده اید. اگر چنین است پرسش‌های زیادی برای شما ایجاد شده مانند: (NFT) چیست؟ یا مزایای اصلی ( NFT)ها چه مواردی هستند؟ شاید شما تا به حال در مورد این دسته از رمز ارزها چیزی نمی‌دانستید ولی با خواندن این مقاله می‌توانید هر آنچه که در مورد توکن‌ غیر مثلی می‌خواهید را بدانید. با ما تا پایان این مقاله همراه باشید.

نشانه غیر همگن چیست! (توکن غیر مثلی nft چیست)

توکن غیر مثلی به این صورت تعریف می‌شود: هر چیزی که برای شماست شامل این شکل از توکن می‌شود. اگر پولی از شما به عنوان قرض گرفته شود باید درست همان جنس یا کالا به شما بازگردانده شود. برای مثال تمامی وسایل شخصی شما توکن غیر مثلی هستند. در این بخش توضیح بیشتری می‌دهیم تا این موضوع بهتر درک شود.

شما می‌توانید از کسی پولی قرض کرده و بعد از مدتی مبلغ قرض گرفته شده را به او بازگردانید. در این حالت دیگر اسکناس‌ها موضوع اصلی نیستند بلکه بخش اصلی همان مبلغ پول قرض گرفته شده است. فرد می‌تواند هرگونه اسکناسی را برای پرداخت قرض خود به شما تقدیم کند این درحالی است که توکن غیر مثلی باید دقیقاً همان مورد قرض گرفته شده باشد.

توکن غیر مثلی چیست (NFT چیست)

برای مثال اگر شما از دوست خود بخواهید ساعتش را برای مدتی به شما قرض دهد در زمان تحویل ساعت باید خود ساعت اصلی را به او باز گردانید و دیگر ساعت‌ها هیچ کدام نمی‌توانند جای ساعت قرض گرفته شده را پر کنند. چرا که در توکن غیر مثلی موضوع اصلی ماهیت و مالکیت است نه مقدار و عدد.

توجه داشته باشید که این مبادله نسبی است. این شکل از تجارت فقط برای مبادلۀ چندین مورد کاربرد دارند. کلاس‌های تجاری، کلاس اقتصادی‌، بلیط‌های درجه یک هم از این دسته از موارد هستند. هر بلیط احتمالاً در یک شیفت قابل تعویض است اما شما نمی‌توانید بلیط‌های درجه یک را به صورت بلیط‌های کلاس تجاری مبادله کنید. جالب است که تعریف دارایی‌های همگن نیز می‌تواند ذهنی هم انجام شود.

نشانه‌های توکن غیر مثلی بر بلاکچین

قبل از ظهور ارزهای رمزپایه ارزهای دیجیتالی وجود داشتند مانند: ( اعتبارهای هواپیمایی، سکه‌های طلا و آیتم‌های بازی‌ها) که بیشتر مبادلات با آن‌ها انجام می‌شد. اما از زمان تولد اینترنت دارایی‌های دیجیتال شروع به رشد کردند و موارد گوناگونی را در برگرفتند برای مثال: نام دامنه، بلیط رویداد‌های مهم ورزشی و هنری ، موارد و آیتم‌های بازی‌های گوناگون و حتی شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر‌ و فیس بوک همه دارایی‌های دیجیتالی توکن غیر مثلی هستند.
آن‌ها فقط از نظر تجارت، نقدینگی و قابلیت همکاری متفاوت هستند. بسیاری از بازی‌ها هم در این میان بسیار با ارزش هستند به طوری که امروزه بسیاری از بازی‌ها و آیتم‌های آن‌ها با قیمت‌های سرسام‌ آوری به فروش می‌رسند. به یاد داشته باشید که ما در زندگی دارایی‌های دیجیتال زیادی داریم ، اما واقعاً هرگز مالک آن‌ها نیستیم.

