دستور توقف ضرر

استاپ لاس یا حد توقف ضرر

توضیحات : مقاله ای دیگر در مورد مبحث بسیار مهم مدیریت ریسک در ارز که توسط meta-forex ترجمه و تنظیم شده است و به ضرورت استفاده از دستور stop loss یا حد توقف ضرر در معاملات اشاره دارد بر خلاف مدیریت ریسک که موضوعی کاملا جدا از تحلیلگری است. تعیین حد زیان کاملا مرتبط […]

استاپ لاس یا حد توقف ضرر stop loss order توضیحات : مقاله ای دیگر در مورد مبحث بسیار مهم مدیریت ریسک در ارز که توسط meta-forex ترجمه و تنظیم شده است و به ضرورت استفاده از دستور stop loss یا حد توقف ضرر در معاملات اشاره دارد
بر خلاف مدیریت ریسک که موضوعی کاملا جدا از تحلیلگری است. تعیین حد زیان کاملا مرتبط با تحیلیلگری و در واقعی جزئی از یک تحلیل صحیح می باشد. همانطور که در مقالات آموزشی استراتژی گفته شد یک استراتژی کامل ولی نه الزاما صحیح و سود ده تلقی شود.

روش های مختلفی را میتوان برای تعیین حد زیان برشمرده از جمله :

1- روش مقدار ثابت 2- خطوط حمایت و مقاومت فیبوناچی 3- پترن ها و خطوط روند 4- استفاده از اندیکاتور ها 4-1 اندیکاتور هایی که نوعی حمایت و مقاومت دینامیک را نشان می دهند مثل PSAR و میانگین متحرک WMA , EMA , SMA این اندیکاتور ها عموما روی نمودار قیمت قرار دارند. 4-2 اندیکاتور های متحرک مثل ATR. این اندیکاتور خارج از نمودار قیمت هستند.

ارتباط حد زیان با حد سود :

موضوع بسیار مهم دیگری که در تعیین حد و زیان وجود دارد ارتباط حد زیان با حد سود است. این ارتباط باید بگونه ای باشد که از نظر اماری معاملات ما به سود برساند. برخی به اشتباه توصیه می کنند که همواره حد سود را خیلی بیشتر از حد زیان در نظر بگیرید تا در نهایت به سود برسید. مثلا نسبت 70 پیپ حد سود به سود 30 پیپ حد زیان. ولی این نسبت ها نمی توانند تضمین کننده موفقیت در معاملات و سود دهی باشند چون احتمال وقوع هر یک در نظر گرفته نشده است. اگر احتمال 70 پیپ سود با 30 پیپ زیان برابر باشند این استراتژی سود آور خواهد بود ولی در عمل احتمال برخورد به حد زیان 30 پیپی خیلی بیشتر از حد سود 70 پیپی است مگر اینکه استراتژی مربوط خلاف آنرا در طول زمان دستور توقف ضرر اثبات کرده باشد. اگر احتمال برخورد به حد زیان 30 پیپی سه برابر احتمال برخورد به حد سود 70 پیپی باشد .

دستور موقت کیفری

گاهی اوقات در جریان مطالبه ی حقی از دادگاه اگر مسیر معمول و تشریفات دادگاه طی شود، ممکن است خسارات جبران ناپذیری به خواهان دعوا وارد شود؛ برای جلوگیری از وقوع چنین امری باید به این درخواست ها به سرعت و بدون تشریفات رسیدگی شود. این رسیدگی را دادرسی فوری یا دستور موقت می نامند که در این متن به شرح آن می پردازیم.

دستور موقت یا دادرسی فوری به چه معناست؟

دستور موقت همانطور که از خود عبارت نیز پیداست به معنای صدور دستوری فوری و بدون تشریفات معمول دادرسی است. این دستورها غالبا برای اموری صادر می شوند که فوریت داشته و دستور توقف ضرر دستور توقف ضرر تاخیر چند ساعت یا چند روزه برای آن می تواند باعث بروز خساراتی شود که جبران آن ناممکن یا بسیار دشوار باشد. در واقع این نوع رسیدگی که برای جلوگیری از ورود ضرر انجام می شود، با رسیدگی های معمول تفاوت عمده ای دارد. تفاوت میان آنها در عدم ورود به ماهیت دعوی است؛ به عبارت بهتر دادگاه در زمان بررسی این درخواست وارد ماهیت اختلاف نشده و محق یا ناحق بودن طرفین را معین نمی کند بلکه صرفا دستوری برای جلوگیری از ضرر صادر می کند.

تصمیمی که دادگاه در خصوص این درخواست اتخاذ می نماید، تاثیری در نتیجه ی رسیدگی ماهوی پرونده نخواهد داشت. بنابراین اگر دادگاه با صدور دستور موقت موافقت نماید، بدین معنا نمی باشد که خواهان در رسیدگی اصلی نیز محق شناخته می شود و یا بالعکس.

این دستورها غالبا ناظر بر سه حالت هستند:

الف: برای توقیف مال هستند

برای مثال شخصی با استفاده از علامت تجاری دیگری اقدام به توزیع کالاهای تقلبی می نماید. در اینجا صاحب علامت تجاری می تواند درخواست صدور دستور موقت برای توقیف کالاهای تقلبی توزیع شده را بنماید.

ب: در خصوص انجام عملی باشد

به عنوان مثال بر اثر اختلاف میان صاحب باغ و مسئول تقسیم آب، شخص مسئول از آبیاری باغ خودداری می کند. در اینجا دستور موقت مبنی بر آبیاری باغ صادر می شود تا مانع از ورود خسارت به درختان باغ گردد.

ج:برای منع از انجام عملی باشد

در خصوص جلوگیری از انجام عملی باشد مانند موردی که اختلافی درباره ی مالکیت یک ملک وجود دارد و یکی از طرفین درخواست صدور دستور موقت مبنی بر جلوگیری از نقل و انتقال آن ملک را طرح می کند.

