انواع بازار مالی


مالی و سرمایه گذاری

کتاب های مدیریت مالی و سرمایه گذاری

سرمایه‌گذاری به معنای تخصیص پول در بازارهای مالی، بورس اوراق بهادار و هر فعالیت اقتصادی دیگر است. فرد یا سازمان سرمایه‌گذار متعهد می‌شود خرید مالی تجهیزات و سایر موارد مورد نیاز بنگاه اقتصادی را بر عهده بگیرد و در مقابل از سود سهام منفعت کسب کند. علم سرمایه‌گذاری را می‌توان علم خرید کالایی دانست که در حال حاضر بازار یا کاربرد ندارد اما آینده‌ی درخشانی پیش روی آن محصول است. در چنین شرایطی سرمایه‌گذاری بر روی این کالا بسیار سودمند خواهد بود. سرمایه‌گذاری می‌تواند از طریق اشخاص حقیقی یا اشخاص حقوقی نظیر بنگاه‌‌های سرمایه‌گذاری، دولت و سایر نهادها انجام گیرد.

هوش مالی چیست؟

مشاهده سیاست‌های پولی و مالی، استراتژی و سرمایه‌گذاری افراد موفق و ثروتمند، یکی از بهترین‌ راه‌های افزایش هوش مالی و درآمد بیشتر است. از نظر بسیاری از افراد ثروتمند نظیر رابرت کیوساکی، هوش مالی یک مهارت اکتسابی است که می‌توان آن را آموخت. هوش مالی یکی از انواع هوش به شمار می‌آید. این هوش شامل توانایی انسان در درک و تحلیل مسائل مالی است که می‌توان آن را از زوایای مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار داد. هوش مالی را می‌توان به به 5 بخش تقسیم کرد. کسب درآمد بیشتر، حفظ، بودجه‌بندی پول، اهرم‌سازی پول و به‌روز نمودن اطلاعات مالی. برای افزایش هوش مالی باید گام‌ های آن را به ترتیب آموخت.

بورس یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری پرطرفدار در سراسر جهان به شمار می‌آید. نام دیگر بورس در ایران بهابازار است و به بازاری گفته می‌شود که برروی کالا، ارز، قراردادها و اوراق بهادار قیمت و ارزش‌گذاری می‌کند. بورس در ایران به نوعِ بورس اوراق بهادار و بورس کالا دسته‌بندی می‌شود. یکی از معتبرترین بورس‌های جهان، بورس نیویورک است که حجم معاملات و و ارزش شرکت‌های آن بسیار بالا است. اگر به بازار بورش علاقمند هستید بهترین کتاب بورس را می‎توان از فیدیبو خریداری کرد.

نحوه آشنایی با زبان تخصصی مالی

آشنایی با اصطلاحات مالی و مفاهیم مالی کلید موفقیت در این بازار پرخطر و پرریسک است. فیدیبو مرجع کاملی برای عرضه‌ی کتاب‌های مالی و سرمایه‌گذاری به شمار می‌آید. بهترین کتاب‌های سرمایه‌گذاری نظیر کتاب بازار سرمایه، کتاب اقتصاد مالی، کتاب حسابداری، کتاب ارزیابی مالیات و امور بیمه را می‌توان در فیدیبو مشاهده کرد. بهترین کتاب های مالی نظیر کتاب مدیریت مالی، کتاب حقوق مالی، امور مالی، تامین مالی، حسابداری مالی را نیز بخش دیگر از اثار مربوط به حوزه مالی و سرمایه‌گذاری است. علاوه بر انواع بازار مالی کتاب‌های تحلیلی در این حوزه می‌توان کتابهای آمادگی آزمون و بهترین کتاب بورس را نیز از فیدیبو تهیه کرد.

تعریف نهادهای مالی – نهادهای مالی فعال کدامند؟

این روزها با وضعیت سرسام آور اقتصاد کشور وضعیت به سمتی می رود که هر کسی با هر میزان از دارایی به فکر سرمایه گذاری در زمینه ای است که بتواند ارزش پول خود را چند برابر کند یا دست کم آن را حفظ کند. یکی از این راه های سرمایه گذاری در سهام ها هستند. اگر شما هم جز افرادی هستید که دانش محدودی در زمینه سرمایه گذاری در سهام ها دارید و برای ارزیابی بازار سهام نیاز به دانش کافی دارید پیشنهاد می کنیم در ادامه این مقاله با ما همراه باشید. البته می توانید در کنار این مقاله از مقاله حقوق صاحبان سهام نیز دیدن کنید.

تا پایان این مقاله همه چیز را در مورد نهادهای مالی خواهید دانست و یک قدم در مسیر سرمایه گذاری در بازار سهام آماده تر می شوید. اگر می خواهید به دانش کاملی در زمینه سرمایه گذاری در بازار بورس دست پیدا کنید این مقاله می تواند قدم مثبتی باشد.

نهادهای مالی چه هستند؟ (تعریف نهاد مالی)

نهادهای مالی، بنگاه هایی هستند که خدمات آن ها مربوط به دارایی های مالی است. این نهادها با عنوان واسطه های مالی شناخته می شوند. نهادهای مالی باعث می شوند سرمایه با سرعت بیشتر و هزینه کمتر در جریان قرار بگیرد. در واقع وظیفه اصلی نهادهای مالی انجام امور مالی و سرمایه گذاری است.

نهادهای مالی چه هستند؟ (تعریف نهاد مالی)

نهادهای مالی یکی از ارکان مهمی هستند که در بازارهای مالی نقش ایفا می کنند و در اکوسیستم اقتصادی اهمیت ویژه ای دارند. مهمترین وظیفه نهادهای مالی که باعث می شود اهمیت آن را در اقتصاد و گردش مالی درک کنیم این است نهادهای مالی کمک می کنند منابع مالی بین افرادی که مازاد منابع دارند و افرادی که کمبود منابع مالی دارند ارتباط برقرار شود.

