انواع سفارشات معاملاتی

همراه شما در مسیر موفقیت

سامانه «آنلاین پلاس» بر پایه نیازهای متفاوت معامله گران حرفه ای طراحی شده که یکی از ویژگی های برجسته آن، اختصاصی سازی امکانات متنوع این سامانه معاملاتی می باشد. امکان مدیریت سفارش ها با حجم بالا و یا ارسال همزمان سفارش در چند نماد مختلف، شما را قادر می سازد در کوتاه ترین زمان ممکن، استراتژی معاملاتی خود را اجرا نمایید. با توجه به این‌که مؤلفه اصلی مورد توجه کاربران سامانه آنلاین، سرعت اجرای سفارشات معاملاتی است؛ شرکت کارگزاری توانا اقدام به تجهیز زیرساخت‌ نرم‌افزاری به‌روز و قدرتمند نموده، تا یکی از سریع‌ترین سامانه‌های معاملات برخط بازار سهام تهران را در اختیار مشتریان قرار دهد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید

سامانه آفلاین

سامانه ای است که سرمایه گذار از طریق سامانه اینترنتی سفارش خرید و فروش را به كارگزاری اعلام و كارگزاری پس از دریافت سفارش و انجام كنترلهای لازم، سفارش را به اتاق معاملات اعلام كرده و سفارش مشتری در سامانه معاملات ثبت می‌شود.

برای دریافت اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید

سامانه سهام عدالت

در دولت نهم، آیین نامه اجرایی سهام عدالت با نام “افزایش ثروت خانوارهای ایرانی” تبدیل به سهام عدالت شد و به مشمولان این آیین نامه که شامل دو دهک پایین درآمدی و چهار دهک میانی درآمد بود یک میلیون تومان سهام تخصیص و در مقابل پولی از آنها دریافت نگردید. شرکت های موجود در پرتفوی سهام عدالت، سود سالهای ۸۵ تا ۹۵ آن بخشی از سهامشان که مربوط به سهام عدالت بود را به حساب سازمان خصوصی سازی واریز و نهایتا به حساب خزانه واریز می نمودند. این عدد در پایان ۱۰ سال به ازای هر مشمول به مبلغ ۵۳۲ هزار تومان رسید. دو دهک مشمول از تخفیف ۵۰ درصدی برخوردار و مالک یک میلیون تومان سهام عدالت شدند ولی باقی افراد می توانستند طی مهلت مشخص مابقی وجه تا یک میلیون تومان را واریز و مالک یک میلیون تومان سهام عدالت شوند. در این بین گروه های شغلی دیگر نیز به شمولیت سهام عدالت پیوستند. به این ترتیب گروه افراد صاحب سهام عدالت جمعیت 49 میلیون نفری را تشکیل دادند.

در حال حاضر هر شخص با مراجعه به سایت. این سامانه صرفا به منظور مشاهده و فروش سهام عدالت طراحی شده و درصورت ورود به این سامانه ، کلیه عملیات مربوط به مشاهده سبد سهام عدالت و فروش آن فقط از طریق این کارگزاری امکانپذیر میباشد.

برای اولین ورود به این سامانه از گزینه "ثبت نام" استفاده نمایید و برای ورودهای بعدی از طریق گزینه "ورود" اقدام نمایید.

بررسی انواع سفارش‌ها در صرافی های رمزنگاری

مدیریت سفارش‌ها یک جنبه مهم از استراتژی های معاملاتی است.معامله گران در هنگام معامله سهام و ارز رمزنگاری، با ثبت کردن سفارش های خود با بازار تعامل می کنند.

اگر می خواهید اطلاعاتی درباره انواع سفارش‌ها در بازار بدست بیاورید و کنجکاو به دانستن عملکرد کلیدهای مختلف در یک صرافی مانند بایننس هستید، این مطلب می تواند به شما کمک کند.

چرا باید انواع مختلف سفارش‌ها وجود داشته باشد؟

انواع سفارش‌ها به گونه ای هستند که شخصی که سفارش خرید یا فروش یک دارایی را ثبت می کند، پس از ورود به بازار، بیشترین کنترل را بر سفارش خود داشته باشد. به طور کلی باید گفت، این سفارش‌ها این امکان را می دهند، شخصی که در حال خرید یا فروش سهام، کالا یا ارزهای مختلف است می تواند در یک دستورالعمل ساده تعدادی ویژگی کوچکتر دیگر را اجرا کند.

هنگام انجام معاملات ارزهای رمزنگاری یا دارایی های دیگر، کلیه سفارش ها در یک صرافی به یکی از انواع مختلف سفارشات تعلق می گیرد که تعیین کننده نحوه پردازش یک سفارش و زمان اجرای آن است. علاوه بر این می توان دستورالعمل های ویژه ای را اضافه کرد که اغلب با هدف کنترل زمان انجام و اجرای سفارش صورت می گیرد. بازار نزدک یک بار 136 نوع سفارش داشت که توسط افرادی با مدرک دکتری علوم رایانه، فیزیک و ریاضیات که در معاملات با نوسان بالا تخصص داشتند طراحی شده بود. با این حال تمام انواع این سفارشات تنها مشتقی از دسته سفارشات لیمیت(limit) و مارکت(market) بودند.

اگر می خواهید یک معامله گر مطلع و خبره باشید، شناخت انواع سفارش ها بسیار ضروری است. در ادامه لیستی از انواع اصلی سفارشات آورده شده که دستورالعمل جزئیات آن را می توان در خود صرافی ها پیدا کرد.

سفارش مارکت(market order) چیست؟

سفارش مارکت اساسا جزء ابتدایی ترین نوع سفارشات است و صرفا دستورالعمل خرید یک دارایی با بهترین قیمت موجود در لحظه است.

در این نوع سفارش خریدار می گوید “من این ارز یا کالا را در حال حاضر و با بهترین قیمت موجود می خواهم.” این دستورالعمل تضمین می دهد که سفارش اجرا شود، اما به قیمت آن اهمیتی نمی دهد. این نوع سفارش در بین مبتدیان بسیار رایج است. این نوع سفارش اغلب به عنوان ساده ترین نوع سفارشات در نظر گرفته می شود و هنگامی که فقط می خواهید به سرعت وارد یک موقعیت شوید یا از آن خارج شوید، می تواند بسیار مفید باشد. در بازار کاربرانی که سفارش مارکت ثبت می کنند اصطلاحا تیکر(takers) یا سفارش بردار نامیده می شوند، زیرا این نوع سفارش‌ها با قیمت لحظه، سریع مطابقت داده شده و وارد لیست سفارشات صرافی می شوند. این دسته برعکس میکرها(makers) هستند که در ادامه در مورد آنها بحث خواهیم کرد.