دستور موقت در چه صورتی صادر می شود؟

درخواست دستور موقت می تواند به صورت کتبی یا شفاهی طرح شود. این درخواست ممکن است قبل از اقامه ی دعوی اصلی، همزمان با دادخواست دعوی اصلی و یا پس از آن به دادگاه تقدیم شود. ارائه ی این درخواست لزوما نیازمند برگه ی دادخواست نیست و می تواند با درج در صورت مجلس هم انجام شود.

برای اینکه دادگاه با این درخواست موافقت کرده و دستور موقت را صادر نماید، در درجه ی اول باید فوریت این درخواست را تشخیص دهد. این تشخیص کاملا به صلاحدید دادگاه و قاضی صادرکننده ی آن بستگی داشته و براساس نظر آنها ممکن است تایید دستور توقف ضرر یا رد شود. در رویه ی کلی دادگاه ها نیز هر قاضی را صالح برای صدور این حکم تشخیص نمی دهند بلکه قاضی صادرکننده می بایست از تجربه ، هوش، دقت نظر و مصلحت اندیشی کافی برای اتخاذ چنین تصمیمی برخودار باشد.

در کنار مواردی که فوریت رسیدگی به آنها مشخص است، ممکن است اشکالاتی در اجرای احکام یا اسناد لازم الاجرای اداره ی ثبت نیز بوجود بیاید که نیازمند دستور موقت است.

در ادامه، دادگاه از درخواست کننده می خواهد تا تامین( مال یا وجه نقدی که دادگاه در موارد مقرر در قانون به صورت امانی دریافت می کند.) مناسبی را که دادگاه برای جبران خسارات احتمالی مشخص می نماید، تودیع کند. این تامین که لزومی ندارد حتما وجه نقد بوده و می تواند اموال دیگری نیز باشد؛ به این دلیل دریافت می گردد تا اگر بر اثر این درخواست خواهان خسارتی به خوانده وارد شد، این خسارت از محل این تامین جبران گردد. این مال یا وجه نقد در حساب دادگستری تا زمان تعیین تکلیف پرونده به صورت امانت باقی می ماند. مبلغ این تامین را دادگاه براساس معیارهای قانونی تشخیص داده و قابل اعتراض نیز نمی باشد.

برای قطعی و اجرایی شدن این حکم در نهایت شما نیاز به تایید رئیس حوزه ی قضایی یا رئیس مجتمع قضایی خواهید داشت و بدون تایید این مقام قضایی دستور موقت قابل اجرا نخواهد بود.

چه دادگاه هایی صالح به رسیدگی به درخواست دستور موقت می باشند؟

در درجه ی اول دادگاهی که دعوای اصلی در آن مطرح شده است، صالح به رسیدگی است. اگر هنوز دعوای اصلی اقامه نشده است، دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی را دارد می بایست به این درخواست رسیدگی کند.

در کنار این دو مورد، قانون گذار یک صلاحیت استثنائی نیز برای دادگاهی قائل شده است که موضوع درخواست دستور موقت در حوزه ی قضایی آن واقع شده ولی آن دادگاه صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی را ندارد، در این صورت خواهان می تواند در آن دادگاه نیز به صورت استثنائی درخواست دستور موقت خود را طرح کند.

نکته ای که نباید از آن غافل بود این است که چنانچه درخواست دستور موقت قبل از اقامه ی دعوای اصلی در دادگاه مطرح شود، درخواست کننده 20 روز مهلت خواهد داشت تا دادخواست دعوای اصلی را نیز تقدیم دادگاه نماید در غیر این صورت تبعات آن برعهده ی خود شخص خواهد بود.

در این گونه پرونده ها که اقدام در مدت زمانی معین بسیار حیاتی و تاثیرگذار است، حضور یک وکیل پیگیر و متخصص می تواند ریسک عدم پذیرش درخواست توسط دادگاه را کاهش داده و با اقدام به موقع نیز می تواند موکل خود را از تبعات منفی تخطی از محدوده ی زمانی مصون نگاه دارد.

هزینه ی دادرسی درخواست دستور موقت به چه میزان است؟

اگر درخواست دستور موقت در دادگاهی مطرح شود که به دعوای اصلی رسیدگی می کند، این درخواست هزینه ی جداگانه ای نخواهد داشت ولی چنانچه در دادگاهی غیر از این مرجع طرح شود و یا پیش از اقامه ی دعوای اصلی باشد، معادل دعاوی غیرمالی باید هزینه ی دادرسی پرداخت کند که تقریبا 10 هزار تومان است.

آیا صدور دستور موقت مختص دادگاه های حقوقی و مدنی است؟

بطور کلی دستور موقت امری است که ذاتا از دعاوی حقوقی ناشی می شود و از این رو شیوع بیشتری در دادگاه های حقوقی دارد و به همین جهت نیز قواعد آن در قانون آیین دادرسی مدنی آمده است. با این حال این مسئله نافی امکان صدور این دستور از سوی دادگاه های کیفری نیست.

براساس مواد قانون مجازات اسلامی دادگاه و دادسرا می توانند اقدام به صدور دستور توقف عملیات اجرایی نمایند که شکلی از دستور موقت می باشد. دستورهای موقت صادر شده از دادگاه های کیفری که به اختصار دستور موقت کیفری نیز نامیده می شوند، غالبا در ارتباط با دعاوی خصوصی است که به تبع دعاوی عمومی در دادگاه های کیفری رسیدگی می شوند. برای فهم بهتر این نکته به بیان مثالی متوسل می شویم: در دعوای کلاهبرداری که یک دعوای عمومی شناخته شده و در دادگاه کیفری طرح می شود، شاکی پرونده در کنار شکایت خود بابت مجازات شخص کلاهبردار، درخواست جبران ضرر و زیان وارده را نیز طرح می کند. این درخواست جبران ضرر و زیان اگرچه یک دعوای حقوقی است ولی به دلیل ارتباط با جرم کلاهبرداری در همان دادگاه کیفری رسیدگی می شود. این بخش از این دعوی قابلیت صدور دستور موقت را در خود دارد و شاکی می تواند درخواست توقیف اموال متهم را به صورت دستور موقت بنماید.

