مثال‌هایی از اهرم

با سلام به شما دوست گرامی امیدوارم مطالب وبلاک مورد طبع و پسند حضرت عالی قرار گرفته باشد و امید به اینکه دقایق خوشایندی را در وبلاک سپری کنید. جهت بهتر شدن مطالب وبلاک و همچنین برای درخواست مطالب از جانب خودتان لطفا در بخش نظرات نقطه نظرات و پیشنهادات خود را درج کنید تا در اسرع وقت به آن رسیدگی شود. ضمنا برای اطلاع از همه بخشها و مطالب وبلاک خواهشا تا انتهای صفحه را بازدید کنید. ممنونم موفق باشید. رجبی

اهرم ها و کاربرد اصول آن ها در بدن انسان (بیومکانیک و اهرم ها)

در این فایل به آموزش و تعریف انواع اهرم ها و کاربرد آن ها در بدن انسان می پردازد. سپس با استفاده از مثال هایی تلاش می کند درک موضوع اهرم ها و کاربرد اصول آن ها در بدن انسان (بیومکانیک و اهرم ها) را برای فراگیران آسان تر نماید.

اهرم ها و انواع آن

اهرم به میله صلبی گفته می‌شود که آزادانه حول یک نقطه ثابت دوران می‌کند. به این نقطه ثابت، تکیه‌گاه گفته می‌شود. موقعیت تکیه‌گاه ثابت است و نسبت به میله اهرم، حرکت نمی‌کند. از اهرم برای بلند کردن بارهای سنگین و همچنین انتقال حرکت از نقطه‌ای به نقطه دیگر استفاده می‌شود. با کمک اهرم‌ها می‌توان نیرو را چند برابر کرد. در این فیلم، ضمن تعریف چگونگی عملکرد اهرم، انواع آن را بررسی کرده و مثال‌هایی از کاربرد هریک ارائه خواهیم داد.

ریشه معادل انگلیسی کلمه اهرم (Lever) به زبان لاتین و مفهوم «سبک» برمی‌گردد. این کلمه، اولین بار در حدود سه قرن پیش از میلاد مسیح و در نوشته‌های ارشمیدس (Archimedes) دانشمند یونانی، مشاهده شده است.

عملکرد اهرم ها چیست؟

اهرم‌ها یکی از انواع ماشین‌های ساده به حساب می‌آیند. عملکرد این ماشین‌ها به موقعیت نسبی بار، تکیه‌گاه (Fulcrum) و نقطه اعمال نیرو بستگی دارد. بهینه‌ترین حالت زمانی اتفاق می‌افتد که تکیه‌گاه در نزدیکی بار قرار بگیرد. قانون اهرم را می‌توان با کمک قوانین حرکت نیوتن و روابط استاتیک بیان کرد. در حالت ایده‌آل، اهرم نه انرژی را ذخیره و نه آن را منتشر می‌کند. به عبارت دیگر، نه اصطکاکی در تکیه‌گاه وجود دارد و نه خمش در میله رخ می‌دهد. در این حالت، توان ورودی به اهرم با توان خروجی آن برابر است. مزیت مکانیکی اهرم را می‌توان با تعادل گشتاورها حول تکیه‌گاه نشان داد.

امیدواریم که ویدیو زیر برای شما مفید باشد. لطفا نظرات و پیشنهادات خود را به صورت کامنت در زیر این ویدیو با ما در میان بگذارید.

اهرم ها

طبق تعريفى که در لغت‌نامه آمده؛ اهرم عبارت است از ميله و يا شيءِ سخت ديگرى که در يک نقطه لولا شده باشد و نيروهائى بر دو نقطهٔ ديگر آن وارد و به‌کار گرفته شود نقطهٔ لولا شده را نقطهٔ اتکاء و نيروئى را که در اثر وزن يا وزنه عمل مى‌کند نيروى مقاوم و نيرويى که در صدد است اهرم را به حرکت درآورد نيروى محرک مى‌نامند.