نهادهای مالی کمک می کنند این دست ارتباطات به سرعت و راحتی انجام شود. علاوه بر این نظارتی که نهادهای مالی بر این امور دارند باعث میشوند ریسک این معاملات تا حد زیادی کاهش پیدا کند. این دست از خدمات خدماتی نیستند که از یک موسسه حسابداری یا موسسه حسابرسی بر بیاید.

نهادهای مالی کدامند؟

در ادامه به برخی از مهمترین نهادهای مالی اشاره می کنیم.

  • بانک های تجاری
  • مشاوران سرمایه گذاری
  • شرکت های سرمایه گذاری
  • صندوق های سرمایه گذاری
  • شرکت های کارگزاری
  • شرکت های تامین سرمایه
  • صندوق های بازنشستگی
  • شرکت های بیمه
  • شرکت های پردازش اطلاعات مالی
  • موسسات رتبه بندی اعتباری
  • صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله بورسی
  • صندوق های زمین و ساختمان
  • صندوق های پوششی
  • شرکت سپرده گذاری مرکزی

نهادهای مالی کدامند؟

وظایف نهادهای مالی چیست؟

نهادهای مالی وظایف زیادی دارند و وظایف و فواید آن ها محدود به مواردی که اشاره کردیم نمی شوند. به طور جامع مهمترین وظایف نهادهای مالی شامل موارد زیر است:

  • دریافت تقاضای اعطای مجوز نهادهای مالی
  • بررسی صلاحیت و شرایط متقاضیان دریافت مجوزهای نهادهای مالی
  • تطبیق شرایط متقاضیان دریافت مجوزهای نهادهای مالی با مقررات و تهیه گزارش در مورد موافقت یا مخالفت با اعطای مجوز
  • ارتباط با نهادهای مالی مرتبط و انجام مکاتبات با آن ها
  • انجام هماهنگی های لازم برای تشکیل جلسات در مورد نهادهای مالی و مسائل مرتبط
  • دریافت و تکمیل مدارک پرونده نهادهای مالی مورد نظر و بایگانی اسناد و اطلاعات آن ها
  • تدوین گزارش از اسناد و اطلاعات نهادها
  • ارتباط و هماهنگی با نهادهای برون سازمانی در مورد نهادهای مالی

در این میان پیشنهاد می کنیم از مقاله حسابداری انواع بازار مالی بازرگانی چیست نیز دیدن کنید. حسابداری شرکت های بازرگانی از موضوعات مهمی است که در حسابداری مطرح است و بهتر است هر کسی دانشی در مورد آن داشته باشد.

انواع نهادهای مالی

در مهمترین دسته بندی نهادهای مالی می توان آن ها را به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

  1. نهادهای سپرده پذیر (فعال در بازار پول)
  2. نهادهای غیرسپرده پذیر (فعال در بازار سرمایه و بیمه)

نهادهای مالی سپرده پذیر

این نهادها همان واسطه هایی هستند که برای مثال از طریق دریافت کارمزد بابت ارائه خدمات مالی یا حاشیه سودی که از تفاوت نرخ اعطای وام و پذیرش سپرده به دست می آید به مسیر خود ادامه می دهند. بانک ها و موسسات مالی نمونه های خوبی از نهادهای سپرده پذیر محسوب می شوند.

انواع نهادهای مالی

نهادهای مالی غیرسپرده پذیر

نهادهای مالی دیگری که در عرصه اقتصاد فعالیت می کنند نهادهای مالی غیر سپرده پذیر هستند. این نهادها خدمات تخصصی ارائه می کنند و از این راه درآمد کسب می کنند. شرکت های بیمه، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، شرکت های تامین سرمایه نیز نمونه های خوبی از نهادهای مالی غیر سپرده پذیر محسوب می شوند.

نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار (بازارهای سرمایه)

در مبحث نهادهای مالی عبارتی با عنوان نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار مطرح است. نهادهای فعال در هر بخشی که متمرکز باشند به این معنی است که بیشترین فعالیت را در آن بخش دارند و نقش مهمی را در آن اکوسیستم ایفا می کنند. در واقع منظور از نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار همان نهادهایی هستند که در بازارهای سرمایه فعالیت می کنند. این نهادها را پیش تر با عنوان نهادهای سپرده پذیر معرفی کردیم.

برخی از نهادهای مالی فعال در بازار سرمایه:

  • مشاوران سرمایه گذاری
  • شرکت های پردازش اطلاعات مالی
  • شرکت های تامین سرمایه
  • صندوق های بازنشستگی

برخی از نهادهای مالی فعال در بازار پول نیز شامل موارد زیر هستند:

  • بانک ها
  • موسسات اعتباری
  • شرکت های تجاری
  • موسسات دولتی
  • صندوق های سرمایه گذاری

حالا که به خوبی از دسته بندی نهادهای مالی آگاه شدیم بد نیست کمی جزئی تر شویم. نهادهای مالی غیرسپرده انواع بازار مالی پذیر که در بازارهای سرمایه فعالیت می کنند نیز خود به چند دسته تقسیم می شوند. در ادامه به این دسته بندی اشاره می کنیم، اما قبل از آن پیشنهاد می کنیم که مقاله صورت های مالی را نیز بعد از این مقاله مطالعه کنید تا اطلاعات جذابی در مورد این موضوع به شما ارائه کنیم.