این دستورهای موقت از این جهت که از دادگاه های کیفری صادر می شوند، دستور موقت کیفری نامیده می شوند، با این حال تابع قواعد مذکور در قانون آیین دادرسی مدنی خواهند بود.

در چه صورتی از دستور موقت رفع اثر می گردد؟

همانطور که از عبارت دستور موقت پیداست، این دستورها جنبه ی موقتی داشته و با تغییر شرایط می توان درخواست رفع اثر از آنها را نمود. از جمله شرایطی که باعث رفع اثر از دستور موقت می شوند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• در صورتی که درخواست‌کننده دستور موقت قبل از اقامه دعوای اصلی، تقاضای صدور دستور موقت کرده و دادگاه ضمن دادرسی فوری درخواست او را قبول و به صدور دستور موقت مبادرت کرده باشد، او مکلف است دادخواست خود را ظرف 20 روز از تاریخ صدور دستور موقت به دادگاه صالح تسلیم کند ، در غیر این صورت به درخواست طرفی که دستور موقت به زیان او صادر شده است، از دستور موقت رفع اثر خواهد شد.
• در صورتی که طرف مقابل تامینی بدهد که متناسب با موضوع دستور موقت باشد، دادرس از دستور موقت رفع اثر می‌کند.
• هرگاه جهتی که موجب دستور موقت شده است، برطرف شود، دادرس دادگاه که دستور موقت داده است، دستور را لغو می‌کند و اگر اصل دعوا در دادگاه مطرح باشد، همان دادگاه دستور را الغا می‌کند.
• در صورتی که مدعی دستور موقت به موجب حکم قطعی دادگاه محکوم به بی‌حقی شود.

چگونه کار خود را به بهترین وکیل دستور موقت کیفری بسپاریم؟

بهترین وکلا برای شما کسانی هستند که تخصص در دستور موقت کیفری دارند. برای انتخاب بهترین وکیل برای شما، دادسان شرایطی از جمله

• رزومه و قیمت پیشنهادی از چند وکیل
• پیشنهاد متنی از چند وکیل متخصص کار خود
• هزینه مشاوره اولیه
• امتیاز سایر کاربران به وکلا

را در نظر گرفته است و کافی است درخواست خود را ثبت فرموده تا موارد فوق را از چند وکیل دریافت بفرمائید.

هزینه ی اخذ وکیل برای دستور موقت کیفری چگونه است؟

هزینه ی اخذ وکیل برای توقف اجرای حکم کیفری معمولا عرفا توسط وکیل تعیین می باشد.

سفارش استاپ- لیمیت (Stop-Limit Order)

سفارش استاپ لیمیت یک معامله شرطی در یک بازه زمانی تعیین شده است که ویژگی های سفارش توقف را با سفارش محدود ترکیب می کند و برای کاهش ریسک استفاده می شود.

سفارش استاپ لیمیت یک معامله شرطی در یک بازه زمانی تعیین شده است که ویژگی های سفارش توقف را با سفارش محدود ترکیب می کند و برای کاهش ریسک استفاده می شود. این دستور با انواع سایر سفارش‌ها ارتباط دارد، از جمله سفارش‌های محدود (دستور خرید یا فروش تعداد مشخصی از سهام با قیمت معین یا بهتر) و سفارش‌های توقف در قیمت (دستور خرید یا فروش اوراق بهادار پس از اینکه قیمت آن از یک نقطه مشخص فراتر رفت).

نکات مهم

• سفارش استاپ لیمیت یک معامله شرطی است که ویژگی های سفارش حد ضرر را با سفارش محدود برای کاهش ریسک ترکیب می کند.
• سفارش استاپ لیمیت به معامله گران امکان می دهد کنترل دقیقی بر زمان تکمیل سفارش داشته باشند، اما تضمینی بابت اجرای آنها نیست.
• معامله گران اغلب از سفارش استاپ لیمیت برای قفل کردن سود یا محدود کردن ضررهای نزولی استفاده می کنند.

عملکرد

یک سفارش استاپ لیمیت دستور توقف ضرر نیاز به تنظیم دو نقطه قیمت دارد:

1. توقف: شروع هدف قیمتی مشخص شده برای معامله.
2. حد: خارج از هدف قیمتی برای معامله.

یک بازه زمانی نیز باید تنظیم شود که طی آن سفارش استاپ لیمیت قابل اجرا باشد.

مزیت اصلی سفارش استاپ لیمیت این است که معامله گر کنترل دقیقی بر زمان تکمیل سفارش دارد.

نکته منفی، مانند سایر سفارشات محدود، این است که اگر سهام یا کالا در بازه زمانی مشخص به قیمت توقف نرسد، تضمینی بابت انجام معامله نیست.

سفارش استاپ لیمیت با قیمت مشخص یا بهتر، پس از رسیدن به قیمت توقف معین اجرا می شود. پس از رسیدن به قیمت توقف، سفارش استاپ لیمیت برای خرید یا فروش با قیمت محدود یا بهتر، به یک سفارش محدود تبدیل می شود. این نوع سفارش یک قابلیت موجود در اغلب کارگزاری های آنلاین است.

ویژگی ها

سفارش توقف (stop order)، سفارشی است که پس از رسیدن به قیمت تعیین شده قابل اجرا می شود و سپس با قیمت فعلی بازار انجام می شود. یک سفارش توقف متعارف به طور کامل و بدون توجه به هرگونه تغییر در قیمت فعلی بازار با تکمیل معاملات، اجرا می شود.

سفارش محدود (limit order) سفارشی است که با قیمت معینی تعیین می شود. فقط در مواقعی قابل اجرا است که معامله با قیمت محدود یا با قیمت مطلوبتر از قیمت محدود انجام شود. اگر فعالیت معاملاتی باعث شود که قیمت نسبت به قیمت محدود ریزش کند، فعالیت معاملاتی متوقف می شود.

با ترکیب این دو سفارش، سرمایه گذار دقت بسیار بیشتری در اجرای معامله دارد.