پاروى قايقراني، نيزهٔ پرش، چوب‌دستى بيسبال، چوب‌دستى اسکى و غيره مثال‌هايى از اهرم‌هاى به‌کار رفته در ورزش‌ها مى‌باشند، ولی مهمترين اهرم‌ها را در تحليل حرکات انسان بايد در استخوان‌بندى و اسکلت بدن او دنبال کرد زيرا هر تأثيرى که بدن نهايتاً روى اهرم‌هاى خارجى بگذارد خود ناشى از اثر عملکرد اهرم‌هاى داخلى او مى‌باشد. در اين مرحله بى‌ربط نيست که گفته شود اهرم‌ها الزاماً نبايد طويل، مستقيم و نازک و مانند ميله باشند. آنها ممکن است به هر شکلى وجود داشته باشند بنابراين عليرغم اشکال نامنظم خود از فک پائين گرفته تا استخوان نيم ‌لگن خاصره به‌طور غيرمستقيم و بازو و استخوان‌هاى بازو و ران به‌‌طور آشکار به‌عنوان اهرم در بدن انسان انجام وظيفه مى‌کنند.

توصیف اهرم ها

مشکل به نظر می رسد که شخص، بدن خود را همانند مجموعه ای از اهرم ها تصور کند. این موضوع برای برخی افراد، نه برای همه قابل درک است. حرکات انسان با استفاده ی سازمان یافته ی اهرم ها رخ می دهند. اهرم های آناتومی بدن را نمی توان تغییر داد، ولی وقتی به خوبی شناخته شوند، می توان برای به حداقل رساندن کار عضلانی بدن از آنها استفاده کرد. .

یک اهرم، میله ی محکمی است که حول یک محور چرخش یا تکیه گاه می چرخد. این تکیه گاه نقطه ی چرخشی است که اهرم حول آن حرکت می کند. اهرم در اثر نیرویی که به آن اعمال می شود حول تکیه گاه می چرخد و منجر به حرکت در مقابل مقاومت با وزن می شود. در بدن انسان استخوان ها نقش اهرم را بر عهده دارند. مفاصل تکیه گاه بوده و عضلات با انقباض خود نیرو تولید می کنند. میزان مقاومت از حداقل تا حداکثر می تواند متغیر باشد. در واقع خود استخوان ها یا وزن بخش های بدن نیز می تواند نوعی مقاومت باشند. همه ی اهرم ها هر یک از این سه مؤلفه را دارا هستند.

ترتیب یا محل قرارگیری این سه نقطه نسبت به یکدیگر، نوع اهرم و نوع حرکتی که انجام می دهند را مشخص می کند.

اهرم نوع اول

سه نقطه تکیه گاه، محل اعمال نیرو (معمولا محل اتصال عضله) و محل اعمال مقاومت (معمولا مرکز ثقل اهرم و گاهی یک مقاومت خارجی می باشد که در تشخیص نوع اهرم مهم است.

نمونه های متداول اهرم های نوع اول، دیلم، الاکلنگ و عضله ی سه سر بازو درحرکت اکستنشن آرنج هستند. مثال آن را در بدن در زمان اعمال نیروی عضله ی سه سر روی زانده ی آرنجی زند زیرین (F) در حال باز کردن ساعد بدون حمایت (R) در مفصل آرنج (A) می توان ملاحظه کرد

مثال دیگری از این نوع اهرم ها را هنگامی که گروه های عضلانی موافق و مخالف اطراف هم زمان منقبض می شوند، به طوری که عضله ی موافق نیرو و عضله ی مخالف مقاومت ایجاد کند را می توان مشاهده کرد. اهرم نوع اول (شکل 1-3) برای تولید حرکات متعادل، زمانی که تکیه گاه وسط نیرو و مقاومت قرار دارد (الاکلنگ)، طراحی شده است. زمانی که تکیه گاه به نیرو نزدیک تر شود سرعت اهرم و دامنه ی حرکتی آن (مانند، عضله ی سه سر بازو هنگام باز کردن آرنج) بیشتر مثال‌هایی از اهرم خواهد شد و زمانی که تکیه گاه به مقاومت نزدیک تر باشد، اهرم حرکت قوی تری را می تواند انجام دهد (مانند دیلم)