سفارش لیمیت یا محدود(limit order) چیست؟

یک سفارش لیمیت، محدوده قیمت مشخصی را تعیین می کند که یک معامله گر می خواهد ارز یا کالا خود را در آن قیمت بخرد یا بفروشد و فقط زمانی که قیمت بازار به آن سطح برسد اجرا می شود.

در حالی که سفارشات مارکت بلافاصله انجام می شوند، سفارشات لیمیت با قیمت از پیش تعیین شده اجرا می شوند که به طور کلی برای کاربر بهتر از قیمت فعلی بازار است. به عنوان مثال فکر می کنید که قیمت بیت کوین کاهش می یابد. انجام سفارش لیمیت به شما این امکان را می دهد تا یک سفارش مثلا 500 دلار پایین تر از قیمت فعلی بازار برای خرید بیت کوین قرار دهید. اگر قیمت به آن حد سقوط کند، سفارش لیمیت در لیست سفارشات اجرا می شود و معامله در قیمت مطلوب و مورد نظر شما انجام خواهد شد.

این روند به معامله گران اجازه می دهد تا محدودیت ها را تعیین کرده و ریسک را کنترل کنند. همچنین انواع سفارشات معاملاتی این امکان را به معامله کنندگان می دهد تا بتوانند محدوده قیمتی خود را تعیین کرده و مجبور نباشند برای انجام سفارش خود مرتبا به بازار سر بزنند. به افرادی که این نوع سفارشات را قرار می دهند میکر(makers) یا سفارش گذار گفته می شود که در معنای واقعی همان چیزی است که باعث ایجاد بازار می شود.

لازم به ذکر است، حتی اگر قیمت به حد مورد نظر برسد، این احتمال وجود دارد که سفارش لیمیت اجرا نشود. این احتمال زمانی رخ می دهد که تعداد محدودی سفارش فروش یا خرید در قیمت مشخص شده وجود داشته باشد و در بیشتر موارد سفارشات بر اساس اولویت زمان سفارش گذاری انجام می شوند. این بدان معناست که سفارشات ابتد بر اساس قیمت طبقه بندی می شوند و سپس سفارشاتی که در یک قیمت یکسان قرار داده شده اند بر اساس زمان ثبت سفارش اجرا می شوند.

بنابراین حتی اگر قیمت به سطح مورد نظر شما برسد، ممکن است سفارشات دیگری قبل از شما در آن سطح ثبت شده باشد و قیمت قبل از انجام سفارش شما تغییر کند. به همین دلیل پیشنهاد می شود که قیمت های خود را کمی بالاتر(برای خرید) یا کمی پایین تر(برای فروش) از سطوح اصلی روانی تنظیم کنید. به عنوان مثال سطح 10100 دلار به جای سطح 10000 دلار. البته سایر معامله گران نیز از این تاکتیک ها مطلع هستند و بنابراین بررسی لیست سفارش هایی که هنوز انجام نشده اند و سطح قیمتی آنها، می تواند بسیار مفید باشد؛ زیرا سطح روانی بسته به نوع سفارش ها و مقادیر آنها ممکن است تغییر کند.

سفارش استاپ(stop orders) یا توقف چیست؟

این نوع سفارشات مانند سفارشات لیمیت هستند اما با کمی تفاوت. سفارشات لیمیت در واقع در لیست سفارشات صرافی قرار می گیرند، اما سفارشات استاپ در زمان رسیدن قیمت به سطح از پیش تعیین شده در لیست قرار می گیرند و پس از آن در دسته سفارشات لیمیت یا مارکت قرار می گیرند.

وجه تمایز این دو دسته بسیار ظریف است، اما تفاوت اصلی این است که سفارش های لیمیت در لیست سفارش قرار داده می شوند و می توانند توسط هر کس مشاهده شوند، در حالی که سفارشات استاپ تا زمان تحقق شرایط وارد لیست نمی شوند. این سفارشات خود می توانند بر اساس سفارش مارکت یا لیمیت تنظیم شوند که به معامله گران امکان انعطاف پذیری بیشتری را می دهند.

در اصل یک سفارش استاپ مارکت(stop market) می گوید اگر قیمت به X مقدار رسید، بلافاصله بخر یا بفروش. البته این به آن معنا نیست که لزوما در قیمت X سفارش شما انجام می شود، اما با رسیدن قیمت با آن سطح، بلافاصله یک سفارش مارکت برای خرید ارز در بهترین قیمت فعلی اجرا می شود. از سوی دیگر یک سفارش استاپ لیمیت(stop-limit) می گوید، اگر قیمت به سطح X رسید، برای خرید یا فروش در سطح Y یک سفارش ثبت کن. توجه داشته باشید که X و Y می توانند قیمت یکسانی باشند، اما معمولا اینگونه نیست.

بنابراین از نظر تئوری می توانید به عنوان مثال یک سفارش ثبت کنید که اگر قیمت بیت کوین به سطح 10000 دلار رسید یک سفارش خرید در قیمت 10000 دلار ثبت کند. از سوی دیگر می توانید یک سفارش ثبت کنید که اگر قیمت بیت کوین به سطح 10000 دلار رسید یک سفارش خرید در سطح 10100 دلار ثبت کند. معامله گران می توانند با ترکیب این دستور ها، استراتژی های پیچیده ای را اعمال کنند تا ریسک خود را به طور موثری مدیریت کنند.

سفارش قابل تنظیم(scaled orders) چیست؟

سفارشات قابل تنظیم از چندین سفارش لیمیت برای خرید یا فروش تدریجی تشکیل شده اند. این می تواند متعادل کردن تاثیر پذیری از نوسانات بازار در طول زمان و نیز کاهش تاثیر پذیری از یک سفارش بزرگ، کمک کند.