بدون توجه به اینکه قیمت به موقعیت نامطلوب تغییر کند یا خیر، سفارش توقف پس از رسیدن به قیمت توقف با قیمت بازار انجام می شود. این امر می‌تواند منجر به تکمیل معاملات با قیمت‌های کمتر از حد مطلوب در صورت تعدیل سریع بازار شود. ترکیب سفارش توقف با ویژگی‌های یک سفارش محدود تضمین می‌کند که پس از نامطلوب شدن قیمت، (بر اساس محدودیت سرمایه‌گذار)، سفارش اجرا نخواهد شد. بنابراین، در یک سفارش استاپ لیمیت، پس از شروع قیمت توقف، سفارش محدود اعمال می شود تا اطمینان حاصل شود که سفارش تکمیل نمی شود مگر اینکه قیمت در سطح قیمت محدودی قرار داشته باشد که سرمایه گذار مشخص کرده یا بهتر از آن، باشد.

به عنوان مثال، فرض کنید که شرکت اپل (AAPL) با قیمت 155 دلار معامله می شود و یک سرمایه گذار می خواهد سهامی را در هنگام حرکت صعودی بخرد. سرمایه گذار برای خرید با قیمت توقف 160 دلار و قیمت محدود 165 دلار، یک سفارش استاپ لیمیت تعیین کرده است. اگر قیمت AAPL بالاتر از قیمت توقف 160 دلار باشد، سفارش فعال شده و به یک سفارش محدود تبدیل می شود. تا زمانی که بتوان سفارش را زیر 165 دلار اجرا کرد (قیمت محدود)، معامله اجرا خواهد شد. اگر شکاف سهام بالاتر از 165 دلار باشد، سفارش اجرا نمی شود.

سفارشات استاپ لیمیت خرید در زمان سفارش بالاتر از قیمت بازار قرار می‌گیرند، در حالی که سفارشات استاپ لیمیت فروش زیر قیمت بازار قرار می‌گیرند.

تفاوت بین دستور حد ضرر و سفارش استاپ لیمیت چیست؟

سفارش حد ضرر (stop-loss order)، اجرای سفارش را تضمین می کند، در حالی که سفارش استاپ لیمیت، اجرای سفارش با قیمت مورد نظر را تضمین می کند. تصمیم گیری در مورد نوع سفارش به عوامل مختلفی بستگی دارد.

هنگامی که سطح استاپ لیمیت شکسته شد، دستور حد ضرر با قیمت بازار آغاز می شود. سرمایه‌گذار دارای پوزیشن خرید در اوراق بهاداری که قیمت آن به سرعت در حال سقوط است، احتمالا متوجه شود که قیمتی که در آن سفارش حد ضرر اجرا شده است بسیار پایین‌تر از سطحی است که در آن سفارش حد ضرر تعیین شده است. زمانی که شکاف سهام کاهش می‌یابد (مثلاً پس از گزارش سود) ، می‌تواند یک ریسک بزرگی برای یک پوزیشن خرید به همراه داشته باشد. برعکس، افزایش شکاف می تواند برای یک پوزیشن فروش خطرناک باشد.

یک سفارش استاپ لیمیت ترکیبی از ویژگی های یک سفارش حد ضرر و یک سفارش محدود است. سرمایه‌گذار قیمت محدود را مشخص می‌کند، بنابراین اطمینان حاصل می‌کند که سفارش استاپ لیمیت فقط با قیمت محدود یا بهتر اجرا می‌شود. با این حال، مانند هر سفارش محدود دیگری، این ریسک وجود دارد که احتمالا سفارش به هیچ وجه اجرا نشود و سرمایه گذار در موقعیت زیان ده گیر کند.

سفارشات استاپ لیمیت در چه تایمی کار می کنند؟

سفارش‌های حد ضرر فقط در ساعات استاندارد بازار که معمولاً از 9:30 صبح تا 4 زمان شرقی بعد از ظهر است، آغاز می‌شوند. آنها در طول جلسات طولانی مدت یا زمانی که بازار برای تعطیلات آخر هفته و تعطیلات بسته است اجرا نمی شوند.

نمونه ای از سفارش استاپ لیمیت که در پوزیشن فروش

یک پوزیشن فروش مستلزم یک سفارش خرید استاپ لیمیت به منظور محدود کردن ضرر است. به عنوان مثال، اگر معامله‌گری در سهام ABC در 50 دلار پوزیشن فروش داشته باشد و بخواهد ضررهای خود را بین 20 تا 25 درصد محدود کند، می‌تواند یک سفارش استاپ لیمیت برای خرید با قیمت 60 دلار و قیمت محدود 62.50 دلار وارد کند. اگر سهام با قیمت 60 تا 62.50 دلار معامله شود، آنگاه سفارش استاپ لیمیت اجرا می‌شود و ضرر معامله‌گر در پوزیشن فروش را به محدوده 20 تا 25 درصد دلخواه، محدود می‌کند. با این حال، اگر شکاف سهام افزایش یابد (مثلاً به 65 دلار) آنگاه سفارش استاپ لیمیت اجرا نمی شود و پوزیشن موقعیت فروش باز می ماند.

سفارشات استاپ لیمیت چقدر طول می کشد؟

سفارش‌های استاپ لیمیت را می‌توان به‌عنوان سفارش‌های روزانه (در این صورت در پایان جلسه بازار فعلی منقضی می‌شود) یا سفارش‌های good-’til-canceled که به جلسات معاملاتی آتی موکول می‌شوند، تنظیم شوند. پلتفرم‌های معاملاتی و کارگزاری‌های مختلف دارای انقضای متفاوتی برای سفارش‌های GTC هستند، بنابراین دوره زمانی معتبر بودن سفارش GTC خود را بررسی کنید.

سفارش‌ OCO و تنظیم دو سفارش به طور همزمان

(OCO) یک جفت سفارش مشروط است که شرط می کند در صورت اجرای یکی از سفارش ها ، سفارش دیگر به طور خودکار لغو شود.

یک سفارش OCO اغلب ترکیبی از سفارش Limit و Stop Limit در یک سیستم عامل خودکار را انجام می دهد.