هنگام کاربرد اصول محورها در بدن، مهم است به یاد داشته باشیم، نیرو به محل اتصال عضله به استخوان، وارد می شود نه به شکم عضله. به عنوان مثال، هنگام باز شدن آرنج در حالی که شانه کاملا خم است و بازو کنار گوش قرار دارد، عضله ی سه سر بازو به زانده ی آرنجی استخوان زند زیرین پشت محور (تکیه گاه) مفصل آرنج نیرو وارد می کند. با افزایش نیرو بیش از میزان مقاومت ساعد، آرنج باز می شود. انوع اهرم در یک مفصل و عضله می تواند با توجه به اینکه بخشی از بدن با سطحی مانند دیوار یا زمین تماس داشته باشد، تغییر کند. به عنوان مثال، نشان دادیم عضله ی سه سر بازو مثال‌هایی از اهرم هنگام باز کردن آرنج زمانی که دست در فضا آزاد است و از بدن دور می شود، اهرم نوع اول است. با قرار دادن دست روی زمین، مانند حرکت شنای سوئدی که بدن با فشار دست ها از زمین دور می شود، عمل حرکت عضله ی سه سر در مفصل آرنج به اهرم نوع دوم تغییر می یابد. زیرا اکنون تکیه گاه در دست و مقاومت وزن بدن در مفصل آرنج است.

اجرای اهرم نوع اول در بدن

اهرم نوع دوم

هرگاه مقاومت بین تکیه گاه و نیرو باشد اهرم نوع دوم است.

یک اهرم نوع دوم به این جهت طراحی شده است تا با نیروی بیشتری تولید حرکت کند. به طوری که مقاومت بزرگی را می توان با نیروی نسبتا کوچکی حرکت داد. فرغون، دربازکن و فندق شکن نمونه های اهرم های نوع دوم هستند. علاوه بر حرکت عضله ی سه سر در شنای سوندی حرکت باز شدن مچ پا هنگام بلند شدن روی پنجه ی پا، مثال دیگری از اهرم نوع دوم است. در این حرکت سینه ی پا (A) نقش محور چرخش یا تکیه گاه و عضلات باز کننده ی مچ پا روی پاشنه نیرو وارد می کنند (F) تا وزن (مقاومت) بدن را در مفصل درشت نی مچ پا (R) بلند کنند. باز کردن دهان در مقابل یک مقاومت نیز نمونه ای از اهرم نوع دوم است. در بدن نمونه های کمی از اهرم نوع دوم وجود دارند.

اجرای اهرم نوع دوم در بدن

اهرم نوع 3

هرگاه نیرو بین مقاومت و تکیه گاه باشد اهرم نوع سوم ایجاد می شود.

اهرم های نوع سوم که در آن نیرو بین تکیه گاه و مقاومت است، برای تولید حرکات با دامنه ی حرکتی و سرعت بیشتر طراحی شده است. اغلب محورهای بدن از این نوع هستند. عضله ی دوسر بازو نمونه ای از این نوع اهرم است. با توجه به این که مفصل آرنج تکیه گاه و مرکز ثقل آن (ساعد) مقاومت (R) است، این عضله در محل اتصال خود به برجستگی زند زیرین برای چرخش ساعد به بالا، نیرو وارد می کند (F).

عضله ی بازویی قدامی نمونه ی خوبی از اهرم نوع سوم است. این عضله استخوان زند زیرین را درست زیر آرنج می کشد و از آنجایی که این استخوان نمی تواند بچرخد، کشش مستقیم خواهد بود. به عبارت دیگر عضلهی بازویی قدامی، هنگامی که ساعد خم است، موجب چرخش خارجی آن می شود، بنابراین اهرم نوع سوم تنها برای خم کردن به کار می رود.