بدیهی است که ما در حال حاضر تعداد زیادی دارایی دیجیتال داریم. اما چقدر این دارایی‌های دیجیتالی را به عنوان سرمایه در نظر می‌گیریم؟ اگر مالکیت دیجیتال فقط نشان دهد که موردی متعلق به خود شما است و متعلق به دیگران نیست، به تعبیری مالک این دارایی‌ها شما هستید، آیا می‌توان آن‌ها را به راحتی تبدیل به پول نقد کرد یا خیر؟ جواب این پرسش مثبت است. شما می‌توانید در صورت داشتن این شکل از دارایی‌های توکن غیر مثلی آن‌ها را با قیمت‌های مناسبی در بازارهای مربوطه به فروش برسانید. اما باید در بستر بلاک چین این کار را انجام دهید.

بلاک چین:

بلاک چین یک لایۀ هماهنگی برای دارایی‌های دیجیتال، اعطای حقوق مالکیت و مدیریت به کاربران را فراهم می‌کند. بلاک چین ویژگی‌های منحصر به فرد برخی از دارایی‌های توکن غیر مثلی را بستر سازی کرده و آن‌ها را برای فروش آماده می‌کند. در نتیجه رابطه بین کاربران و توسعه دهندگان این دارایی‌ها را تغییر داده است.

قابلیت همکاری

استاندارد این شکل از دارایی‌ها به آنها اجازه می‌دهد تا آزادانه بین چندین اکوسیستم مالی حرکت کنند. وقتی توسعه دهندگان پروژه های جدید ( NFT) را راه اندازی می‌کنند، این (NFT) ها می‌توانند بلافاصله در ده مرکز ارائه دهندۀ مختلف دیده شوند تا در بازار قابل معامله باشند. ناگفته نماند که نمای این خرید و فروش‌ها در فضای مجازی هم بسیار دیده می‌شود. در این بخش لازم به ذکر است که پاسخ پرسش‌هایی از جمله: (NFT) چیست؟ یا مزایای اصلی ( NFT)ها چه مواردی هستند؟ با دقت به همین مباحث تشریح شده کاملاً قابل درک هستند.

قابل فروش بودن

قابلیت همکاری در تجارت آزاد در بازار آزاد بسیار وسوسه کننده است. برای اولین بار کاربران می‌‌توانند به محیط اصلی کالا منتقل شده و وارد بازار اصلی این حوزه شوند. آن‌ها می‌توانند از عملکردهای پیچیده معاملاتی مانند: حراج‌های فروشگاه‌های جهانی و بزرگ هم به همین وسیله بهره مند شوند.

به ویژه برای توسعه دهندگان بازی، کمپانی‌ها یا گیمرهای حرفه ای‌، تجارت پذیری دارایی، نشان دهندۀ گذر از اقتصاد بسته و رفتن به سمت اقتصاد بازار آزاد است. این دسته از افراد دیگر نیازی به مدیریت همه جنبه‌های اقتصادی ندارند و از چالش‌های مواردی چون تأمین منابع تا قیمت گذاری تا کنترل بودجه همگی به دور هستند. در عوض، آن‌ها می‌توانند اجازه دهند بازار آزاد این قسمت از مسئولیت را به عهده بگیرد.
اگر میخواهید بدانید استخراج دوج کوین به چه صورت است، حتما این مقاله را بخوانید.

سیالیت چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

تجارت سریع دارایی‌های توکن غیر مثلی منجر به بهبود نقدینگی بازار هم می‌شود. بازار (NFT) می‌تواند نیازهای مخاطبان مختلف از معامله گران سخت گیر تا معامله گران کم سن و سال را برآورده کند، این روند می‌تواند دارایی را به طور گسترده تری در دسترس خریداران بیشتری قرار دهد. درست همانطور که رونق (ICO) در سال ۲۰۱۷ باعث ایجاد کلاس جدیدی از دارایی‌های مدرن شد (NFT) هم بازار منحصر به فرد دارایی‌های دیجیتال را گسترش داد.