سفارش OCO اغلب توسط تریدر های حرفه ای و تاجران باتجربه استفاده می شود، برای كاهش خطر و ورود به بازار در نقاط دلخواه.

سفارشات OCO عموماً توسط بازرگانان برای سهام های بی ثباتی که در بازه قیمتی وسیعی معامله می کنند ، استفاده می شود.

در بسیاری از سیستم های تجاری ، چندین سفارش OCO را می توان با سفارش های دیگر که پس از اجرای آنها لغو شده ، قرار داد.

اما استفاده از این سفارش OCO برای تریدرها در بسیاری از صرافی های مطرح مانند بایننس و کوین بیس قابل دسترسی است ، که برای خودکار سازی سفارشات و جلوگیری از اشتباهات می تواند بسیاری تاثیر گذار باشد.

مبانی سفارش OCO

معامله گران می توانند از سفارشات OCO برای ترید و جبران خسارت استفاده کنند.

اگر یک معامله گر بخواهد معامله دستور توقف ضرر ای بالاتر ازنقاط مقاومت یا کمتر از نقاط حمایت انجام دهد ، می تواند سفارش OCO بدهد که برای ورود به بازار از توقف خرید و فروش استفاده می کند.

به عنوان مثال ، اگر سهامی در محدوده ای بین 20 تا 22 دلار معامله شود ، یک معامله گر می تواند با توقف خرید دقیقاً بالای 22 دلار و توقف فروش دقیقاً زیر 20 دلار ، یک سفارش OCO ثبت کند.

هنگامی که قیمت از مقاومت یا پایین تر از سطح مقاومت شکست ، معامله ای انجام می شود و دستور توقف مربوطه لغو می شود. برعکس ، اگر یک معامله گر بخواهد از یک استراتژی اصلاحی استفاده کند که در سطح حمایت خریداری می کند و در سطح مقاومت می فروشد ، می تواند یک سفارش OCO با سفارش خرید 20 دلار و یک حد فروش 22 دلار ثبت کند.

اگر از دستورات OCO برای ورود به بازار استفاده می شود ، معامله گر باید پس از اجرای معامله به صورت دستی سفارش توقف ضرر را بدهد.

زمان لازم برای سفارشات OCO باید یکسان باشد ، به این معنی که بازه زمانی تعیین شده برای اجرای هر دو دستور توقف و حد باید یکسان باشد.

نمونه ای از سفارش OCO

فرض کنید یک سرمایه گذار دارای 1000 سهم از سهام بی ثبات است که با 10 دلار معامله می شود.

سرمایه گذار انتظار دارد که این سهام در کوتاه مدت در محدوده وسیعی معامله شود و هدف آن 13 دلار است.

برای کاهش خطر ، او نمی خواهد بیش از 2 دلار برای هر سهم ضرر کند.

بنابراین ، سرمایه گذار می تواند یک سفارش OCO ثبت کند ، که شامل یک دستور Stop Limit برای فروش 1000 سهم به ارزش 8 دلار و یک سفارش Limit به طور همزمان برای فروش 1000 سهم با 13 دلار است ، هر کدام از این موارد اول رخ دهد سفارش دیگری لغو می شود.

اگر سهام تا 13 دلار معامله شود ، Limit اجرا می شود و سهام 1000 سهام سرمایه گذار با 13 دلار فروخته می شود.

همزمان ، سفارش توقف ضرر 8 دلار به طور خودکار توسط سیستم عامل معاملات لغو می شود.

اگر سرمایه گذار این سفارشات را به طور مستقل انجام دهد ، این خطر وجود دارد که آنها لغو دستورStop Limit را فراموش کنند ، که اگر سهام پس از آن تا 8 دلار معامله کند ، می تواند منجر به موقعیت کوتاه ناخواسته 1000 سهم شود.

ثبت یک سفارش OCO

برای مثال اگر قیمت بیت کوین در حال حاضر ۸,۰۰۰ دلار باشد و معامله‌گر سطح مقاومتی را در ۱۰,۰۰۰ دلار تشخیص داده باشد، می‌تواند با قرار دادن یک سفارش محدود با رسیدن قیمت بیت کوین به ۱۰,۰۰۰ دلار، آن را بفروشد.

از طرفی اگر حمایت را در ۷,۵۰۰ دلار تشخیص داده باشد که با شکستن آن احتمال ریزش بیشتری وجود دارد، با قرار دادن حد ضرر بر روی این قیمت می‌تواند از ضرر بیشتر جلوگیری کند.

بنابراین با شکسته شدن یکی از سطوح یاد شده حمایت و مقاومت، یکی از سفارش‌ها فعال شده و دیگری لغو می‌شود.

سفارش OCO در جهت برعکس (خرید) نیز قابل استفاده است. به این صورت که اگر فرض کنیم قیمت بیت کوین در حال حاضر ۸,۰۰۰ دلار است و قصد خرید در قیمت ۷,۰۰۰ دلار را داریم، سفارش محدود خود را در ۷,۰۰۰ دلار ثبت می‌کنیم. از طرفی اگر به فرض مقاومتی در قیمت ۸,۵۰۰ دلار وجود داشته باشد که در صورت عبور قیمت از آن احتمال می‌دهیم رشد بیشتری اتفاق بیافتد، سفارش استاپ لیمیت را بر روی ۸,۵۰۰ تنظیم می‌کنیم که از سود احتمالی جا نمانیم.

قسمت های مختلف پنجره تنظیم یک سفارش OCO عبارت است از:

لیمیت (Limit)

قیمت (Price): قیمت سفارش محدود معامله‌گر که در لیست سفارشات وارد می‌شود. پس از رسیدن قیمت به این نقطه، خرید یا فروش انجام می‌گیرد.

استاپ لیمیت

توقف (Stop): با رسیدن به این قیمت سفارش محدودی با قیمت لیمیت زیر فعال خواهد شد.

لیمیت (Limit): سفارش پس از فعال شدن استاپ، با این قیمت وارد لیست سفارشات خواهد شد.