انقباض عضله ی همسترینگ برای خم کردن ساق پا در مفصل زانو در حالت ایستاده، همچنین عضله ی سوئز خاصره ای برای خم کردن ران در مفصل ران نمونه های دیگری از اهرم نوع سوم هستند. نکاتی درباره ی استفاده از اهرم های آناتومیکی

دستگاه اهرمی آناتومیکی بدن را می توان برای بهره گیری از بهره ی مکانیکی که باعث بهبود حرکات جسمانی ساده و پیچیده می شود، مورد استفاده قرار داد. بعضی افراد بدون آنکه بدانند و از روی عادت، از اهرم های بدن به درستی استفاده می کنند ولی این مسأله در مورد همه صادق نیست.

گروه آموزشی کلاس سوم ابتدایی شهرستان اردل

اهرمها احتمالاً جزء اولین ابزارهایی هستند که در دوران ما قبل تاریخ توسط انسانها مورد استفاده قرار می گرفته اند. ارشمیدس ریاضی دان یونانی(287-212 قبل از میلاد) اولین کسی بود که در 240 سال قبل از میلاد مسیح، اهرمها را توصیف کرد.

اهرم ماشین ساده ای است که انجام کار را راحت تر می کند. در تمامی اهرمها یک بار یا وزنه را به کمک نیرو، حول یک تکیه گاه به حرکت در می آوریم. بسیاری از ابزارهای ابتدایی ای که ما استفاده می کنیم، از اهرم تشکیل شده اند: مثل قیچی (دو اهرم نوع اول)، انبردست (دو اهرم نوع اول)، میخ کش چکش (1 اهرم نوع دوم)، فندق شکن (2 اهرم نوع دوم) و انبر (2 اهرم نوع سوم) .

در یک اهرم نوع اول، تکیه گاه بین وزنه و مکان اعمال نیرو قرار دارد. در یک اهرم نوع اول در حالتی که تکیه گاه به محل بار نزدیک تر است (مثل انبردست ها) بار از نیروی اعمالی ما بزرگتر است، اما در فاصله کوچکتری به حرکت در می آید.

اهرم‌ها

اهرم یك میله صلب است كه حول یك نقطه معین گردش می‌كند. این نقطه تكیه‌گاه نامیده می‌شود. اهرم وزنه‌ای را كه بار نامیده می‌شود، با استفاده از نیرویی به نام "نیروی محرک" ، به حركت درمی‌آورد. سه نوع اهرم اصلی وجود دارد- و بدن مثال‌هایی از هر سه نوع را دارد - در بدن اهرم، یك استخوان است؛ نیرو توسط یك ماهیچه اعمال می‌شود و بار بخشی از بدن است كه استخوان آن‌را حمل می‌نماید. بخش‌های مختلف بدن خود را حركت دهید و ببینید آیا می‌توانید تشخیص دهید چه نوع اهرمی درگیر است.

اهرم مرتبه اول

تكیه‌گاه بین بازو و نیرو قرار دارد. مفصل گردن كه در هنگام حركت جمجمه به بالا و پایین،توسط ماهیچه‌های گردن كشیده می‌شود، مثالی از این نوع اهرم است.

اهرم مرتبه دوم:

امكان دیگری كه برای قرار گیری بار وجود دارد، بین تكیه‌گاه و نیروست. این وضعیت وقتی شما روی نوك انگشتان خود ایستاده‌اید، اتفاق می‌افتد.

اهرم مرتبه سه:

در این نوع اهرم، نیرو در وسط یا بین تكیه‌گاه و بار قرار دارد. این وضعیت در مفصل آرنج در بازو اتفاق می‌افتد.

انواع اهرمها

با این درسهای ساده همه چیزهای لازم را درباره اهرم ها یاد می گیرید.