عدم وجود و کمبود قابل اثبات

قراردادهای هوشمند به توسعه دهندگان این امکان را می‌دهد تا محدودیت‌های سختی را در تأمین توکن غیر مثلی ایجاد کرده و از ویژگی‌های دائمی این روش استفاده کنند که پس از صدور ( NFT) قابل اصلاح نیستند. به عنوان مثال: توسعه دهندگان می‌توانند از طریق برنامه نویسی مشخص کنند که فقط می‌توانند تعداد مشخصی از موارد نادر و خاص را برای روند کاری خود یا معاملات در نظر بگیرند، نه موارد کلی تر.
توسعه دهندگان این بازار همچنین می‌توانند با رمزگذاری زنجیره ای، ویژگی‌های خاص توکن غیر مثلی را مجبور به تغییر در طولانی مدت کنند. این قابلیت خصوصاً برای بازارهای هنری بسیار جالب است. زیرا هنر تا حد زیادی به چگونگی اثبات کمبود اثر اصلی متکی است.

قابلیت برنامه ریزی

قابلیت توکن غیر مثلی یا (NFT) درست مانند: دارایی‌های دیجیتال سنتی، کاملاً قابل برنامه ریزی هستند. می‌توان گفت: بسیاری از مکانیزم‌های (NFT) امروزی پیچیده‌تر از گذشته بوده و از روندی خاص‌تری برخوردار هستند چرا که فضای طراحی‌های این حوزه بی‌نهایت گسترش پیدا کرده است.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

با ظهور ارزهای توکن پایه‌، واژه توکن در زمینه ای جدید مفهوم تازه ای پیدا کرده است و اکنون بخشی از انقلاب فناوری است که در حال حاضر جامعه ما را فرا گرفته است. در فضای رمز نگاری‌، توکن یک ارز رمزنگاری شده است که بر روی بلاکچین موجود ساخته شده است.

تعریف توکن

اساسی‌ترین تعریف توکن این است که واحدی از ارزش صادر شده توسط یک سازمان را تشکیل می‌دهد. اگر مفهوم را به صنعت رمزنگاری مرتبط سازیم، باید این واقعیت را اضافه کنیم که توسط جامعه پذیرفته شده است و همچنین در بلاکچین پشتیبانی می‌شود. یک سازمان در متن مدل کسب و کاری خاص یک توکن ایجاد می‌کند تا بتواند باعث ایجاد انگیزه در تعامل کاربر شود و پاداش‌ها را در سراسر شبکه‌ی دارندگان توکن توزیع کند.

در حالی که ارز رمزنگاری شده به طور مستقل کار می‌کند و از سیستم عامل خود استفاده می‌کند‌، توکن ارز رمزنگاری شده ای است که در بلاکچین موجود ساخته شده است.

انواع توکن‌ها

وقتی شرکتی بودجه خود را در ICO افزایش می‌دهد، این کار را با صدور انواع توکن انجام می‌دهد که به خریداران علاقه‌مند به مشارکت در صندوق‌های رمزنگاری توزیع می‌کند. این توکن‌ها می‌توانند کاربردهای مختلفی داشته باشند‌، اما می‌توانیم آن‌ها را در دو بخش توکن‌های امنیتی و توکن‌های کاربردی یا یوتیلیتی توکن طبقه بندی کنیم.