انواع نهاد مالی غیرسپرده پذیر (نهادهای بازار سرمایه)

در مهمترین تقسیم بندی که می توان برای نهادهای مالی غیر سپرده پذیر انجام داد می توان آن ها را به 3 دسته زیر تقسیم کرد:

  1. نهادهای خود تنظیم گر
  2. واسطه های بازار
  3. سایر فعالان بازار سرمایه

در پایان اگر مالک یک فروشگاه هستید یا مدیریت یک فروشگاه بر عهده شماست پیشنهاد می کنیم از امکانات و ویژگی های نرم افزار فروشگاهی سپیدار دیدن کنید. این نرم افزار برای استفاده فروشگاه ها کاملا به صورت بهینه و اختصاصی طراحی شده تا بهترین تجربه کاربری را در اختیار آن ها قرار دهد.

انواع بازار مالی

0

IMG

IMG

IMG

0

IMG

IMG

IMG

انواع بازارهای مالی

مقدمه ای بر ماهیت بازارهای مالی و انواع آنها

بازارهای مالی راهی برای خرید و فروش دارایی‌هایی مانند سهام، ارزهای خارجی، اوراق قرضه، کالاها و مشتقات فراهم می‌کنند. بازارهای مالی جایی است که معامله‌گران دارایی‌ها را می‌خرند و می‌فروشند تا از این راه کسب سود کنند.

این بازارها نقدینگی ایجاد می‌کنند و به کسب و کارها اجازه می‌دهند تا رشد کنند و کارآفرینان بتوانند با سرمایه ‌گذاری‌ های خود کسب درآمد کنند. همچنین اطلاعات اقتصادی را در اختیار سرمایه گذاران و معامله گران قرار داده و ریسک سرمایه گذاری را کاهش می دهند. بازارهای مالی با ایجاد اعتماد، اقتصاد را آرام و باثبات می کنند و با شفاف سازی قیمت برای هر چیزی که معامله می شود، نظمی فراگیر در اقتصاد جهانی بوجود می آورند.

بازار سهام

در این بازار، سهام شرکت های سهامی عام معامله می شود. هر سهم با قیمتی همراه است و سرمایه‌گذاران زمانی که در بازار عملکرد خوبی داشته باشند، از سهام کسب درآمد می‌کنند. شما با خرید سهام یک شرکت در واقع به نوعی سهامدار یا مالک بخشی از کل آن شرکت می شوید. خرید سهام آسان است اما چالش واقعی در انتخاب سهام مناسب است که برای سرمایه گذار درآمد کسب کند. شاخص های مختلفی وجود دارد که سرمایه گذاران می توانند از آنها برای نظارت بر عملکرد بازار سهام استفاده کنند. زمانی که سهمی با قیمت ارزان تر خریداری می شود و با قیمت بالاتر فروخته می شود، سرمایه گذار از فروش، درآمد کسب می کند.

روش دیگر برای معامله در این بازار، صندوق های سرمایه گذاری مشترک است. این صندوق ها به شما این امکان را می دهند که تعداد زیادی سهام را به طور همزمان خریداری کنید. این صندوق ها در مقایسه با خرید و فروش سهام به صورت منفرد، ریسک معاملات را کمتر کرده و آرامش بیشتری را برای سرمایه گذاران به همراه دارند.

بازار اوراق قرضه

این بازار فرصت هایی را برای شرکت ها و سازمان های دولتی فراهم می کند تا پولی را که برای یک پروژه و یا سرمایه گذاری نیاز دارند تأمین کنند. در بازار اوراق قرضه، شما به عنوان سرمایه گذار اوراق قرضه یک سازمان یا یک شرکت را می خرید و سازمان یا شرکت مورد نظر، مبلغ اوراق را در یک دوره توافق شده به اضافه بهره برمیگرداند. خرید اوراق قرضه یکی از کم ریسک ترین روش های سرمایه گذاری در بازارهای مالی است.

انواع مختلفی از اوراق قرضه وجود دارد. از جمله اوراق قرضه خزانه داری، اوراق قرضه شرکتی و اوراق قرضه شهرداری. برخلاف کالاها و خدماتی که قیمت آنها را قانون عرضه و تقاضا در بازار تعیین می کند، قیمت اوراق قرضه توسط بازارهای مالی تعیین می شود.

بازار کالا

در این بازار تاجران و سرمایه گذاران، منابع طبیعی یا کالاهایی مانند ذرت، روغن، گوشت، فلزات و غیره را خرید و فروش می کنند. قیمت چنین منابعی غیرقابل انواع بازار مالی پیش بینی است و این بازار برای قیمت گذاری این کالاها و اقلام مهم ایجاد شده است. یک بازار آتی کالا نیز وجود دارد که در آن قیمت اقلامی که قرار است در زمان معینی در آینده تحویل داده شوند، از قبل تعیین و مهر و موم می شود.

بازار آتی کالاها قیمت نفت را نیز تعیین می کند. نفت مهمترین کالا در اقتصاد ایالات متحده و حتی جهان است. نفت در حمل و نقل، محصولات صنعتی، پلاستیک، گرمایش و تولید برق تأثیر بسزایی دارد. هنگامی که قیمت نفت افزایش می یابد، حدود یک هفته بعد اثر آن در قیمت بنزین مشاهده خواهد شد. اگر قیمت نفت و گاز بالا بماند، تاثیر آن در حدود شش هفته بعد روی قیمت مواد غذایی قابل مشاهده است.

یکی دیگر از کالاهای مهم در دنیا طلا است. قیمت طلا در شرایطی که عدم اطمینان اقتصادی زیادی در جهان وجود دارد، افزایش می یابد. بسیاری از مردم جهان طلا را به عنوان جایگزین مطمئن تری برای پول نقد یا ارز مد نظر قرار می دهند.