گاهی اوقات ممکن است یک معامله گر بخواهد چندین خرید کوچکتر را در طیف وسیعی از قیمت ها ثبت کند، زیرا روند قیمتی ممکن است برخلاف قیمت ثبت شده برای یک سفارش بزرگ باشد. برای این کار چند دلیل وجود دارد. اول این که در اصل معامله گران غالبا فقط می توانند یک حالت خرید یا فروش را انتخاب کنند و برای رسیدن قیمت به سطح مطلوب مورد نظر خود برای کسب سود باید منتظر بمانند. اما این نوع سفارش به قرار گرفتن در جهت بازار کمک می کند و می تواند نتایج خوبی را سبب شود، زیرا معامله گر می تواند سفارشات دیگری را در جهت یا خلاف جهت موقعیت مورد نظر خود ثبت کند.

دلیل دیگر این است که موقعیت یک سفارش بزرگ که در انتظار رسیدن به هدف است، فاش نخواهد شد. این کار سبب به حداقل رسیدن تاثیر سفارش یا موقعیت شما بر بازار خواهد شد. سفارشات بزرگ نه تنها می توانند تاثیر قابل توجهی بر روند بازار داشته باشند، بلکه با تاثیر گذاری بر سایر معامله گران می توانند تاثیرات روانی نیز داشته باشند. برای جلوگیری از این امر، می توان سفارشات خرید یا فروشی را در طیف گسترده ای از قیمت قرار داد. به عنوان مثال 10 سفارش کوچکتر را در انواع مختلف قیمت ها می توان ثبت کرد. به این ترتیب در لیست سفارشات، آن ها تنها سفارشات کاملا معمولی به نظر می رسند.

دستور العمل ها در زمان لازم(time-in-force) چیستند؟

دستور در زمان لازم، می تواند با قرار دادن محدودیت زمانی بر روی سفارشات لیمیت، اجرا شدن یا لغو آن را تغییر داده یا اصلاح کنند. این مسئله باعث افزایش سطح کنترل معامله گر می شود و احتمال فراموش کردن یک سفارش قدیمی که دیگر قصد انجام آن را ندارد از بین می برد.

فرض کنید یک معامله گر از هفته ها قبل یک سفارش در لیست سفارشات قرار داده که دیگر در شرایط فعلی، سفارش مطلوبی نیست. در صورت عدم بررسی، دستور سفارش در نهایت قابل اجرا خواهد شد و می تواند برای کاربر یک سفارش اشتباه و دارای ضرر باشد. چنین معامله گرانی می توانند دستور زمان دار را بر روی سفارش تنظیم کنند تا مدت زمان انتظار سفارش بدون اجرا شدن مشخص شود.

ساده ترین نوع این دستورها، خوب بودن تا زمان لغو شدن(good till canceled یا GTC) است، به این معنی که سفارش را در لیست قرار بده تا زمان اجرا شدن و یا تا زمانی که من آن را لغو می کنم. بدیهی است که این نوع دستور پیش فرض بسیاری از معاملات است، زیرا دستور اضافه ای را به سفارش وارد نمی کند. از جمله دستورهای دیگر دستور انجام شدن سریع یا لغو شدن(immediate-or-cancel) است. در این دستور در صورتی که سفارش بلافاصله پس از قرار گرفتن در لیست انجام نشود، به طور خودکار لغو می شود. دستور fill-or-kill نیز مشابه این دستور است.

از دستورهای دیگر این دسته، دستور روز یا day است. در توضیح ساده این دستور به این معنی است که اگر سفارش در طول یک روز انجام نشد، لغو شود. برای انعطاف بیشتر معامله گران از دستور good-till-date/time استفاده می کنند، به این معنی که سفارش تا زمان انجام یا تا زمان مشخص از پیش تعیین شده، فعال خواهد ماند.

انجام یک سفارش و لغو سفارش دیگر یا OCO

انجام یک سفارش و لغو سفارش دیگر (OCO) نوعی سفارش مشروط برای یک جفت سفارش است که در آن انجام یک سفارش دیگری را به طور خودکار لغو می کند. سفارش OCO اغلب ترکیبی از سفارش توقف(Stop) و سفارش محدود(Limit) در یک پلتفرم معاملاتی خودکار است. در صورت رسیدن قیمت به حد توقف یا قیمت تعیین شده و اجرای سفارش، سفارش دیگر به طور خودکار لغو می شود.معامله گران باتجربه از سفارشات انواع سفارشات معاملاتی OCO برای کاهش ریسک و ورود به بازار استفاده می کنند.

اگر قیمت بیت کوین را در سطح 10000 دلار در نظر بگیریم، معامله گر می تواند با سفارش OCO یا بیت کوین را با رسیدن به سطح 9900 دلار بخرد یا وقتی که قیمت به سطح 11000 دلار رسید آن را بفروشد. حال اگر قیمت به سطح 9900 دلار برسد، سفارش خرید انجام و سفارش فروش لغو می شود.

اجرا یا لغو (FOK)

سفارش های انجام یا لغو سفارش هایی هستند که یا بلافاصله انجام می شوند یا لغو می شوند. اگر کل سفارش به محض ثبت شدن اجرا نشود، لغو می شود. از این نوع سفارش برای جلوگیری از خرید سهام یا ارز در چندین بلوک با قیمت های مختلف و همچنین اجرای کامل سفارش در یک قیمت واحد استفاده می کنند. برای مثال، اگر سفارشی به صرافی دستور دهد 10 بیت کوین را با قیمت 10000 دلار خریداری کند، تا حدودی اجرا نخواهد شد. اگر کل سفارش 10 بیت کوین بلافاصله با آن قیمت در دسترس نباشد، این سفارش لغو خواهد شد.

سفارشات post-only

آخرین نوع دستور سفارشات که می تواند بر روی یک سفارش قرار گیرد، دستور post-only است که اطمینان می دهد یک سفارش اگر سریع انجام نمی شود در لیست قرار انواع سفارشات معاملاتی بگیرد.

اگر یک سفارش خرید(یا فروش) با یک سفارش فروش(یا خرید) به همان مقدار و در همان زمان مطابقت داشته باشد، بلافاصله معامله انجام شده و کار تمام است. در بسیاری از مواقع معامله گر نمی خواهد بلافاصله سفارش انجام شود. در واقع او می خواهد هنگام قراردادن سفارش لیمیت خود مشمول پرداخت کارمزد میکر نشود.

این موضوع با ماهیت میکرها و تیکرها که قبلا در مورد آنها صحبت کردیم گره خورده. به طور کلی در صرافی ها، کارمزد سفارشات لیمیت نسبت به سفارشات مارکت کمتر است، زیرا صرافی این نقدینگی را پرداخت می کند. از این رو سفارشات post-only فقط در صورت عدم انجام سریع وارد لیست سفارشات می شوند و به این ترتیب از پرداخت کارمزد تیکر اجتناب می کنند.