مقدار (Amount) : حجم سفارش

مقدار کل (Total) : ارزش کل سفارش

اگر مثال قبلی را با فرض یک بیت کوین داشته باشیم:

قیمت لیمیت سفارش استاپ‌ لیمیت که ۷۴۹۰ دلار قرار داده شده است، در سفارشات فروش معمولا اندکی پایین‌تر از قیمت توقف قرار داده می‌شود تا از پر شدن این سفارش اطمینان حاصل شود؛ چرا که حد ضرر معمولا در حمایت‌های مهم تنظیم می‌شود که با شکستن آن‌ها ریزش قابل توجهی اتفاق می‌افتد و امکان اینکه سفارش محدود پر نشود، وجود دارد.

همچنین برای یک سفارش‌ خرید OCO با مقادیر مثال قبلی داریم:

در این مثال نیز قیمت لیمیت (۸۵۱۰ دلار) در بخش استاپ لیمیت، اندکی بیشتر از قیمت توقف قرار داده شده است تا معامله‌گر از پر شدن آن پس از فعال شدن استاپ، مطمئن شود.

توقف عملیات اجرایی

مفهوم توقف عملیات اجرایی حتما به گوش شما هم خورده است که یک حکم متوقف شده است و یا این که دستور توقیف عملیات اجرایی یک حکم صادر شده است.

معنای توقف عملیات اجرایی چیست؟

توقیف أموال در دو شکل تامینی و اجرایی انجام می‌شود. توقف عملیات اجرایی توقیفی است که از طریق ثبت و یا اجرای احکام و پس از حکم قطعی صورت می‌گیرد.بنابراین، دستور توقف عملیات اجرایی، یعنی متوقف کردن موقت اجرای حکم قضایی دادگاه و یا اداره ثبت است. مطابق با ماده ۲۴ قانون اجرای احکام مدنی، دادورز اجرای حکم، پس از شروع فرایند اجرای حکم نمی‌تواند اجرای حکم را تعطیل نماید و یا به تاخیر اندازد، مگر آنکه حکم به دادگاهی که صلاحیت صدور دستور توقف عملیات اجرایی را داشته باشد.

گروه حقوقی رضا عبدالمحمد همراه شما عزیزان برای توقف عملیات اجرایی به وکیل ملکی مجرب نیاز داریدمشاورين ما منتظر اند تا به شما در ضمینه ملکی کمک کنند

چگونه عملیات اجرایی ثبتی توقیف می شود؟

به منظور این که مفاد یک سند به موقع اجرا گذاشته شودباید در آغاز اداره ی ثبت اجراییه را صادر شده باشد و پس از اجرا مفاد اقداماتی که برای به اجرا شدن سند لازم است انجام شود در این قسمت جهت های قانونی کردن عملیات اجرایی را میخوانیدجهات قانونی توقیف عملیات اجرایی برای قانونی کردن توقف عملیات اجرایی باید جز سه مورد زیر باشند.در سه مورد این عملیات متوقف می شود که عبارتند از
1-ادعای جعل نسبت به سند رسمی با معرفی جاعل و صدور قرار مجرمیت او توسط بازپرس با موافقت دادستان.
2. صدور قرار توقیف عملیات اجرایی از دادگاه صالح.
3. صدور حکم به ابطال اجرائیه. .حال که جهت های قانونی توقف عملیات اجرایی را میدانید باید گفت که. از جمله این اقدامات ابلاغ کردن اجراییه، تقسیط و یا حتی تنظیم و اجرای سند است.
کسی که به اجرای عملیات اجرایی ثبت اعتراض دارد می تواند مستند به مواد ۱ و ۲ قانون ثبت و دفاتر اسناد رسمی، ابتدا در دادگاه های دادگستری در مورد اصلاح یا باطل شدن اجرائیه دعوی اعتراض خود را وارد کند. که البته طرحاین اعتراض به او این حق را می دهد که از دادگاه مربوطه بخواهد که انجام عملیات اجرایی را به تاخیر بیاندازد

مراحل صدور دستور توقیف عملیات اجرایی ثبت

در شرایطی کهدرخواست توقیف عملیات اجرایی شده باشد،دادگاه می بایستی میزان تامین را معین بکند.و بعد از آن به فرد درخواست کننده اخطار بدهد که آن را طی مدت زمان تعیین شده،تودیع و فیش آن را پیوست پرونده بنماید. ترتیب دستور توقف ضرر تامین همان است که در قوانین آیین دادرسی مدنی برای تامین خواسته مقرر شده می باشد.
اگر که موضوع سند لازم الاجرا،وجه نقد باشد،و مدعی،وجه نقد بدهد،آن وجه درصندوق ثبت محل، توقیف خواهد شد و تامین دیگری گرفته نخواهد شد.تامین موضوع این ماده ، به غیر از خسارت احتمالی می باشد. و آن به این معنی می باشد که از تامینی که به میزان اجرائیه به همراه حق اجرا، گرفته خواهد شد . تا در صورتی که شکایت اثبات نشد از وجه یا مال ماخوذه مورد اجرا استیفاء صورت بگیرد.
اگر کهخواهان طی مدت زمان تعیین شده تامین ندهد با استناد به قانون 5 همین موضوع دادگاه قرار رد درخواست خواهان را صادرخواهد کرد و این قرار قطعی می باشد.
اگرموضوع سند به غیر از وجه نقد باشد،تامین به میزان معادل خواسته تقدیم شده اخذ خواهد شد. اقدام دادگاه در مورد توقیف عملیات اجرایی،رسیدگی غیر ماهیتی یا شکلی می باشد. و در هر مرحله از رسیدگی قابل استماع بوده و مقید به زمان مشخصی نمی باشد. اما اگر به تنهایی مطرح گردد، قابلیت استماع نخواهد داشت.
اگر موضوع اجرائیه ثبتی دارای وثیقه باشد، بهای وثیقه در نظر گرفته می شود.و درصورتیکه به تشخیص دادگاه،وثیقه تکافوی اصل وجه اجرائیه و متفرعات آن را،از جهت خسارت توقیف عملیات اجرایی نکند،می بایست تامین اضافی اخذ بشود.