بازار فارکس

بازار فارکس بزرگترین و نقدشونده ترین بازار در جهان است. بازار فارکس یک بازار غیرمتمرکز جهانی است که در آن ارزهای مطرح در اقتصاد جهان خرید و فروش می شود. تقریباً حدود 88 درصد معاملات این بازار مرتبط با دلار آمریکا است. این بازار بر نرخ ارز و در نتیجه بر ارزش دلار و سایر ارزها تأثیر می گذارد. نرخ ارز بر اساس عرضه و تقاضا برای پول یک کشور و همچنین ثبات اقتصادی و مالی آن کشور تعیین می شود.

در این بازار بانک های مرکزی دولت ها، بانک های محلی، مؤسسه های مالی، شرکت های بزرگ و حتی افراد حقیقی در حال فعالیت و معامله هستند. تقریباً یک چهارم معاملات در این بازار توسط بانک‌ها و برای مشتریان شان انجام می‌شود. ارز یک کشور در بازار فارکس به تنهایی معامله نمی شود بلکه ارزها به صورت جفتی معامله می شوند. در واقع ارزش یک جفت ارز نشان می دهد که یک ارز در مقابل ارز دیگر چه بهایی دارد.

ارزهای دیجیتال

هر چند این بازار جزء بازارهای مالی رسمی بشمار نمی رود اما به دلیل توسعه و استقبال قابل توجه آن در سال های اخیر به معرفی آن می پردازیم. با پیشرفت تکنولوژی الکترونیک و روی کار آمدن سیستم های دیجیتال انتقال و ذخیره اطلاعات و به دنبال آن پیدایش اینترنت و شبکه های کامپیوتری، شخصی به نام ساتوشی ناکاموتو برای اولین بار در سال 2008 توکن دیجیتالی رمزگذاری شده ای را معرفی نمود که تحت یک شبکه کامپیوتری به نام بلاکچین قابل تبادل بود. او این توکن را به عنوان یک ارز معرفی نمود که می توان با استفاده از آن همانند سایر ارزهای با ارزش، نسبت به خرید کالا یا دریافت خدمات از آن استفاده نمود.

امروزه ارزهای دیجیتال دیگری با نام های متفاوت ساخته شده و توسط شرکت های پیشرو در زمینه فناوری های دیجیتال به مارکت ارزهای دیجیتال معرفی شده اند و تعداد آنها نیز در حال افزایش است. همه این توکن ها کریپتوکارنسی نامیده می شوند. با وجودی که هنوز از این توکن ها همانند ارزهای رایج فیات برای خرید و فروش گسترده کالا یا خدمات در جهان استفاده نمی شود این توکن ها در بازارهایی غیر رسمی نظیر صرافی های آنلاین در سراسر دنیا خرید و فروش می شوند.

تفاوت اساسی این توکن ها با ارزهای رایج فیات این است که وجود فیزیکی ندارند و تنها تحت شبکه های اختصاصی مبادله می شوند و دیگر اینکه برخلاف ارزهای فیات که پشتوانه هایی نظیر طلا و یا مالیات مردم در کشورهایی با اقتصاد در گردش دارند، ارزهای دیجیتال هیچ پشتوانه اقتصادی مطمئنی ندارند و ارزش آنها تنها بر اساس عرضه و تقاضای معامله گران این ارزها تعیین می شود. تفاوت دیگری که این ارزها را نسبت به ارزهای فیات متمایز می کند این است که هیچ دولت، نهاد یا سازمانی امکان نظارت و رهگیری تبادلات آن را ندارد و همین باعث شده که تبهکاران و افرادی که قصد پنهان کردن مبادلات مالی خود را دارند از آن برای پولشویی و یا خرید و فروش مواد مخدر، قاچاق انسان و یا کالاهای غیر قانونی استفاده نمایند. معامله گران فعال در این بازارها و برخی کارشناسان در زمینه فناوری معتقد هستند که آینده اقتصاد جهان در دست همین ارزهای دیجیتال خواهد بود.

ابزار های مالی

ابزار های مالی

فعالان بازار و کارشناسان این خطه باور دارند کمرنگ بودن نقش ابزار های مالی مانند آپشن، فیوچرز، قرارداد آتی و… شده است، بازار سهام ایران به بازاری پر ریسک و تک بعدی تبدیل شده است.

به معنای واقعی می توان گفت که بازار سهام، سود خود را از طریق رشد قیمت به دست می آورد و با سقوط قیمت، روند کاهشی و نزولی را در پیش می گیرد.

استفاده از ابزار های مالی به این دلیل است که بتوان در زمان کاهش قیمت ها، از سقوط بازار جلوگیری به عمل آید.

اگر استفاده از ابزار های مالی رایج نباشد، هم سرمایه گذاران خارجی و هم داخلی، تمایل خود را برای سرمایه گذاری از دست می دهند و بازار سهام با استقبال مواجه نمی گردد.

ابزار های مالی:

در دنیای سرمایه گذاری، ابزار مالی (financial instrument) به هر نوع دارایی قابل معامله می گویند، مانند موارد زیر که قرضه که ارزش مبادله ای داشته باشد.

  • پول نقد
  • ملک
  • سند رسمی (قانونی)
  • برگه سهام
  • اوراق بهادار
  • اوراق قرضه

طبق استاندارد های گزارشگری مالی بین المللی، ابزار های مالی به گروه های زیر تقسیم می‌شوند، که عبارتند از:

  • ابزار های نقد
  • ابزار های مشتقه

لازم به ذکر است که به منظور پوشش نیاز های متنوع سرمایه گذاران، ابزار های مالی جدیدی انواع بازار مالی معرفی می شوند که استفاده از آنها در بازار سهام به بهبود سرمایه گذاری کمک می کند.