• توکن‌های امنیتی مانند سهام سنتی هستند زیرا ارزش آن‌ها از یک دارایی خارجی قابل تجارت حاصل می‌شود. به محض توافق دولت‌ها در چارچوب نظارتی مناسب‌، می‌توان فرض کرد که به دلیل ماهیت آن‌ها‌، توکن‌های امنیتی تابع همان مقررات خواهند بود. شرکت‌هایی که نتوانند این استاندارد را برآورده کنند جریمه‌های قابل توجهی متحمل می‌شوند و پروژه‌های آن‌ها متوقف می‌شود‌، در حالی که کسانی که به آن پایبند باشند از سرمایه گذاری‌های معتبر سود زیادی می‌برند.
• از طرف دیگر‌، توکن‌های کاربردی به عنوان سرمایه‌گذاری سنتی طراحی نشده اند. در عوض‌، آن‌ها به دارندگان امکان دسترسی به محصول یا خدمات آینده یک شرکت را می‌دهند. بسته به طرح‌، توکن‌های کاربردی به راحتی می‌توانند از مقررات مربوط به اوراق بهادار معاف شوند.

به همان روشی که یک کتابفروشی می‌تواند سفارشات کتابی را که هنوز بیرون نیامده است بپذیرد‌، یک استارتاپ بلاکچین می‌تواند توکن‌های دیجیتالی بفروشد که به خریدار امکان می‌دهد محصولی را که ساخته نشده است یا خدماتی را که هنوز ارائه نشده است بدست آورد.

به این روش افزایش سرمایه به عنوان انواع توکن کدامند؟ راهی برای دور زدن سرمایه گذاران و رفتن به سمت مشتریان آینده خود به طور مستقیم فکر کنید. به این ترتیب‌، اگر یک شرکت نوپا افراد کافی را علاقه مند به پرداخت هزینه محصول یا خدمات قبل از تحویل پیدا کند‌، آن‌ها سرمایه کافی برای اجرای پروژه بدون نیاز به سرمایه گذاران دارند.

چگونه می‌توان از توکن استفاده کرد؟

در مورد توکن‌های امنیتی‌، بیشترین کاربرد آن‌ها به عنوان وسیله جمع آوری کمک مالی در ICO است.

از آنجا که صنعت توکن هنوز در مراحل ابتدایی است‌، دسته بندی موارد استفاده بالقوه از این روش دشوار است. در نهایت‌، استفاده‌های احتمالی از یک توکن مشخص توسط شرکتی که این توکن را صادر می‌کند تعیین می‌شود. با رشد روزافزون شرکت‌های بلاکچین و پرداختن به موضوعات مقررات دولتی و دسترسی سرمایه گذار و مشتری‌، می‌توان انتظار داشت که روش‌های ابتکاری بیشتری برای استفاده از توکن‌ها داشته باشیم.

از توکن در موارد زیر استفاده می‌شود:

• پرداخت بین طرف‌های مختلفی که قبول می‌کنند از آن به عنوان ارز استفاده کنند.
• مالکیت دارایی دیجیتال (املاک و مستغلات‌، محصولات‌، سهام شرکت)
• حسابداری برای اقدامات دیجیتالی
• پاداش به شرکت‌کنندگان در یک شبکه
• اطمینان از محافظت از شبکه
• نصب درگاه ورود به خدمات اضافی
• ارائه تجربه کاربری بهتر

این امکانات بی‌پایان هستند و تقریباً مانند ظهور اینترنت هنوز هم تا حد زیادی بررسی نشده باقی مانده اند.

نحوه کار توکن‌های رمزگذاری شده

توکن‌ها رمز ارزها هستند. ارزهای رمزپایه یا ارزهای مجازی در این توکن‌ها‌، که در بلاک چین‌های خود مستقر هستند‌، درج می‌شوند. بلاکچین‌ها پایگاه داده‌های ویژه ای هستند که اطلاعات را در بلوک‌هایی ذخیره می‌کنند که سپس زنجیر شده یا بهم متصل می‌شوند. این بدان معنی است که توکن‌های رمزگذاری شده‌، که به آن‌ها دارایی رمزنگاری نیز گفته می‌شود‌، واحد مشخصی از ارزش را نشان می‌دهند.