قوانین عملیات اجرایی :

به موجب ماده ی ۵ از این قانون، چنانچه دادگاه مستندات و دلایل شکایت را تایید کند واگر سند رسمی اجرا شود ضرر جبران ناپذیری وارد می شود می تواند پس از این که هزینه تامین مناسب از خواهان توقیف گرفت، قرار توقیف عملیات اجرایی را صادر کند.مراحل صدور دستور توقیف عملیات اجرایی ثبتدادگاه زمان توقف عملیات اجرایی از خواهان تامین مناسب اخذ می کند، بنابراین به هنگام طرح این درخواست توقیف باید میزان تامین را مشخص کند و به خواهان هشدار دهد که در مدت مقرر شده آن مبلغ را واریز کند و فیش واریزی را ضمیمه ی پرونده کند.
در قسمت اخير ماده ۵ قانون اصلاح بعضي از مواد قانون ثبت و قانون دفاتر رسمي است که:«در صورتی که موضوع سند لازم الاجرا وجه نقد باشد و مدعی وجه نقد بدهد، آن وجه در صندوق ثبت محل توقیف می شود و تامین دیگری گرفته نخواهد شد.»

اعتراض به عملیات اجرایی

فرض کنید شخصی ملکی را با سند عادی خریداری کرده است. ممکن است فروشنده مال چکی را به دیگری داده باشد و به او بدهکار باشد و نتواند چک او را پاس کند. در این صورت دارنده چک به اداره ثبت مراجعه و اداره ثبت اموال وی را توقیف می کند. اما در چنین شرایطی خریدار که از همه چیز بی خبر است چه گناهی دارد؟
در اینجا طبق قانون به شخص یا خریدار ملک حق مراجعه به دادگاه داده می شود. و در اعتراض به توقیف ملکی که الان برابر با سند در دستان مالک میباشد، خواستار توقیف عملیات اجرایی و ثبت ابطال اجرایی می باشد.
شرح اینکه چنانچه در دفترخانه سند خرید خانه تنظیم و رسمی می شد به طور مستقیم می توانست به اداره ثبت مراجعه و تقاضای توقف عملیات اجرایی کند. اما چون ملک را با سند عادی خریده است باید به دادگاه مراجعه کند.

نکات مهم در خصوص ابطال اجراییه

 دعوای ابطال اجراییه خاص موردی می باشد که اجراییه از اداره اجرای ثبت و در رابطه با اسناد لازم الاجرا صادر می شود و در مورد اجراییه صادره از سوی اجرای احکام دادگستری نمی توان دعوای ابطال مطرح کرد.
 پس از صدور اجراییه از اجرای احکام دادگستری جز از طریق راه های قانونی شکایت مثل تجدید نظر خواهی و فرجام خواهی و اعتراض ثالث و اعاده دادرسی نمی توان روند اجرا را متوقف یا منتفی کرد و همینطور که گفته شد در رابطه با اجراییه های صادره از دادگستری طرح دعوای ابطال مصداق و موضوعیت ندارند.
 به نظر می رسد در دعوای ابطال اجراییه هم متقاضی اجرا و هم اداره اجرای ثبت را می بایستی خوانده دعوا قرار داد ولی دیده شده است که بعضی از قضات به دلیل تفوق و لازم الاجرا بودن آرای محاکم دادگستری خوانده قرار دادن اداره اجرای ثبت را ضروری ندانسته و دفاعی برای آن مرجع متصور نمی دانند.
 به نظر می رسد دعوای ابطال اجراییه دعوایی مالی بوده و نیاز به پرداخت 3/5 درصد از مال موضوع اجراییه به عنوان هزینه دادرسی می باشد ولی فرض غیر مالی در اینچنین دعاوی هم از طرف نگارنده تجربه شده است.
 به دنبال ابطال اجراییه کلیه اقداماتی که متقاضی و خواهان طلب انجام داده است از جملهممنوع الخروج کردن بدهکارو توقیف مال ، منتفی بوده و به وضعیت سابق برمی گردد.
 دستور توقف ضرر دعوای ابطال اجراییه ثبتی دعوایی بسیار سخت و پیچیده بوده و بسیار دیده شده که وکلا و قضات هم حتی اطلاعات کافی در این رابطه ندارند و طرح و مدیریت این دعوا نیازمند تجربه و تخصص می باشد به این جهت که حتما توصیه می شود قبل از هر اقدامی به وکیل متخصص دعاوی مالی و ملکی خصوصاً دعاوی مرتبط با اجراییه ثبتی و راه های ابطال آن مراجعه کنید.

جهت های قانونی توقیف عملیات اجرایی ثبت

• ادعای جعل نسبت به سند رسمی با معرفی جاعل و صدور قرار مجرمیت مجرم توسط بازپرس با موافقت دادستان.
• صادر شدن حکم توقف عملیات توسط داد گاه زی صلاح.
• صادر شدن حکم به ابطال اجرائیه. به صراحت ماده ۴ قانون سال ۱۳۲۲ ، اقامه دعوا باعث توقف عملیات اجرایی نمیباشد.ولی اگر دادگاه حکم به بطلان دستور اجرا داده باشد یا قراری دایر بر توقیف عملیات اجرایی صادر کند. اعتراض ثالث به عملیات اجرایی ثبت زمانی که یک عملیات اجرایی به ناحق به شخص ثالث ضرر و زیان وارد کند به دادخواست فرد خسارت دیده اعتراض ثالث به عملیات اجرایی ثبت میگویند.در نتیجه منافع فرد خسارت دیده بر اثر عملیات دو شخص دیگر ماجرا به خطر می افتد.این شخص برای احقاق حق خود باید یک دادخواست توقیف عملیات اجرایی ثبت و ابطال اجزاییه ثبت را از اداره ثیت و یا دادگاه درخواست کند

حال در صورتی که خواهان در مدت تعیین شده تامین را نپردازد دادگاه قرار رد درخواست خواهان را صادر می کند و این قرار صادره قطعی است.حال اگر موضوع سند یا اجرائیه وجه نقد نباشد، تامین معادل با خواسته گرفته می شود.
دادگاه در هر مرحله از رسیدگی درخواست توقیف عملیات اجرایی را استماع می کند و در واقع درخواست کردن آن محدود و مقید به زمان خاصی نیست.