نقش ابزار های مالی:

ابزار های مالی، سه نقش متمایز زیر را دارند که در زیر به آنها اشاره شده است:

نقش اول: این ابزار ها وسیله ای برای نقل و انتقال وجوه سهامداران هستند که تمایل به سرمایه گذاری با مازاد سرمایه خود دارند و از این طریق، سرمایه خود را در اختیار افرادی می گذارند که نیاز به سرمایه دارند.

نقش دوم: کار ابزار های مالی در انتقال وجوه به شکلی صورت می گیرد که ریسک سیستماتیک جریان نقدی را کاهش دهند. این ریسک ناشی از سرمایه گذاری در دارایی های حقیقی، بین متقاضیان و عرضه کنندگاه وجوه نقد می باشد.

نقش سوم: انباشته کردن پس انداز ها به منظور تامین مالی برای طرح های کلان سرمایه گذاری، بدون تجمیع امکان پذیر نمی باشد. تجمیع بخش تفکیک نا پذیری از نظام مالی به شمار می رود که به وسیله ابزار های مالی این کار صورت می گیرد.

انواع ابزار های مالی:

ابزار های مالی در دنیای سرمایه گذاری کنونی، در چهار قالب مورد استفاده هستند که در زیر به آنها اشاره شده است:

  • ابزار های سرمایه ای (مالکیتی)
  • ابزار های استقراضی (بدهی)
  • ابزار های مشتقه
  • ابزار های ترکیبی

به منظور پوشش نیاز هایی که روز به روز تنوع آنها بیشتر می شود، ابزار انواع بازار مالی های مشتقه و ابزار های ترکیبی به وجود آمده اند.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله معامله سلف را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

انواع ابزار های مالی

انواع ابزار های مالی

دارایی های مالی:

در برابر دارایی های حقیقی، دارایی های مالی نامشهود طبقه بندی می شوند که سهم الشرکه ای از یک مجموعه دارایی های شرکت می باشند.

تامین مالی مالکیت دارایی نامشهود، به وسیله انتشار یکی از انواع دارایی های مالی و در قالب ابزار سرمایه ای یا ابزار بدهی (استقراضی) صورت می گیرد.

سرمایه گذاران با خرید اوراق بهادار و یا اوراق قرضه، بخشی از سرمایه شرکت را به مالکیت خود در می آورند که برای آنها با عایدی همراه می باشد. این عایدی، از فعالیت شرکت ها به دست می آید.

انواع دارایی های مالی:

دارایی های مالی به سه گروه دسته بندی می گردند که در زیر به شرح آنها پرداخته می شود.

گروه اول، ابزار با درآمد ثابت:

دارایی های مالی گروه اول، بدهی هایی هستند که ادعای مقابل آنها ثبت می باشند. صاحب این اوراق، مبلغ ثابتی از سود را مطالبه می کند که به این ابزار، ابزار با درآمد ثابت می گویند.

گروه دوم:

در این گروه سهامدار مانده سود را مطالبه می کند. در واقع یعنی، پس از پرداخت سود به افرادی که ابزار بدهی دارند، مبلغی نیز به عنوان عایدی به دارنده این نوع از دارایی ها پرداخته می شود.

گروه سوم:

در گروه سوم، اوراقی جای دارد که تلفیقی از دو گروه بالا می باشند و به این ابزار مالی، ابزار دو زیستی یا دو رگه می گویند که دارای انواع زیر می باشد.

  • سهام ممتاز
  • اوراق قرضه قابل تبدیل

علاوه بر این سه گروه، دارایی های مالی دیگری نیز وجود دارند که مشتق شده از سه گروه دارایی های مالی که ذکر شد، هستند.

توافق نامه بازخرید:

توافق نامه بازخرید یا رپو (repurchase agreement)، یکی از مهم ترین ابزار های بازار پول محسوب می شود که نقش مهمی در تخصیص سرمایه در بازار های مالی دارد.

این نوع توافق نامه، به وام وثیقه ای شباهت زیادی دارد که توافقی بین دو طرف است به صورتی که یک طرف قرارداد، اوراق بهادار خود را به قیمت مشخص به طرف دیگر معامله می فروشد و در قبال آن تعهد می کند که همان اوراق بهادار را در آینده و به قیمت مشخص مجددا خرید نماید (بازخرید کند).

نکته ۱: نرخ بهره ای که در قرارداد ذکر می شود نرخ بهره رپو نامیده می شود.

نکته ۲: توافق نامه بازخرید معکوس نقطه مقابل توافق نامه بازخرید می باشد.

ابزار رپو در بازار مالی ایران از نظر تاریخ سررسید به سه دسته تقسیم می شود:

  • توافق نامه بازخرید یک شبکه (ovemight repo) که به سررسید یک روزه اطلاق می شود.
  • توافق نامه بازخرید با دوره زمانی مشخص (term repo)، که سررسید آن بیشتر از یک روز و در توافق نامه ذکر می شود.
  • توافق نامه بازخرید باز (open repo)، که از ویژگی های آن عدم سررسید مشخص و قابلیت فسخ توافق نامه توسط هریک از طرفین می باشد.

نکته: نرخ بهره رپو به طور معمول، روزانه و بر اساس نرخ بهره بازار تعدیل می شود.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله قرارداد سوآپ را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

توافق نامه بازخرید

توافق نامه بازخرید

انواع توافق نامه بازخرید:

توافق نامه بازخرید به چهار شکل انجام می شود:

توافق نامه باز خرید کلاسیک (classic repo):

در این توافق نامه، اگر در طول دوره توافق، به اوراق بهاداری که به وثیقه گذاشته شده است سودی تعلق بگیرد، این وجوه به صاحب اصلی اوراق بهادار (وام گیرنده) پرداخت می شود.