همانطور که مشخص شد، با استفاده از این دستورها، معامله گران می توانند کنترل بیشتری بر نحوه و زمان انجام معاملات خود داشته باشند. به این ترتیب این دستورها هنگام ترکیب با شاخص ها و ابزارها، خود به استراتژی های پیچیده ای تبدیل می شوند. توجه داشته باشید که همه صرافی ها از تمام این نوع سفارشات یا دستورها پشتیبانی نمی کنند، اما صرافی های اصلی و معتبر مثل بایننس از تمام این نوع سفارشات استفاده می کنند.

اکنون که تفاوت ها را درک کرده و متوجه شده اید، باید بتوانید با توجه به درک نحوه عملکرد این نوع دستورها، سفارشاتی مطابق با خواسته خود ثبت نمایید.

معرفی انواع دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی و تفاوت آنها

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و فضای وب مرزهای تجارت جهانی بیش از پیش کمرنگ‌تر شده‌اند. بازارهای بین‌المللی به دلیل وابسته نبودنشان به شرایط داخلی کشورها می‌توانند محیطی امن برای سرمایه‌گذاران باشند. بسیاری از افراد در داخل ایران نیز مایل به حضور در این مارکت بین‌المللی و کسب درآمد دلاری هستند. قطعا پیش از ورود به هر کاری باید اصول آن‌ را از پیش آموخت و با قوانین آن آشنا شد. برای حضور در این محیط نیز لازم است که فرد با دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی آشنا شود و چندین بار این روش‌ها را تمرین کند. لازم به ذکر است که این دستورات در صرافی‌های مربوط رمزارزها و در بازار فارکس معمولا مفاهیم یکسانی دارند.

فهرست عنوان مقاله:

دستور قطعی یا سفارش برخط

برای انجام معاملات با قیمت لحظه‌ای‌ از این دستور استفاده می‌شود. انجام آن به صورت دستی انجام شده و شما باید حجم و قیمت معامله مورد نظر را بر اساس پارامترهای موجود در بازار انتخاب کرده و معامله را انجام دهید.

البته شما می‌توانید در این نوع دستور علاوه بر میزان حجم و قیمت، حد ضرر و حد سود خود را بر اساس ابزار‌های تکنیکال مشخص کرده و در آخر بر روی دکمه انجام معامله کلیک کنید.

انواع مختلفی از دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی وجود دارند، این دستور بیشتر برای انجام سریع معاملات استفاده می‌شود و شما در کوتاه مدت به هدف تعیین شده خود خواهید رسید. به همین دلیل اغلب اسکالپرها و افرادی که به دنبال دستیابی به سود‌های سریع و نوسان‌گیری هستند، از این دستور برای انجام معاملاتشان استفاده می‌کنند.

یکی دیگر از کاربردهای دستورات برخط زمانی است که سرمایه‌گذار می‌خواهد بر اساس یک تحلیل فاندامنتال و اخبار وارد یک معامله شود، طبیعتا در این موارد نیز از دستورات قطعی برای انجام معامله استفاده می‌شود چراکه فرد از سود خرید خود مطمئن است.

دستورات شرطی در معاملات(Pending Order)

در دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی چهار دستور شرطی وجود دارد. زمانی از این دستورات استفاده می‌شود که فرد قصد انجام معامله در قیمت کنونی را ندارد و شرایط بازار هنوز به شرایط مدنظر او نرسیده است. در این مواقع فرد شرایط ایده‌آل خود را با استفاده از ابزار‌های تکنیکال و یا اخبار موجود ترسیم کرده و به سیستم معاملاتی دستور انجام معامله در صورت رسیدن به آن شرایط را می‌دهد.

به دست آوردن این پارامترها و انجام معامله بر اساس آن‌ها نیاز به تجربه و اطلاعات زیادی دارد. بهتر است که فرد پیش از انجام معامله شرایط بازار و روند‌ها را رصد کند و بعد دستورات شرطی خود را در معامله لحاظ نماید.

دستورات شرطی چهار دستور اصلی هستند

• بای لیمیت
• سل لیمیت
• بای استاپ
• سل استاپ

در این مقاله قصد داریم تا تمامی این موارد را به طور کامل شرح دهیم. توجه داشته باشید که برای اجرای این دستورات لازم است که در مورد اصول بازار سرمایه اطلاعات حداقلی داشته و با ابزارهای تحلیل تکنیکال آشنا باشید. در غیر این صورت به شما توصیه می‌کنیم که پس از کسب اطلاعات کافی در مورد بازارهای جهانی و انجام چند معامله برخط، اقدام به اجرای دستورات شرطی نمایید.

دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی؛ بای لیمیت (Buy Limit)

یکی از اصطلاحات تخصصی بازار سرمایه و فارکس بای لیمیت است که در زبان فارسی تحت عنوان محدودیت خرید شناخته می‌شود. همانطور که از معنی آن پیداست افراد هنگام ورود به بازار از این دستور شرطی استفاده می‌کنند. در واقع شرایطی خاص را برای خرید سهام یا رمزارز خود تعریف می‌کنند و مطابق با آن پیش می‌روند.

استفاده از دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی و به ویژه بای لیمیت به شما کمک می‌کند که در صورت سهم خود را در کف قیمت بخرید و در مقادیر بالاتر بفروشید.

در تکنیک بای لیمیت فرد معامله‌گر سفارش خرید را در قیمتی پایین تر از قیمت جاری در پلتفرم معاملات ثبت می‌کند. به نظر شما چه هنگامی معامله‌گر از این دستور شرطی استفاده می‌کند؟

در شرایطی که فرد عقیده دارد که قیمت کنونی بالاتر از حد نرمال است و خرید در آن لحظه را به صرفه و سودبخش نمی‌داند و می‌خواهد در قیمت‌های پایین‌تری دستور معامله خرید را صادر کند. موردی که در استفاده از دستور بای لیمیت اهمیت دارد آشنایی با مفهوم حمایت است؛ اصطلاح حمایت (support) یا سطوح حمایتی به قیمت‌هایی اطلاق می‌شود که معمولا ارزش سهم بر روی آن‌ها می‌ایستد و پایین‌تر نمی‌آید. در واقع این سطوح از قیمت کنونی حمایت کرده و مانع ریزش آن می‌شوند.