در چه مواردی عملیات اجرایی یک حکم متوقف می شود؟

۱) متوقف شدن حکم اجرایی بر اثر فوت یا حجر محکوم علیه بنا بر اظهارات وکیل حقوقی این امکان وجود دارد که مجکوم علیه یا فردی که محکوم شده است بمیرد و یا محجور شود. به دلیل این که ورثه قائم مقام متوفی هستند زمانی که شخص فوت کند ورثه ی او به جای او طرف دعوا محسوب می شوند. پس نتیجه می گیریم که تا وقتی ورثه مشخص و یا برای محجور قیم تعیین شود، عملیات اجرایی حکم متوقف خواهد شد.
۲) متوقف شدن حکم بواسطه اعاده دادرسی در صورتی که در یک پرونده شخصی به دلیل نبودن مدارک و دلایل کافی محکوم عیله شناخته شود اما بعدا دلیل و مدرک جدیدی یافت شود که به نفع محکوم علیه است، می تواند درخواست اعاده ی دادرسی کند. حال چنانچه این اعاده دادرسی از سوی دادگاه قبول شود، حکمی که سابقا دستور توقف ضرر صادر شده و اکنون درحال اجرا است متوقف می شود. یا به عبارتی دیگردستور توقف عملیات اجرایی حکم صادر خواهد شد.
۳) دادخواست واخواهی و متوقف شدن حکم گاهی احتمال دارد که محکوم علیه در هیچ کدام از جلسات دادرسی به دعوای مطروحه شرکت نکند. در چنین مواقعی دادگاه رای مقتضی را در غیاب خوانده یا محکوم علیه صادر می کند. حال در دستور توقف ضرر صورتی که فرد بعدا اطلاع یابد این امکان را دارد که مسبب به این حکم صادر شده درخواست واخواهی بدهد تا جددا جلسات رسیدگی با حضور او برگزار بشود.در چنین صورتی، اگر دادگاه این درخواست واخواهی را قبول کند، قرار توقیف عملیات اجرای حکم پیشین را می دهد تا زمانی که حکم جدید صادر شود.
۴) متوقف شدن عملیات اجرایی به علت ادعای متصرف مال توقیف ‌شده و داشتن حق از مال در توضیح این مورد حامد امیری بهترین وکیل اصفهان مثال می زند که مال شخصی بدون آن که بر علیه او دعوایی طرح شده باشد توقیف می شود، در چنین شرایطی متصرف بودن شخص در آن مال جلوگیری از اجرای حکم نمی کند. ولی این امکان وجود دارد برای شخص که دادخواستی مبنی بر این که نسبت به مال توقیف شده دارای حق مالکیت است طرح کند و مدارکی که دال بر ادعای خویش است را هم ارائه دهد. در این حالت دادگاه اگر مستندات شما را قوی دریابد عملیات اجرایی را متوقف می کند.
۵) متوقف شدن عملیات اجرایی بر اثر مطابقت نداشتن مال اعلام‌ شده از محکوم با واقعیت گاهی امکان دارد که در زمان اجرا نمون حکم روشن شود که مالی که اعلام شده است به محکوم علیه تعلق ندارد و یا اوصافی که خواهان از مال به دادگاه گفته منطبق با اوصاف واقعی مال نیست. مثل تطابق نداشتن متراژ ملک، پلاک آن و… با واقعیت آن ها . در چنین مواردی دادگاه تا وقتی که موارد نا منطبق، تصحیح نشود عملیات اجرایی حکم را متوقف می کند.
۶) رضایت محکوم‌ له گاهی نیز ممکن است محکوم له یعنی همان کسی که حکم به نفع او به اجرا در آمده است به صورت کتبی رضایت بدهد که این عملیات اجرایی متوقف شود و این رضایت کتبی را به دادگاه ارائه بدهد. در این صورت دادگاه با عنایت به رضایت دادن مجکوم بع توقف اجرای حکم، دستور توقیف عملیات اجرایی را صادر خواهد کرد.نوشتن لایحه برای توقف عملیات اجرایی نوشتن لایحه برای توقف عملیات اجرایی معمولا به یک دستور مقطعی گفته می شود که در آن با توجه به تقاضای شخص متقاضی و همچنین حکم دادگاه به شیوه موقت انجام حکم که تماما در ضبط اجرایی است، تا زمان روشن شدن تکلیف، حق و حقوق کلیه ذینفعان راکد می ماند.پس از آنکه عملیات و روند مربوط به حکم اجرا شد یا به عبارتی اجرای سند مذکور ضروری گردید آنچه که مهم و به عنوان یک اصل شناخته می شود ماندگاری و دوام اجرا شدن حکم طی سال های متمادی است، جز در مورد هایی که ضابطه جواز ، ضبط کردن، وقفه و یا تعویق انجام حکم را داده باشد که با توجه به مبحث آن می تواند مرتبط به هریک از ماخذ متنوع عمومی، نهضت ، شبه قضایی، اداری و یا آداب و رسوم و قضاوت های خارجی باشد. دعاوی بطلان عملیات اجرایی فقط مخصوص صاحب و کسیکه حکم به ضرر او داده شده است و دعاوی ثالث آن واخواهی ثالث اجرایی است که از هر لحاظ نسبت به دعاوی بطلان متمایز است.

کدام مرجع ، صالح دعوای توقیف عملیات اجرایی و ابطال اجراییه وجود دارد؟

در جواب به این پرسش لازم است که بیان شود با توجه به نص صریح ماده ۲ ضابطه اصلاح بعضی از ماده ضابطه ثبت و دفاتر رسمی ، نهادی که شایستگی فصل خصومت نسبت به دعاوی دراثر از دستور اجرای اسناد رسمی ، دادسرا عمومی بدوی محلی وجود دارد که اداره ثبت دستور دهنده در آن واقع است.