توافق نامه بازخرید- فروش و خرید متقابل (buysell back repo):

تفاوت اصلی این توافق نامه با توافق نامه بازخرید کلاسیک در این است که هر گونه بهره تعلق گرفته به اوراق بهادار در طول دوره قرارداد به وام دهنده تعلق می گیرد.

توافق نامه بازخرید نگهداری در حساب ها (hold in oostody):

بر اساس این توافق نامه، دریافت کننده وام، وثیقه را به وام دهنده منتقل نمی کند و به جای آن دارایی مورد وثیقه را در طول دوره قرارداد در حسابی داخلی به نام قرض دهنده نگهداری می کند.

این نوع قرارداد فقط برای موسسات با ثبات از نظر مالی استفاده می شوند که دلیل آن ریسک بالای این قرارداد ها برای وام دهنده می باشد.

توافق نامه سه طرفه (tri-party repo):

در نوع آخر توافق نامه ها، به اتاق پایاپای یا بانک به عنوان یک واسطه بین دو طرف نگاه می شود و اجرای معامله که شامل موارد زیر است را به عهده دارد.

  • نگهداری وثیقه
  • انتقال وثیقه
  • به روز کردن حساب ها

وجود وثیقه در توافق نامه های بازخرید، باعث می شود که ریسک اعتباری این توافق نامه ها به میزان زیادی کاهش یابد. این کاهش ریسک به معنی حذف کامل ریسک نمی باشد و میزانی از ریسک باقی می ماند. دلیل وجود این ریسک این است که ممکن است وام گیرنده به تعهد خود پایبند نباشد و در سررسید قرارداد خود بازخرید را انجام ندهد.

سپس وام دهنده، می تواند اوراق بهادار را ضبط کند و بفروشد اما لازم به ذکر است که ممکن است در این مدت زمان از ارزش اوراق مذکور کاسته شود.

نکته: ریسک اعتباری به عوامل مختلفی مانند دوره قرارداد و نقد شوندگی وثیقه بستگی دارد.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله نهادهای مالی را به شما پیشنهاد می کنیم.

انواع بازار مالی

تعداد صفحات: ۳۹

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

یکی از عوامل رشد و توسعه اقتصادی مطلوب، دارا بودن سیستم مالی کارا می باشد. سیستم مالی کارا می تواند از طریق کسب اطلاعات درباره فرصت های سرمایه گذاری، تجمیع و تجهیز پس اندازها، انتقال دادن وجوه مازاد خانوارهای علاقمند به سرمایه گذاری به افراد یا موسسات نیازمند به وجوه، افزایش نقدشوندگی دارایی ها وکاهش ریسک مربوط به آن، ایجاد شرایط مناسب برای ریسک، کمک به فرآیند کشف قیمت ها، موجب تخصیص بهتر منابع و در نهایت، افزایش رشد اقتصادی می شوند. همچنین سیستم مالی کار آمد، موانه تامین مالی خارجی را کاهش داده و با تسهیل شرایط دسترسی واحدهای تولیدی و صنعتی به سرمایه های خارجی زمینه گسترش سرمایه گذاری و رشد اقتصادی بیشتر را فراهم می سازد.

در این مقاله به بررسی بازارهای مالی و انواع آن ، مروری بر شاخص های توسعه مالی ، معیارهای آزادسازی مالی و تجاری ، رشد اقتصادی و مروری بر مدل های رشد اقتصادی، پرداخته شده است.

واژه های کلیدی: بازار مالی، شاخص های توسعه مالی، معیارهای آزادسازی مالی ، معیارهای آزادسازی تجاری، رشد اقتصادی، مدل های رشد اقتصادی