کریپتو به الگوریتم‌های رمزگذاری شده مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری که از این ورودی‌ها محافظت می‌کند‌، اشاره دارد‌، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی‌، جفت کلید عمومی-خصوصی و توابع هش. این دارایی‌های رمزنگاری شده اغلب به عنوان واحدهای معاملاتی در بلاکچین‌هایی که با استفاده از الگوهای استاندارد مانند شبکه Ethereum ایجاد می‌شوند و به کاربر اجازه می‌دهند توکن‌ها را ایجاد کند‌، عمل می‌کنند. برای پردازش و مدیریت تراکنش‌های مختلفی که در بلاکچین رخ می‌دهد‌، کد خود برنامه‌ریزی شده و قابل برنامه‌ریزی استفاده می‌شود.

به عنوان مثال‌، می‌توانید توکن ارزی داشته باشید که نشان دهنده تعداد مشخصی از امتیازات وفاداری مشتری در یک بلاکچین است که برای مدیریت چنین جزئیاتی برای یک زنجیره خرده فروشی استفاده می‌شود. توکن ارز دیگری وجود دارد که به دارنده توکن اجازه می‌دهد 10 ساعت محتوا را در بلاکچین اشتراک ویدیو مشاهده کند. توکن دیگر ممکن است حتی سایر ارزهای رمزپایه را نشان دهد‌، مانند توکن ارز رمزگذاری شده با 15 بیت کوین در بلاکچین خاص. این توکن‌های رمزگذاری شده در بین شرکت‌کنندگان مختلف بلاکچین قابل معامله و انتقال است.

تفاوت توکن با کوین

به نظر می‌رسد که این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند و این می‌تواند منبع اصلی سردرگمی ‌برای تازه واردان به این فضا باشد. در این جا، نگاهی خواهیم داشت به تفاوت توکن با کوین برای کاربران این فناوری.

توکن در مقابل کوین

بیایید با شکستن تفاوت‌های اصلی توکن‌ها و کوین‌ها شروع کنیم. درک این تمایز به ما کمک می‌کند انواع توکن کدامند؟ تا از خدمات بلاکچین ارزش بیشتری کسب کنیم و از مزایای بیشتری برخوردار شویم.

کوین چیست؟

کوین در دنیای بلاکچین در درجه اول به عنوان پول استفاده می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به بیت کوین‌، Litecoin و Dogecoin اشاره کرد. در حالی که این سه تفاوت عمده دارند‌، آن‌ها در یک چیز مشترک هستند: آ‌ن‌ها برای ذخیره ارزش وجود دارند.

کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شوند؟

هیچ عملکرد اضافه‌ای برای این کوین‌ها وجود ندارد. آن‌ها فقط برای ذخیره یا تجارت به عنوان یک نوع ارز وجود دارند. می‌توانید آن‌ها را استخراج کنید‌، در کیف پول خود ذخیره کنید و یا از آن‌ها برای خرید و فروش استفاده کنید‌.از طرف دیگر‌، توکن‌ها معمولاً روی بلاکچین Ethereum ساخته می‌شوند‌، زیرا از نظر عملکرد و ویژگی امکانات بسیار بیشتری را ارائه می‌دهند.

توکن‌ها در چه مواردی استفاده می‌شوند؟

تفاوت توکن با کوین در این است که دامنه بسیار گسترده‌تری از موارد استفاده ممکن را دارند. کوین‌ها می‌توانند موارد زیادی را نشان دهند‌، مانند اعتبار پیش پرداخت برای یک API‌، یک قطعه از آثار هنری یا یک گواهینامه آموزشی. با این حال‌، توکن‌ها‌، برخلاف کوین، پول نیستند و جز جدایی ناپذیر مدل امنیتی بلاکچین نیستند (برای پاداش دادن به ماینرها استفاده نمی‌شوند).