اهمیت سطوح حمایتی در دستور بای لیمیت در آن است که فرد باید قیمت سفارش خرید خود را نزدیک به این سطوح قرار دهد. چراکه قیمت معمولا پس از برخورد به حمایت‌ها یا بالا رفته و یا ثابت می‌مانند، بنابراین قرار دادن سفارش خرید در زیر سطوح حمایتی کار درستی نیست و اگر در قیمت‌های بالاتر از این سطح هم خرید کنیم، عملا کاربرد دستور بای لیمیت را زیر سوال برده‌ایم.

ضمنا توجه داشته باشید که هنگام ثبت یک دستور شرطی مانند بای لیمیت، معامله شما به سرعت انجام نمی‌شود و و هرگاه قیمت بازار با قیمت خرید شما منطبق شود، سفارش خرید شما اعمال خواهد شد. بنابراین اهمیت دارد که محاسبات تکنیکال خود را به درستی انجام داده باشید تا همه‌ی معاملات مطابق با زمانبندی شما پیش رود.

برای مطاله بیشتر مقاله چگونه در فارکس معامله کنیم؟ را پیشنهاد میکنیم.

دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی؛ سل لیمیت (Sell Limit)

یکی از مهم‌ترین دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی، سل لیمیت است. در زبان فارسی به آن محدودیت فروش گفته می‌شود و معامله‌گران از این دستور برای فروش سهام خود در قیمت‌های بالاتر استفاده می‌کنند. در این تکنیک معامله‌گر قیمتی بالاتر از قیمت در لحظه را برای هر سهم یا رمزارز خود در نظر می‌گیرد به این دلیل که اعتقاد دارد قیمت کنونی با سقف قیمت فاصله دارد و می‌تواند بالاتر رود. به همین دلیل فرد سفارش فروش را در قیمت‌های بالاتری در سیستم ثبت می‌کند و منتظر می‌ماند تا پس از رسیدن قیمت بازار به قیمت مدنظرش، معامله انجام شود.

آنچه که در تعیین زمان فروش در دستور سل لیمیت اهمیت دارد، آگاه بودن معامله‌گر نسبت به مقاومت سهام مورد نظرش است. تعیین مقاومت با استفاده از ابزارهای تکنیکال انجام می‌شود. همچنین لازم است که فرد معامله‌گر تاریخچه نمودار سهام را بررسی کند و مقاومت‌های مهم آن را بیابد؛ چراکه مقاومت‌های قبلی می‌توانند در آینده نیز مانع بالا رفتن قیمت سهم مورد نظر شوند.

مفهوم مقاومت همانطور که از نام آن پیداست به نواحی و خطوطی گفته می‌شود که قیمت به راحتی از آن عبور نمی‌کند. در نظر داشته باشید که پس از رسیدن قیمت به سطح مقاومت دو سناریو وجود دارد. یا ارزش سهم به یکباره افزایش پیدا کرده و از مقاومت عبور می‌کند، که به این حالت شکستن مقاومت نیز گفته می‌شود. و یا قیمت پس از برخورد با مقاومت خود به سمت کف قیمت سقوط می‌کند. اینکه چگونه صعود یا سقوط ارزش سهم را تشخیص دهیم به عوامل مختلفی مانند شرایط بازار و اخبار پیرامون آن بستگی دارد.

دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی؛ بای استاپ (Buy Stop)

بای استاپ یکی از دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی است که به صورت هوشمندانه‌ای خرید شما را با منفعت همراه می‌کند. در واقع شما به صورت ناخودآگاه از پیش‌بینی استفاده می‌کنید. در دستور شرطی بای استاپ، شما برای سیستم تعریف می‌کنید که سهم مورد نظرتان را در یک قیمت مناسب برای شما خریداری کند و از این نظر درست در نقطه مقابل سل لیمیت قرار دارد.

اما چه هنگام از دستور بای استاپ استفاده می‌شود؟ در مواقعی که معامله گر بر اساس اخبار و یا تحلیل‌های شخصی خودش، در یک سهم استعداد رشد قیمت را می‌بیند و از طرفی آنقدر از این حس خود اطمینان ندارد که خرید برخط انجام دهد، از بای استاپ استفاده می‌کند.

در این روش نیز یافتن مقاومت‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد. معامله‌گران معمولا دستور خرید بای استاپ را در نقطه‌ای مناسب در بالای مقاومت قرار می‌دهند و در انتظار شکستن مقاومت می‌مانند. در واقع فرد با این کار ریسک خرید خود را کاهش و شانس سوددهی را افزایش می‌دهد، چراکه پس از شکستن مقاومت قیمت‌ها معمولا به صورت انفجاری بالا می‌روند (Break out)، بنابراین خرید سهم درست در نقطه‌ای بالای مقاومت آن یک خرید هوشمندانه است.

معمولا از این دستور در کنار بای لیمیت استفاده می‌شود چراکه اگر معامله‌گر به اشتباه روند سهام را صعودی در نظر گرفته باشد اما سهم پس از مدتی شروع به سقوط کند، دستور بای لیمیت وارد صحنه شده و سهم را در قیمت کف می‌خرد و بخشی از ضرر ناشی از عدم فروش سهام‌ را جبران می‌کند.

سل استاپ (Sell Stop)

سل استاپ از جمله دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی است که به معامله‌گر اطمینان می‌دهد که از طوفان‌های نوسان شدید قیمت در امان خواهد بود. دستور سل استاپ یا سل استاپ لیمیت یک دستور فروش است. در این دستور شرطی معامله‌گر یک قیمت فروش برای سهام خود در نظر می‌گیرد که معمولا زیر سطوح حمایتی است.

هنگامی که حمایت قیمت بشکند و یا به اصطلاح Break out شود، احتمال سقوط شدید قیمت و ریزش سهام بالا می‌رود، در صورتی که بخواهید برخط معامله کنید پیدا کردن قیمت مناسب در آن شرایط استرس‌زا که هر لحظه به ضرر شما اضافه می‌شود، سخت خواهد بود. به همین دلیل بهتر است با دستور سل استاپ خودتان را برای این شرایط سخت آماده کنید و ضرر خود را به حداقل برسانید.