فهرست مطالب

چکیده ۷
مقدمه ۸
بازار مالی و انواع آن ۱۰
۱) بازار پول (بانک ) ۱۰
۲) بازار سرمایه ( بورس) ۱۱
بورس ارز (اسعار) ۱۱
بورس کالا ۱۲
بورس اوراق بهادار ۱۲
وظیفه بازار مالی ۱۳
نمودار ۲-۱ ۱۳
جریان وجوه از طریق سیستم، ۱۳
ماخذ : فردریک میشن ، ۱۳۷۸ ۱۳
ویژگی های یک سیستم مالی کارا ۱۴
الف) بخش عمومی کارا و مدریت مناسب به بدهی آن : ۱۴
ب) نظام مالی با ثبات : ۱۴
ج) بانک مرکزی و بازار سهام مناسب : ۱۴
وظایف سیستم مالی در دستیابی به رشد اقتصادی بالاتر : ۱۵
۱ ) انتقال وجوه مازاد خانوارهای علاقمند به سرمایه گذاری به افراد یا موسسات نیازمند به وجوه: ۱۵
۲ ) تجهیز بیشتر پس انداز: ۱۵
۳ ) تخصیص بهینه سرمایه ۱۵
۴ ) تسهیل مبادله ۱۶
۵ ) افزایش نقد شوندگی دارایی ها و کاهش ریسک مربوط به آن : ۱۶
۶ ) ایجاد شرایط مناسب برای مدیریت ریسک ۱۶
۷ ) کمک به فرآیند کشف قیمتها ۱۶
عوامل موثر بر کارآمدی بازار مالی ۱۸
۱ ) فراهم نمودن شرایط حقوقی جهت جذب سرمایه گذاران خارجی : ۱۸
۲ ) تنوع بخشیدن به ابزارهای مالی : ۱۸
۳ ) بهبود سیستم اطلاعاتی : ۱۸
۴ ) وجود نهادهای مالی موثر بر کارایی عملکرد : ۱۸
مروری بر شاخص های توسعه مالی ۱۹
۱-۱) شاخص جامع گلبرایت و لایت ۱۹
۱ ) توسعه بخش بانکی ۱۹
۲) توسعه بخش پولی وسیاست گذاری پولی ۱۹
۳) توسعه بخش غیر بانکی ۱۹
۴) مقررات و نظارت بانکی ۲۰
۵) باز بودن بخش مالی ۲۰
۶) محیط نهادی ۲۰
۱-۲ ) شاخص های توسعه مالی در بخش بانکی ۲۰
۱ ) سهم بخش غیر دولتی در صنعت بانکداری کشور : ۲۰
۲) سهم بخش غیر دولتی از تسهیلات بانکی : ۲۰
۵) درجه تمرکز بانکها ۲۱
۶) حاشیه سود بانکی ۲۱
۷)ارزش افزوده خدمات موسسات پولی و مالی ۲۱
۸) کارایی شبکه بانکی ۲۲
۱-۳ ) شاخص مالی در بخش انواع بازار مالی غیر بانکی ۲۲
۱) نسبت ارزش جاری بازار سهام به تولید ناخالص داخلی ۲۲
۲) نسبت ارزش معاملات به تولید ناخالص داخلی ۲۲
۳) نسبت ارزش سهام مبادله شده به متوسط ارزش جاری بازار ۲۲
۴) نسبت حق بیمه به تولید ناخالص داخلی ۲۲
۵) سهم ارزش افزوده خدمات موسسات مالی از ارزش افزوده خدمات موسسات پولی و مالی ۲۲
۱-۴ ) شاخص توسعه پولی و کیفیت سیاست گذاری پولی: ۲۳
۱)ژرفای مالی(عمق مالی) : ۲۳
۲) مانده اوراق مشارکت بانک مرکزی به پایه پولی ۲۳
۴) آزادی نرخ سود تسهیلات و آزادی نرخ سود سپرده ها ۲۳
۵) اوراق مشارکت دولتی ۲۳
۱-۵ ) برخی شاخص های توسعه یافتگی بخش مالی و تجاری : ۲۴
۲) شاخص کارایی: ۲۴
جدول (۲-۱) گروهی از شاخص های مالی ۲۵
معیارهای آزادسازی مالی و تجاری ۲۵
۱ ) معیارهای آزادسازی تجاری ۲۵
۲ ) معیارهای آزادسازی مالی ۲۷
رشد اقتصادی ۲۸
مروری بر مدل های رشد اقتصادی ۲۸
۱ ) مدل رشد کلاسیک ۲۸
۲ ) مدل رشد هارود و دومار ۲۹
۳ ) مدل رشد نئوکلاسیک ۳۰
۴ ) مدل انواع بازار مالی رشد سولو ۳۲
۵ ) الگوی رشد درون زا ۳۴
۶ ) مدل های نسل اول و دوم ۳۵
۷ ) نقد مدل هارود-دومار و سولو: ۳۵
نتیجه گیری ۳۷
منابع ۳۸

منابع

معروف ، ناهید ، ” بررسی اثر توسعه انسانی ، مالی و تجاری بر رشد اقتصادی” ، ۱۳۹۲ کارشناسی ارشد ، دانشکده اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران.

شایسته اصل، مهدی،”بررسی رابطه توسعه بازارهای مالی در کشورهای منتخب با تاکید بر بحران مالی اخیر” ،۱۳۹۱ کارشناسی ارشد، دانشکده اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران.

شیرمرد، روح الله، “بررسی اثرات آزادسازی مالی و تجاری بر توسعه مالی گروهی از کشورهای عضو اوپک” ،۱۳۹۲ کارشناسی ارشد، دانشکده اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران.

ابراهیمی، علیرضا،”بررسی رابطه گسترش توسعه مالی و رشد اقتصادی در کشورهای عضو اوپک”، ۱۳۹۱ کارشناسی ارشد، دانشکده اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران.

بروکس ، جان و رابرت ایوانز ،” سیاست های اقتصاد کلان” ، ۱۳۸۱ ،ترجمه عبداله جیروند ، تهران ، انتشارات مهربان

تقوی ، مهدی و حسین امیری ،”توسعه مالی و رشد اقتصادی در کشورهای منا با استفاده از روش پانل پویا GMM”، ۱۳۹۰ ، دانش مالی ، شماره۱۰٫

راستی ، محمد ، “بررسی رابطه توسعه مالی و رشد اقتصادی در ایران” ، ۱۳۸۸ کارشناسی ارشد ، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران.

اخبازی ، محمد ، “مروری بر وضعیت ژرفای مالی ایران”،۱۳۸۵، روند ، سال شانزدهم ، شماره ۴۸ .

جعفری صمیمی، احمد، فرهنگ، صفر، رستم زاده، مهدی، محمدزاده، مهدی، ۱۳۸۸،”تاثیر توسعه مالی و آزادسازی تجاری بر رشد اقتصادی در ایران”، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، شماره چهارم.

آرمن، سیدعزیز، تبعه ایزدی، امین و فاطمه حسین پور ، “مثلث توسعه مالی، رشد اقتصادی و تجارت خارجی درایران”،۱۳۸۷ ، فصلنامه اقتصادمقداری، دوره ۵، شماره ۳٫

مقدمه

یکی از عواملی که درجهت دستیابی به هدف رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی نقش اساسی ایفا می‌کند، توسعه بخش مالی هر کشور است. کشورهای برخوردار از نظام مالی توسعه‌یافته‌تر از آن جهت که باعث می‌شوند اقتصاد موردنظر، توانایی تجربه نرخ‌های رشد بالاتر را داشته باشد،‌ در مسیر رشد اقتصادی سریع‌تر قرار می‌گیرند.