چگونه توکن‌ها و کوین‌ها ارزش کسب می‌کنند؟

ارزش توکن معمولاً براساس میزان مفید بودن آن تعیین می‌شود. توکن‌هایی با کاربردهای بیشتر و موارد استفاده با ارزش تر‌، معمولاً ارزش بیشتری خواهند داشت‌، و معمولاً درجاتی از حدس و گمان‌ها وجود دارد که بر اساس توانایی‌های آینده بلاکچین برای تبدیل شدن به یک فناوری غالب است.

Stablecoins چیست و آیا یک کوین است یا توکن؟

Stablecoins مفهوم مهمی ‌در دنیای ارز غیرمتمرکز است. آن‌ها اساساً توکن هایی هستند که در بالای بلاک چین‌های قرارداد هوشمند ساخته شده اند و ارزش آن‌ها به یک ارز ثابت مانند دلار آمریکا گره خورده است. چند نمونه از استیبل کوین‌ها Tether و USDC هستند. ارزش آن‌ها همیشه دقیقاً برابر با 1 دلار است که باعث ثبات آن‌ها به عنوان یک ارز فیات می‌شود و از نوسانات دیوانه کننده برخی کوین‌های دیگر مانند بیت‌کوین جلوگیری می‌کند.

مزیت استیبل کوین چیست؟

اصلی‌ترین مزیت این نوع کوین کاربرد بیشتر برای کاربران رمزنگاری است. به دلیل ثبات آن‌ها‌، گزینه بهتری برای کسب سود پول شما هستند و شما می‌توانید به راحتی آن‌ها را در یک پروتکل بلاکچین سپرده‌گذاری کنید و بدون نگرانی در مورد نوسانات‌، مانند سایر کوین‌ها‌، درآمد کسب کنید.

انواع مختلف استیبل کوین چیست؟

سه نوع اصلی استیبل کوین وجود دارد:

• سکه‌هایی مانند Gemini و USDC به کاربران اجازه می‌دهد تا مقدار مشخصی را خریداری کنند و سپس آ‌نها مبلغ مربوط به پول فیات پرداخت شده را در بانک ذخیره می‌کنند‌ که برای آنها سود جمع می‌کند.
• استیبل کوین با پشتوانه کالا – مانند MakerDAO ریسک بیشتری دارند. در اینجا‌، شما رمزارز خود را به یک حساب واریز می‌کنید و مبلغ مربوطه را در مقابل آن قرض می‌کنید.
• گروه نهایی الگوریتم استیبل کوین است که اگر قیمت آنها پایین تر از ارز فیات باشد (به طور معمول دلار آمریکا)‌، این به طور خودکار عرضه توکن را کاهش می‌دهد. این ریسک پذیرترین نوع پایدار کوین است.

آیا استیبل کوین‌ها بهتر از بیت کوین هستند؟

پاسخ به این سوال به کاری که می‌خواهید از آن‌ها برای آن استفاده کنید بستگی دارد. بیت کوین به عنوان یک دارایی احتکاری‌، پتانسیل بسیار بیشتری برای به دست آوردن ارزش در طول زمان و بازده عظیم سرمایه اولیه شما دارد.

از آنجا که ارزهای پایدار چنین کاری نمی‌کنند‌، Stablecoins از نظر ارزش رشد ناگهانی نخواهد داشت. با این حال‌، آن‌ها سرمایه گذاری طولانی مدت بسیار مطمئن‌تر و قابل اطمینان‌تری دارند و می‌توانند برای بسیاری از موارد انواع توکن کدامند؟ بدون نگرانی از نوسانات عمده قیمت مورد استفاده قرار گیرند.

هر دو کوین و توکن نقش مهمی ‌در دنیای رمزنگاری و بلاکچین دارند. با تکامل و جریان اصلی شدن فناوری‌، هر دو دسته بخشی جدایی ناپذیر از این رشد خواهند بود. هرکسی که قصد ورود به این فضا را دارد باید مدتی را صرف آگاهی از تفاوت توکن با کوین و چگونگی تأثیر این فعالیت‌ها کند.