استفاده همزمان از بای استاپ و سل استاپ، همواره شما را در محدوده امن معاملاتی نگه‌می‌دارد که در اصطلاح به این محدوده کانال قیمت می‌گویند. ارزش سهام به طور مداوم در این کانال در حال بالا رفتن است و از الگوهای خاصی تبعیت می‌کند. با شناخت این الگوها و آگاهی نسبت سقف و کف کانال می‌توان یک حریم امن معاملاتی برای خود ایجاد کرد و اقدام به نوسان‌گیری نمود.

برای مثال فرض کنید یک سهم را با قیمت ۲۵ دلار خریداری می‌کنیم. حال اگر بعد از خرید قیمت آن سهم به ۲۰ دلار ریزش کند، در این میان ما ۵ دلار ضرر کرده‌ابم. اما اگر پس از خرید سهم، برای آن یک سل استاپ در نظر می‌گرفتیم شرایط متفاوت بود. دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی به همین علت ابداع شده‌اند که از وقوع ضرر جلوگیری کنند. در مثال فوق ما بایستی ابتدا کف کانال را پیدا می‌کردیم و در کف نسبت به خرید سهم اقدام می‌کردیم. در صورتی که فرض را بر این بگیریم که کف کانال ۲۵ دلار بوده باشد، می‌توانستیم با قرار دادن سل استاپ بر روی ۲۴ دلار، در صورت ریزش حداکثر یک دلار ضرر کنیم.

جمع بندی نهایی

اگر دقت کرده باشید دستورات شرطی فوق دو دسته بندی کلی داشتند. دسته اول دستورات محدود کننده و لیمیتی بودند که تمرکزشان بر نقاط بازگشتی روند معاملات بود، این دستورات شامل سل لیمیت و بای لیمیت می‌شدند که هنگام استفاده از آن‌ها فرد معامله‌گر عقیده دارد که روند بازار تغییر خواهد کرد و ورق برمی‌گردد. در واقع این دستورها با امید به تغییر شرایط آینده بازار صادر می‌شوند. معمولا از این دو دستور برای نوسان‌گیری در داخل کانال قیمت استفاده می‌شود.

دسته دوم این دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی به دستورات شرطی متوقف کننده اختصاص داشت. این دستورات در صورت که سل استاپ و بای استاپ را شامل می‌شد قصد تغییر روند و موج‌سواری بر آن را ندارند. این دستورات شرطی با پیشبینی تقریبی شرایط آینده بازار ریسک معاملات را کاهش می‌دهند.

اگر بخواهیم یک مقایسه کلی داشته باشیم سل استاپ نقطه مقابل بای لیمیت است؛ چراکه در بای لیمیت فرد پس از شکستن مقاومت، سهم مورد نظرش را در کف کانال معاملاتی جدید می‌خرد، اما در سل استاپ فرد برای جلوگیری از ضرر بیشتر سهم خود را پس از شکست سطح حمایت و در سقف کانال جدید می‌فروشد.

بای استاپ هم در نقطه مقابل سل لیمیت قرار گرفته است؛ در دستور بای استاپ انتظار خرید سهم پس از شکستن مقاومت را را داریم، در واقع با اینکار می‌خواهیم از قافله افزایش قیمت جا نمانیم. اما هنگام صدور دستور سل لیمیت، ما احتمال شکسته نشدن سقف کانال و افت قیمت را می‌دهیم به همین دلیل در جایی زیر سقف کانال سفارش فروش خود را ثبت می‌کنیم تا از وقوع ضرر خارج از حد معمول جلوگیری کنیم.

انواع سفارشات در بازار ارز

اگر معامله گری بروز یك معامله از نوع فروش را در قیمتی پایین تر از قیمت لحظه ای بازار پیش بینی نماید ، یك معامله از نوع Sell Stop میتواند شكل بگیرد.

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، یك سری از ارزهــا هستند كه بیشتر از بقیه معامله میشوند و به ارزهــای اصــلی Major معروف هستند . علائم اختصاری آنها عبارت است از :

USD دلار آمریكا
EUR یــورو (پــول مشترك اتحـــادیه اروپــــا)

GBP پونـــد انگلیس

CHF فرانك سوئیس

CAD دلار كـــانــادا

AUD دلار استـــرالیــــــا

وسعت، عمق و نقدینگی بازار ارز واقعا حیرت انگیز است. براساس یك برآورد انجام شده، فعال ترین نرخ های تبادلی ارز دنیا مثل دلار/ین و یورو/دلار می توانند در طی روز تا ۱۸۰۰۰ بار تغییر كنند. نوسانات منحنیهای عرضه و تقاضای ارزیك كشور كه براثر عوامل زیادی چون، تغیییر سلیقه مردم نسبت به تولیدات داخلی و خارجی، رشد اقتصادی، تغییر نرخ تورم، تغیییر نرخ بهره، تغییر در انتظارات و نهایتا مداخلات بانك مركزی جهت انجام سیاستهای پولی ایجاد می شود، باعت تغییر مداوم نرخ ارزها نسبت به یكدیگر می گردد.

لات (Lot)

هر لات معاملاتی طبق تعریف معــادل ۱۰۰۰۰۰ واحد از ارز سمت چپ یك جفت ارزی میباشد.

مارجــین

این مفهوم یك حساب اعتباری است كه شما تنها با آن معامله میكنید و حق برداشت از آن را ندارید. این حساب چندین برابر موجودی اولیه به شما اعتبار میـدهد كه این به شرایط كارگزار بستگی دارد. معمــولا از ۲۰ الی ۵۰۰ برابر متغیر است.مارجین در واقع مانند یك اهرم عمل میكند به همین خاطر در اصطلاح به این ارزش افزوده Leverage گفته میشود و منظور از عبارت Leverage ۱:۱۰۰ اعتبار ۱۰۰ برابر سرمایه اولیه میباشد.

مارجین كال یا كال مارجین

در صورتی كه پوزیشن های بازار ارز شما آنچنان به سمت ضرر برود كه موجودی شما از مارجین مورد نیاز بازار ارز كمتر باشد و بروكر بیم داشته باشد كه با ادامه این روند حساب بازار ارز شما صفر شود و بروكر مجبور شود بقیه زیان را خود متقبل شود ، یك یا تمام پوزیشن های بازار ارز شما را می بندد و از ادامه ضرر جلو گیری می كند كه به این حالت مارجین كال بازار ارز گفته می شود

پوزیشن : به یك معامله باز در بازار بازار ارز پوزیشن گفته می شود. با انجام یك معامله در جهت معكوس می توان پوزیشن را بست.