اهرم هایی که شما تا به حال به کار گرفته اید، چیزی شبیه این است:

E نیرو یا زور برای تغییر دادن محل بار، در سمت مخالف بار

F تکیه گاه در وسط

L بار یا وزنه که حرکت داده می شود ، نقطه مقابل نسبت به نیرو

حال باید به یک مسئله جدید پاسخ دهیم:

سئوال: هنگامی که محل تکیه گاه در یک اهرم عوض می شود چه اتفاقی می افتد؟

• مجموعه اهرم
• وزنه ها
• نیروسنج یا فنر مدرج
• چندین شیء

1. به اشیاء موجود در کلاس خود نگاهی بیاندازید.
2. هر کدام را برسی کنید. نوع اهرم، محل بار و جهت نیرو را تشخیص دهید.
3. یک شکل برای هر شئی بکشید.

از شکل های زیر برای نمونه کمک بگیرید.

اهرم این اشیا را کشیده و تحلیل کنید.
قیچی	فندق شکن	جارو
گازانبر	انبردست	در بطری بازکن
بازوی انسان	چکش

با سلام به شما دوست گرامی امیدوارم مطالب وبلاک مورد طبع و پسند حضرت عالی قرار گرفته باشد و امید به اینکه دقایق خوشایندی را در وبلاک سپری کنید. جهت بهتر شدن مطالب وبلاک و همچنین برای درخواست مطالب از جانب خودتان لطفا در بخش نظرات نقطه نظرات و پیشنهادات خود را درج کنید تا در اسرع وقت به آن رسیدگی شود. ضمنا برای اطلاع از همه بخشها و مطالب وبلاک خواهشا تا انتهای صفحه را بازدید کنید. ممنونم موفق باشید. رجبی

گشتاور و اهرم ها در بدن انسان – بیومکانیک ورزشی

نویسنده:

زمان مطالعه:

آخرین ویرایش:

جفت نیرو: دو نیروی برابر که به صورت غیر مرکزی به جسم وارد می شوند و موازی و مختلف الجهتند. اگر دو نیروی غیر مرکزی برابر به جسم وارد شود جسم در جای خود دوران می نماید و جابجایی اتفاق نمی افتد.

اگر یک نیروی غیر مرکزی به جسم اثر نماید جسم هم دوران دارد (حول مرکز گرانش) و هم جابجا می گردد. عاملي است كه سبب چرخش يك جسم حول يك نقطه يا يك محور مي شود.

حاصل جفت نيرو (نيروي مضاعف) وارد بر يك جسم معياري است براي سنجش تمايل چرخش در آن جسم كه آنرا اصطلاحا گشتاور مي ناميم.

گشتاور برابر حاصلضرب اندازه نيرو در فاصله نقطه اثر نيرو تا محور دوران مي باشد.

F: نيرو بر حسب نيوتن

R: فاصله عمودي نقطه اثر نيرو تا محور چرخش يا كوتاهترين و عمودي ترين فاصله بين خطوط عملکرد دو نيرو(بازوي گشتاور) بر حسب متر

T: گشتاور بر حسب نيوتن متر

دامنه تمايل براي ايجاد چرخش با افزايش يا كاهش نيرو يا طول بازوی گشتاور مقدارش كم و زياد مي شود.

مقدار نيروی درگير كه هر چه بيشتر باشد چرخش بيشتر است.

هر چه بازوي گشتاور بيشتر شود نيروي لازم براي چرخش كمتر مي شود و تمايل چرخش جسم بيشتر مي شود.

پس گشتاور با اضافه كردن طول بازو قدرت اجراي كار بيشتري خواهد داشت.

هرچه بازوي گشتاور كوتاهتر باشد به نيروي بيشتری جهت چرخش نياز است و تمايل جسم براي چرخش كمتر مي شود.

پس گشتاور با كاهش طول بازو قدرت اجراي كار كمتري خواهد داشت.