مطالعات انجام شده نشان می‌دهد نهادهای مالی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین زیربناهای اجتماعی، ‌نقش تعیین‌کننده‌ای در توضیح تفاوت بهره‌وری سرمایه و درنتیجه تفاوت رشد کشورهای مختلف دارد و این اثر بیشتر از طریق تأثیر بهره‌وری بالاتر سرمایه است تا تأثیر بر افزایش حجم سرمایه. نظام‌های مالی با کارکردهایی ازقبیل کسب اطلاعات درمورد فرصت‌های سرمایه‌گذاری، نظارت بر سرمایه‌گذاری‌های انجام شده توزیع ریسک، تجمیع پس‌اندازها و همچنین تسهیل مبادله کالاها و خدمات، باعث کاهش هزینه‌های معاملاتی و بهبود تخصیص منابع و درنهایت رشد اقتصادی می‌شوند. از طرف دیگر ، ارتباط کلان اقتصادی بین سیاست های مالی ، آزادسازی تجاری و رشداقتصادی همواره مورد توجه اقتصاددانان بوده است. مطالعات اقتصادی خاطر نشان می سازد که یک اقتصاد کاملا آزاد به احتمال بسیار قوی نسبت به یک اقتصاد شدیدا مهار شده برتری دارد و می تواند زمینه مناسب رشد اقتصادی را فراهم سازد.

آزادسازی تجاری و سیاست های بهبود بخش­های مالی می تواند ناکارایی در فرایند تولید را کاهش داده و موجب تقویت رشد اقتصادی گردد. این واقعیت از آنجا نشات می­گیرد که کشورهایی که از درجه بازبودن اقتصادی بیشتر و همچنین بازارهای مالی توسعه یافته­تری برخوردارند، رشد اقتصادی سریع­تری را تجربه نموده­اند. نگرش ساده به بازارهای مالی ، سبب شده است که برخی افراد آن را تنها ، برد و باخت های ناشی از نوسانات قیمت دارایی های مالی بدانند، در حالی که تاثیر ساختار مالی بر ساختار اقتصادی آنچنان مهم است که امروزه اعتقاد بر این است که بدون داشتن یک بخش مالی کارا، نمی­توان به رشد اقتصادی دست یافت. در این راستا اقتصاددانانی مانند هیکس[۱] و شومپیتر[۲] بر توسعه ساختار مالی تاکید دارند و آن را موتور و جزء جدایی ناپذیر برای رشد اقتصادی بر شمرده اند. در واقع باید گفت که عملکرد بهینه نظام اقتصادی در هر جامعه، وابسته به وجود دو بخش حقیقی و مالی کارا است. فعالیت این دو بخش در کنار یکدیگر، شرط لازم و کافی برای نظام اقتصادی به شمار می رود، چراکه عملکرد هر یک از این دو بخش بر عملکرد بخش دیگر تاثیر می گذارد((معروف،۱۳۹۲،ص۹).

در مطالعات صورت گرفته در زمینه توسعه بازارهای مالی ، از شاخص های مختلف و متنوعی برای اندازه گیری عمق مالی استفاده شده است که عبارتند از : میزان اعتبارات پرداختی به بانک ها به GDP ، نسبت معاملات بازار سهام به GDP ، نسبت نقدینگی به GDP ، نسبت نقدینگی به حجم پول ، نسبت معاملات سهام به نقدینگی.در خصوص نحوه تاثیرگذاری شاخص عمق مالی بر رشد اقتصادی می توان چنین اظهار داشت که بهبود شاخص عمق مالی باعث افزایش نقدینگی شده، افزایش نقدینگی به زیاد شدن سرمایه گذاری منجر می شود، نهایتا افزایش سرمایه گذاری باعث رشد اقتصادی می گردد.

بازار مالی و انواع آن

یکی از مهمترین اهداف هر کشور رسیدن به رشد اقتصادی مطلوب است و دسترسی به رشد مستمر و پر شتاب بدون وجود نهادهای مالی کارا و تجهیز مناسب منابع مالی ، غیر ممکن است. در این راستا سیستم مالی کارآمد می تواند از طریق کسب اطلاعات درباره فرصت های سرمایه گذاری ، تجمیع و تجهیز پس اندازها ، نظارت بر سرمایه گذاری ها و اعمال حاکمیت شرکتی تسهیل مبادله کالا و خدمات و توزیع و مدیدیت ریسک ، با کاهش هزینه های مبادله و کسب و تحلیل اطلاعات موجب تخصیص بهتر منابع و در نهایت ، افزایش رشد اقتصادی شوند . همچنین سیستم مالی کارآمد موانع تامین مالی خارجی را کاهش داده و با تسهیل شرایط دسترسی واحدهای تولیدی و صنعتی به سرمایه های خارجی ، زمینه گسترش سرمایه گذاری و رشد اقتصادی بیشتر را فراهم می سازد . از عوامل تعیین کننده سطح توسعه مالی در کشورها می توان به عوامل تاریخی شامل مولفه های قانونی ، سیاسی فرهنگی اخلاقی و جغرافیایی و عوامل سیاسی شامل محیط سیاسی و اقتصاد کلان ، زیر ساخت های نهادی قانونی و اطلاعاتی مقررات و نظارت ، رقابت و کارایی ، آزادسازی مالی و تجاری و تسهیل دسترسی به خدمات مالی اشاره کرد . سیستم مالی غیر بانکی ، بهبود بخش پولی و سیاست گذاری پولی ، مقررات ونظارت بانکی ، باز بودن بخش مالی مورد مبادله قرار می گیرند . یکی از طبقه بندی های این بازار بر اساس سر رسید حق مالی است .

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.