در صورتی كه یك پوزیشن بازار ارز در ساعت ۲۴ پلتفرم بروكر باز باشد برای نگهداری آن هزینه ای اخذ می شود كه به آن سواپبازار ارز گفته می شود. این هزینه در بروكر های مختلف بازار ارز متفاوت است و در اكثر موارد با اختلاف نرخ بهره جفت ارز معامله شده متناسب است. همچنین بعضی از بروكر ها سواپ مثبت هم دارند. بروكر هائی هم هستند كه حساب های بدون سواپ ارائه می كنند.

انواع سفارشات در بازار ارز

به طور كلی سفارشات در بازار بازار ارز به دو گونه انجام میگیرد :
۱) سفارشات آنی
۲) سفارشات برای اجراء در آینده

سفارشات آنی :این نوع از سفارشات با توجه به روند و نرخ فعلی بازار به انجــام میرسند.بطــور مثال شخصی با تصمیم به اینكه هم اكنون باید وارد بازار شود ، اقدام به خرید یا فروش میكند. به این نوع از معامله كه بصورت دستی و توسط خود معامله گر در بازار ارز به اجرا در میآید معامله آنی گفته میشود.انواع معاملات آنی شامل موارد ذیل میباشد :
Buy : سفارش خرید ارز پایه در مقابل ارز دیگـــر
Sell : سفارش فروش ارز پایه در مقابل ارز دیگر
سفارشات برای اجراء در آینده :این نوع از سفارشات بر مبنای پیش بینی معامله گر برای ایجاد یك روند نوسان قیمت در آینده میباشد. بطور مثال معامله گر پیش بینی میكند ك چنانچه قیمت از یك حد خاص عبور كند بطــور حتمی روند جدیدی رو به بالا یا پایین بوجود خواهد آمد بنابراین در داخل نرم افزار كارگزار خود تعریف میكند كه چنانچه نرخ به حد تعریف شده رسید ، اقدام به خرید یا فروش كند.

سفارشات برای اجراء در آینده به انواع مختلف سفارشات خرید و فروش تقسیم بندی میشوند :

Buy Limit ، Sell Limit ، Buy Stop و Sell Stop
Buy Limit

پیش بینی میكنیم كه نرخ ارز پس از پیمودن یك روند نزولی به خط حمایت (Support) موثری برخورد نماید و نوسان صعودی خود را آغاز نماید. در این حالت پتانسیل یك معامله از نوع خرید (Buy) شكل خواهد گرفت لذا میتوان در داخل نرم افزار كارگزار تعریف نمود كه به محض رسیدن قیمت به حد پایین و برگشت به سمت بالا ، مقدار مشخصی از آن ارز را برای شما خریداری نماید. این حالت را میتوان بصورت خلاصه "خرید در زیر قیمت كنونی بازار" نام نهاد.

Sell Limit

این نوع از معاملاتی در حالتی است كه معامله گر تشخیص میدهد كه قیمت پس از یك روند صعودی و رسیدن به یك دامنه قیمتی مشخص ، شروع به یك روند نزولی خواهد نمود. این حالت را میتوان بطور مختصر "فروش در قیمتی بالاتر از قیمت لحظه ای بازار" نامید.

Buy Stop

فرض كنیم كه یك معامله گر تشخیص میدهد كه روند قیمت پس از رسیدن به یك قیمت مشخص در یك روند صعودی قیمت ، حركت خود را ادامه خواهد داد.در این حالت معامله گر اقدام به گذاشتن یك معامله از نوع خرید در قیمتی بالاتر از قیمت كنونی بازار خواهد نمود كه به آن Buy Stop اطلاق میگردد.

Sell Stop

اگر معامله گری بروز یك معامله از نوع فروش را در قیمتی پایین تر از قیمت لحظه ای بازار پیش بینی نماید ، یك معامله از نوع Sell Stop میتواند شكل بگیرد.در این حالت معامله گر در داخل نرم افزار كارگزاری خود تعریف خواهد نمود كه پس از طی شدن یك روند نزولی و رسیدن قیمت به دامنه ای مشخص و ادامه آن ، مقداری مشخص از آن ارز را به فروش برساند.

سفارشات (OCO (One Cancels the Order

این نوع از سفارش در واقع تركیبی از دو سفارش Take Profit و Stop Loss میباشد و به معنی آنست كه هر كدام از آنها كه زودتر فعال گردید ، سفارش انواع سفارشات معاملاتی دیگر بطـــور خودكار Cancel خواهد شد.

سفارشات Loop

در صورتیكه بازار حالت Side Trend داشته باشد و در میان دو خط یا محدوده حمایت و مقاومت بطور مكرر نوسان نماید ، معامله گر قادر خواهد بود تا از سفارشات Loop در معاملات خود استفاده نماید.در این روش از سفارش میتوان دو معامله برای سیستم تعریف نمود كه یكی از نوع Buy بوده و در محدوده خط حمایت آغاز بكار نماید و دیگری سفارش Sell بوده و در محدوده مقاومت سفارش داده میشود.در این معاملات حد سود قاعدتا بین محدوده فوقانی (مقاومت) و حد تحتانی (حمایت) تعیین می گردد.

انواع بروکر فارکس

انواع بروکر فارکس
انتخاب بروکر مناسب اولین قدم برای موفقیت در بازار های مالی میباشد، اما اولین نکته برای انتخاب بروکر فارکس مناسب، این است که ابتدا باید از انواع بروکر و تفاوت های آن ها اطلاع داشته باشید.

به صورت کلی بروکر ها به دو دسته Dealing Desk (DD) و No Dealing Desk (NDD) تقسیم می شوند.

• به بروکر های Dealing Desk بازارساز یا market maker نیز گفته می شود.

و بروکرهای No Dealing Desk (NDD) به بخش های کوچکی تقسیم میشوند که عبارتند از:

• بروکر های مستقیم پرداز یا ( Straight Through Processing ) که آن ها را با نام مخفف STP نیز می شناسند و بروکر هایی که هم مستقیم پرداز هستند و هم اینکه، شبکه ارتباطات الکترونیک دارند که آن ها را به عنوان ( ECN + STP ) نیز می شناسند.

بروکر Dealing Desk

Dealing Desk در زبان فارسی به معنای میز معاملات است که آن را به اختصار ( DD ) می نامند.

حال اگر در این نوع بروکر معامله انجام دهید، طرف مقابل شما خود بروکر میباشد و جهت مقابل معامله را بر عهده میگیرد، همچنین این نوع بروکر ها از طریق اسپرد در آمد زایی می کنند.