يك وزنه كوچك با فاصله اي مشخص از محور چرخش در مقايسه با وزنه بزرگتر كه به همان ميزان از محور دوران مثال‌هایی از اهرم فاصله دارد داراي گشتاور كوچكتري مي باشد.

اگر بازوي گشتاور برای وزنه بزرگتر كاهش پيدا كند يعني به محور چرخش نزديكتر شود گشتاور براي هر دو وزنه يكسان مي شود.

خم كننده هاي آرنج براي نگه داشتن ساعد در شكل اول نسبت به شكل دوم به نيروي كمتري نياز دارند.

زيرا در حالت اول f كمتر است و گشتاور كمتر است و نيروي لازم براي مقابله با چرخش هم كمتر است.اما در حالت دوم همه برعكس مي باشد

هنگامي كه وزنه به آرنج نزديكتر مي شود حركت دادن ساعد به بالا حول مفصل آرنج با تلاش كمتري صورت مي گيرد.

يك قايقران از سه طريق مي تواند طول بازوي گشتاور را تغيير دهد:

با تغيير محل دستهاي خود نقطه وارد شدن نيرو را بر دسته پارو تغيير دهد.

فاصله محور چرخش(محل اتصال پارو با قايق)را با دستگيره با تغيير در محل اتصال تغيير دهد.

جهت نيروي وارده بر دستگيره را تغيير دهد.

در بدن انسان وزن هر قسمت در يك لحظه نمي تواند تغيير كند بنابراين گشتاور يك قسمت به نيروي گرانشي روي مركز ثقل مربوط مي شود كه فقط مي تواند با تغيير طول بازوي گشتاور در ارتباط با محور چرخش عوض شود.اين عمل با حركت دادن يك قسمت از بدن به وجود مي آيد به طوريكه امتداد نيروي وزن نزديكتر ويا دورتر از محور چرخش مي شود.

اصل برايند گشتاور

وقتي يك جسم تحت تاثير چند نيرو كه هر كدام تمايل دارد آن را در جهتي بچرخاند،قرار گيرد اثر اين نيروهاي مخالف در محور،حاصل جمع جبري نيروهاي وارده بر آن محور است.

چون گشتاورها برداري هستند جمع آن ها هم برداري مي باشد.

جهت چرخش گشتاورها:

موافق عقربه هاي ساعت:منفي

مخالف عقربه هاي ساعت:مثبت

علامت گشتاورها را هنگام جمع كردن بايد حساب نمود.

تعادل گشتاور

هر گاه مجموع گشتاورهاي خلاف عقربه با مجموع گشتاورهاي موافق عقربه برابر باشند هيچ چرخشي ايجاد نمي شود و حالت تعادل برقرار مي باشد. پس وقتي جمع گشتاورنيروهاي حول يك محور برابر صفر باشد هيچ نوع چرخشي وجود ندارد.

تعريف اهرم:

حاصل نيروي گشتاور، چرخش حول يك محور مي باشد .

اگر چرخش ها حول يك محور ثابت مورد توجه باشند ،تاثيرا ت اهرمي مي تواند مورد بحث قرار بگيرد .

اهرم یک میله سخت است که حول یک محورثابت (تکیه گاه) حرکت ميكند.

با تلاش كمتر مي توانيم مقاومت نسبتأ بزرگتري را از سر راه برداريم ، يا با افزايش طول بازوي اهرم مي توانيم مقاومت نسبتآ زيادي را جابه جا كنيم .

اهرم ها دو دسته اند:

اهرم هاي بيروني كه انسان ها به شكلي در تلاش براي زندگي روزمره خود از آن ها استفاده مي كنند، مانند در بازكن نوشابه ، ميخ كش ، انبردست و…

اهرم هاي آناتوميكي كه در بدن انسان تقريبا هراستخواني از اسكلت بدن انسان همانند يك اهرم عمل مي كند.