به عنوان مثال اگر روی یک جفت ارز با حجم 10هزار واحد، در بروکر DD وارد معامله شوید، بروکر سعی میکند که در ابتدای کار، متناسب با سفارش شما یک سفارش مخالف در جهت معاملاتی شما از یک مشتری دیگر پیدا کند و با این کار خودشان در مقابل انواع سفارشات معاملاتی شما قرار نمیگیرند و عملا ریسک خود را کاهش میدهند، با این روش از طریق اسپرد سود خود را دریافت می کنند.

اما در صورتی که هیچ معامله گری در آن طرف مقابل قرار نداشته باشد، بروکر باید خودش طرف مقابل معامله را بر عهده گیرد، در این جا هر چه معامله گر سود کند از آن طرف بروکر دچار ضرر میشود.

ریسک کار بروکر ها زمانی بالا انواع سفارشات معاملاتی میرود که معامله گران زیادی، معاملات موفقی داشته باشند و سود کنند، اما بروکر ها برای جلوگیری از ورشکستگی در این مواقع، سیاست های مدیریتی خود را در نظر میگیرند.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بروکر آی سی ام ICM

بروکر No Dealing Desk

همانطور که از نام این بروکر ها پیداست، بروکر های بدون میز معامله ( NDD ) سفارشات مشتریان خود را از طریق میز معامله انجام نمیدهند و طرف مقابل معامله شما را به عهده نمیگیرند و فقط دو طرف معامله را به هم متصل میکنند.

که طرف مقابل معامله گران را تأمین کنندگان ‌ نقدینگی ( Liquidity provider ) تشکیل میدهد که شامل مؤسسات مالی مانند صندوق ‌های سرمایه ‌گذاری، صندوق ‌های پوشش ریسک ( Hedge funds )، بانک ها و غیره میباشد.

هدف این نوع بروکر ها این میباشد که، فضای معاملاتی راحت تری برای معامله گران خرده فروش ایجاد کنند، این بروکر ها نرخ های بین بانکی را ارائه میدهند و سود این بروکر ها از طریق اسپرد و کمیسیونی که از معامله گران دریافت میکنند، تامین میشود.

این نوع بروکر ها به دو نوع STP و STP+ECN تقسیم میشود.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر آی اف سی مارکتس IFCMARKETS

بروکر STP

یروکرهای فارکس دارای سیستم STP یا همان ( Straight Through Processing )، معمولاً تأمین ‎ کنندگان نقدینگی زیادی دارند که این تامین کنندگان، هر کدام قیمت پیشنهادی فروش و قیمت پیشنهادی خرید مختص به خود را دارد.

سیستم STP سفارشات مشتریان خود را مستقیماً به تأمین ‎ کنندگان نقدینگی ( Liquidity provider ) خود متصل میکند، که این تامین ‎ کنندگان به بازار بین بانکی دسترسی دارند.

به صورت کلی بروکر هایی که هم NDD و هم STP هستند، دارای تامین کنندگان نقدینگی بیشتری میباشند و هر کدام از آن ها نرخ های خرید و فروش ( Bid و Ask ) مختص به خود را دارند.

اکثر بروکر های STP اسپرد های متغیری دارند، اما برخی از آن ها اسپرد ثابت نیز ارائه میدهند.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر کپیتال اکستند CapitalXtend

بروکر STP+ECN

بروکر های STP+ECN سفارشات معامله گران را با سایر سفارشات مشتریان در یک شبکه ارتباطی الکترونیکی ( Electronic Communication Network ) در مقابل یک دیگر قرار میدهد.

بروکر ECN واقعی، به معامله گر این امکان را میدهد تا به بازار بین‌ بانکی دسترسی داشته باشد و بتواند قیمت ‌های واقعی مشارکت کنندگان که در جهت مقابل معامله قرار دارند را مشاهده کند.

ترکیبی از مدل های ECN و STP به معامله گران این امکان را می دهد تا از خدمات الکترونیکی با کیفیت برای تجارت راحت در بازار ارز بهره مند شوند.

استفاده از مدلهای STP و ECN ، دست بازار ساز ( MM ) را از این بازار کوتاه می کنند و می تواند مناسب ترین گزینه برای معامله گران و کارگزاران باشد.

این مشارکت ‎ کنندگان میتوانند بانک ‎ ها، موسسات مالی، صندوق ‎ های پوشش ریسک و حتی سایر بروکرها باشند.

همچنین در این بروکر ها معاملات دارای شفافیت کاملی میباشد و میتوان با خیالی راحت تر بر اساس میزان ریسک پذیری و حجم معاملات خود وارد معامله شد.

از تفاوت های این دو گزینه میتوان به این مورد اشاره کرد که، یک کارگزار STP می تواند از استخر پول خود بین ارائه دهندگان نقدینگی مختلف انتخاب کند، در حالی که یک کارگزار بازار بین المللی ارز ECN یا یک کارگزار سهام ECN خود یک چهره اصلی به شمار میرود.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بروکر اف ایکس پرو FxPro

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر لایت فارکس LiteForex

جمع بندی کلی

در بازار فارکس، معامله‌ گران بر اساس الزامات و خواسته‌ های خود از هر یک از این بروکرها استفاده میکنند و تصمیم ‌گیری برای استفاده از انواع این بروکر ها، زمانی امکان پذیر است که انواع مختلف آنها را همراه با مزایا و معایب ‌شان را بشناسید، اما بهتر است بیشتر به دنبال بروکری باشید که طرف مقابل شما خود آن بروکر نباشد.

بروکر ها را میتوان به دو دسته Dealing Desk (DD) و No Dealing Desk (NDD) تقسیم کرد.

به بروکر های Dealing Desk ، بازار ساز یا market maker نیز گفته میشود.

همچنین بروکر های No Dealing Desk به دو دسته STP و STP+ECN تقسیم میشود.

کلام آخر این که بهتر است از بروکر هایی که اعتبار کافی و رگوله مناسب دارند استفاده کنید، و آن ها را مد نظر قرار دهید و از بروکر های تازه تاسیس که تبلیغات و پیشنهادات وسوسه کننده توسط این بروکر ها ارائه میشود دوری کنید.

شما دوستان عزیزمی توانید بروکر های دارای اعتبار و رگولاتوری مطمئن را در قسمت ( بروکر فارکس ) مجموعه مشاهده کنید.