نیرویی راکه در اثر وزن یا وزنه عمل می کند نیروی مقاوم ، ونیرویی را که در صدد است اهرم را به حرکت درآورد نیروی محرک می نامند.

محل اعمال نيروي محرك (معمولا به سر متحرك يا انتهاي عضله وارد مي شود )

محل كاربرد نيروي مقاوم ( مركز ثقل اهرم يا استخوان و گاهي اوقات وزنه يا شئ خارجي اضافه شده به آن )

قسمت های مختلف یک اهرم:

اهرم نوع اول

اين اهرم اساسأ براي ايجاد حركات متعادل طراحي مي شود. كه در آن تکیه گاه بین نیروی محرک و نیروی مقاوم است .

اهرم نوع دوم

نیروی مقاوم بین تکیه گاه و نیروی محرک . (بازوي محرك بلندتر از بازوي مقاوم است ) ،افزایش نیروي حركتي . تعداد اهرم هاي نوع دوم در بدن انسان نسبتا كم است .

اهرم نوع سوم

نیروی محرک بین نیروی مقاوم و تکیه گاه دارد . ( بازوي مقاوم هميشه بلندتر از بازوي محرك است )افزایش سرعت و دامنه حركت . بيشتر اهرم هاي بدن از نوع سوم هستند كه حتي براي حركت دادن نيروي مقاوم كوچك به نيروي محرك خيلي بزرگ نياز دارند.

انواع مختلف اهرم ها :

حركت نقطه ها بر روی اهرم

اگر در اهرمي كه حول نقطه اتكاي خودش حركت مي كند تمام نقاط حركت كننده روي اهرم قوسي شكل باشند(حركت زاويه اي) نقطه اي كه ازنقطه اتكا دورتراست نه فقط به طور متناسب با فاصله زيادتر حركت كرده بلكه بطور متناسب با سرعت بيشتري هم حركت كرده است.

برخي ابزار ورزشي هم به عنوان اهرم يا وسيله اي جهت گسترش اهرم هاي بدن به كار مي روند.اين ابزار اگر باعث افزايش طول دست شوند سريعتر از خود دست حركت خواهند كرد.پس هر چه طول وسيله بيشتر شود سرعت آن هم به همان نسبت افزايش مي يابد.چوب گلف بلندتر سرعت بيشتري از چوب گلف كوتاهتر دارد.هر چه سر چوب به توپ نزديكتر باشد به توپ با سرعت بيشتري ضربه مي خورد.

هر چه اهرم بلندتر باشد ، در افزايش نيرو به طور مؤثرتري عمل مي كند .يك بازيكن تنيس با آرنج صاف و كشيده در مقايسه با آرنج خم ،مي تواند ضربه شديدتر و محكم تري به توپ تنيس بزند ، چون در اين شرايط ، اهرم ( طول بازو و راكت تنيس) بلندتر بوده با سرعت بيشتري حركت مي كند در ورزشهايي از قبيل بيسبال ، هاكي ، گلف و ديگر ورزش ها ، اهرم هاي بلند به همان نحو باعث ايجاد نيروي خطي بيشتر و در نتيجه اجراي بهتر مهارت ورزشي مي شوند.

گاهي اوقات كوتاهتر كردن اهرم (خم كردن مفاصل) براي انجام حركات سريع بهتر و مطلوب تر به نظر مي رسد.دونده دوي 100 متر با خم كردن مفصل زانو ، اهرم پايش را به حدي كوتاه ميكند كه تقريبأ ميخ هاي كفش او با عضلات سريني تماس حاصل پيدا مي كند .نياز به بازوي مقاوم كوتاه مي باشد بنابراين وزنه نزديك بدن نگه داري مي شود.همچنين يك بازيكن بيسبال نيز به منظور پرتاب سريع توپ از طريق خم كردن دست از ناحيه آرنج و آوردن آن به طرف گوش ، بازوي اهرمي را كوتاه مي كند .

مثال هایی از کاربرد اهرم ها در بدن:

اختصاصی